13423 resultaten.
Rouwboeket
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.042 terwijl jouw dood voor vrijheid staat
maar soms drijven de gedachten
me tot knielen bij jouw naam
dan huil ik in stil gebed
jouw heengaan tranend
op mijn rouwboeket…
Een koud vermoeden rilt mij door het brein
poëzie
2.0 met 18 stemmen 1.713 Een koud vermoeden rilt mij door het brein:
Ik zie mijzelf en weet thans wie ik ben:
Ik ben Erinring van veel boeken en
Een Macht, waarmee 'k mijzelf en al mijn zijn,
Gedachte en daad, gelijk maak aan de schijn,
Die 'k daarin schoonst vond: - onbewust gewen
Ik me aan dat artiest zijn; - soms zelfs ken
'k Mijn schijn, die groot is, niet van…
Wij verwazen de winter
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 185 langs lentegroene stroken lopen
waar jij van zegt tegen mij
het lijkt wel of jij erin huist
okay ik geef mijn zwakte toe
dat ik jou in pastelkleuren herken
waar jij mij telkens inluist
als kwestie van zien en gewen
dan geef ik mij aan minnen over
als ik jou in voorbodes zie
van opgaande lente in perken
van prille voorjaarsbloemen
ik krokus…
Brussel was toen nog een bruisende stad
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 234 naar J.Brel(22-03-'16)
laffe barbaren zijn het
die hebben toegeslagen
ze lieten bloedige sporen na
en een zee van verdriet
wat alom heerst is
grote machteloosheid
graag had ik dit korte relaas
willen afsluiten met wat
woorden van troost
maar ik heb de moed niet…
Verdwaald
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 415 Voel de cocon
Hermetisch afsluitend
Verstikkend in mezelf wil ik schreeuwen
Vechtend tegen apathie
Ben ik radeloos om niets
Om alles…
Psychologieën I
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.060 I
Een koud vermoeden rilt mij door het brein:
Ik zie mijzelf en weet thans wie ik ben: -
Ik ben Erinn'ring van veel boeken, en
Een Macht, waarmee 'k mijzelf en al mijn zijn,
Gedachte en daad, gelijk maak aan de schijn,
Die 'k daarin schoonst vond: - onbewust gewen
Ik me aan dat ál-artiest zijn; - soms zelfs ken
'k Mijn schijn, die groot…
Hardware
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 874 Zoemen en knorren
en een kloppend hart dat
mijn aderen doet ruisen
Ondertussen loopt
de PC voor mij te dromen
en sus ik met woorden
mijn ego tot rust
Gedachten vervallen tot
nullen en enen
De poten van mijn stoel
verstrengelen mijn benen
De muis bedient mijn arm
en sluit mij af…
Slaap
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 386 is slaap te
verkroppen
mis ik dan
de dag niet
dus ik waak
totdat door
ledigheid
mijn hoofd
wegzakt…
Vertrekken
gedicht
3.0 met 374 stemmen 86.442 Ga, een keer nog, terug
kijk wat er was
dans op de balken,
de blootgelegde vloer.
Dein in het bed
omhels je geliefden
die stuivend verwolken
tot eeuwig stof.
Open het luik
voel vervlogen licht
fladdermottend
langs je gezicht.
Grendel het hek,
je biezen gepakt,
zie de blauwe lucht -
en vertrek.…
Ulysses
gedicht
2.0 met 93 stemmen 33.764 Te veel gevechten heb ik gezien,
te veel gejank van vrijers gehoord,
ik ben altijd te ver gereisd.
Een kijkdoos heeft mijn oog vervangen,
Een bromtol mijn oor.
Te veel modder,
te veel krengen er in.
Te veel vreugde.
Ik verberg mij nu tussen de minnaars,
die bedelaars.
---------------------------------------
uit: Gedichten 1948-1993…
Tast met de loep af
gedicht
2.0 met 40 stemmen 12.450 Tast met de loep af
het geleefde leven en zie
geen litteken gesloten
wie heeft de onzin uitgevonden:
de tijd heelt alle wonden
---------------------------------------
uit: 'Het Depressionisme', 1988.…
Sluit
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.028 Sluit, mijn vriend,
de ogen - niet het hart -
en aanschouw
het slapeloze blinde zwart
van mijn berouw…
VOEL
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 [verval 10/10]
als de storm komt, liefste,
en de storm zal weldra komen,
sluit de deuren, de ramen en jouw ogen.
laat los wat niet van jou is: het leven
is een zwoele zucht die eindigt
in ellende en gebrek aan lucht.
het zwart is diep en trekt aan ons,
wij hebben amper in het licht gestaan.
alles haakt in alles, niets wordt overal.…
HET IS DE DAG, HET IS DE TIJD, ARTS BEGIN!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Toen haar zicht het zo liet afweten
Kwam zicht op overlijden in zicht
Ze was het aan haar status verplicht
Het uiteindelijk moment voelt als licht
Vandaag krijgt zij wat zij verlangd
Niets in haar geest noch lichaam is bang
Want haar afsluiting is haar nieuw begin
Het is de dag, het is de tijd, arts begin!!…
Oude gevouwen handen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.879 Van een geheugen
Van duizend boeken
En levensvuur voor twee
Dat zijn jouw handen waarmee je alles hebt gegeven
Daarmee omsluit je de dood en het hele leven…
onder de dekens..
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 3.823 Gezond het sexspel plegen
in donkere wollen dekens
opzoek naar rijpe tekens
die het karma doen verbleken
Verpuurt je warmte stralen
twee lichamen zondigen
het sexspel doorgronden
bezweet en gloeiend pralen
Wanneer de glimlach gelijktijdig verschijnt
heeft dat de afsluiting eeuwig verfijnd.…
toekomst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 146 Ik vroeg me af
waar voor mij nog
ergens ver misschien
voorbij de vloek
der zeven plagen
een onontgonnen akker,
een paard, een ploeg,
een schuur met verse zaden
stil en ongerept
in de frêle ochtendzon
te wachten lagen
Enkel voor in geval
ik dit hoofdstuk
van mijn leven
werkelijk afsluiten kon.…
impasse
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 doodlopende wegen blijven
onaangeroerd zonder ommekeer
het geheugenlandschap
vergeet een schip in de verte
zodat je soms een sterrenbeeld ziet
dat als vliegtuig ontvouwt,
als tegenlicht zonder zon,
ons plamuureiland misschien
en een schitterend gebrek
ter afsluiting
onderwijl vang ik bot;
dit bleek toch geen goed idee…
Dag van een sneeuwengel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 bungelend aan je benen
Zijn dood en leven, gedragen in een
En willen dansen, eindeloos
Die naakte voeten willen rennen
Naar een wonderlijk ver land
Waar zorg en pijn geen naam hebben
Omdat ze simpel niet bestaan
Alsof het je laatste dag is
Drukt je lichaam zwaar
In decembers witte deken
Sta je op en ga je aan.…
Hoe bereik ik jou......
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 2.046 en je nog meer afsluit voor mij.....
lieverd ik wil er voor je zijn.....
wil je me vertrouwen.....
echt het kan.....
wees niet bang.....
ik doe je geen pijn.....
laat jezelf maar zien.....
wees nou niet bang....
het komt goed....
ik doe je geen pijn.....…
Dubbelhartig
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 55 ik zag jou
lichtjes schrijven
met je glazen pen
kleurtjes bloeiden op
onder je handen
doofden langzaam uit
overweldigd door de
donkere schaduwen
aan de randen
nog lachte je
wendde je snel af
toen jij met je
laatste tranen de
enveloppe sloot
het kussymbool
als afsluiting liep
dubbelhartig nu
teveel in de gaten…
houdbaarheid van woorden
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 172 destijds heb ik eens
een portie rijpe gedichten
in weckpotten gestopt
ik hoopte op deze wijze
er een aantal te conserveren
doch er sloop waarschijnlijk
een vorm van bederf in de potten
wellicht lekte de afsluitingen
zodat de inhoud aan versheid
sterk te wensen overliet
daar stond ik dan met een
opgevist versje aan mijn vork
theatraal…
Uitreis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 207 het vlakke water van de vaart
lonkt naar de weidse overzijde
alsof het zeggen wil, tussenbeide,
dit is afscheid dat hier rondwaart
deze angst gebiedt de binding
elke omarming weer te verlaten
te wijken naar verre weiden,
langs onbekende ogen en straten
zodat niets in afsluiting verstikt,
zich nachtenlang doorwaakt
of genegenheid…
li-ion
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 58 poging een kras achter te laten in
dubbelwandige leegte
ik doolde door jouw gangen
liep tot wederkeer
nader tot vrije sector
om het landschap op te zuigen
waarvan ik het bestaan niet wist
om te verdrinken in plaatsvervangend water
te ontwaken uit een analoogslaap
ik verbond mijn lot aan laadpalen
wat resteert is;
een maaltijd ter afsluiting…
Het drama van de zestien sneeuwkinderen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 443 splijt
Terugkeer in het verleden
Op weg naar de toekomst
Bevindt zich in het heden
Als de rust is bevrijd
De komst is uitgesloten
Niet na het ontvangen van de zege
Tijdens het momentum
Dan begint de tijd te wegen
Vaker dan niet is het nauwelijks
Aangegeven lijkt een feit
Tegen de schaduw van de achtergrond
Op de wikkende eeuwigheid
Afsluitend…
Hoe emoties donkerden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 105 ik voelde de
weerspannigheid
van witte verf
zij wilde
niet in een keer
stralend dekken
kon de verhalen
van de muur niet
zomaar afsluiten
door een nieuw
onbezoedeld klankbord
als blikvanger te openen
ik zag hoe
emoties donkerden
na eerst drogend lichten
hoorde spanning
in de lucht door
schaduwen van partijen
heb alles…
Ik geef je een toverdeken
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 263 Ik zou je iets willen geven
een grote warme deken
Een toverdeken
die je om je heen slaat
die jou met zijn warmte
helemaal omsluit
afsluit
van deze boze wereld
die je hoofd leeg maakt
je onrust wegneemt
en je hart verwarmt
In de deken is geen verdriet
geen werkelijkheid
geen tijd
alleen kriebelige warmte
In gedachten
telkens…
De Dood
gedicht
3.0 met 120 stemmen 44.451 zei de Dood…
Dood vogeltje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 332 Een windvlaag,
een knal tegen het raam,
kijkend naar buiten
zie ik nog net,
het beestje zijn laatste
klap wiek slaan,
dan stort ie ter balkon.
Geen terreur maar
domweg de storm.…
Stilte die luid klonk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 435 Na de uitleg, van de ondernemer,
werd het eventjes stil, of er nog
mensen wilden spreken?
Ik zei: ja ik wil.
Opnieuw werd het na geschuifel
wederom heel stil.
Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten
slechts drie, die haar wegbrachten.
Opzij kijkend naar de kist,
zei ik: 't geen niemand wist:
ze hunkerde naar aandacht, toen
ze die niet…