Dag van een sneeuwengel
Alsof het je laatste dag is
Druk je poedelnaakt, verkleumd
Een engel, in decembers witte deken
Verkleurt je huid, rood
En knijpt de kou je longen dicht
Als een eendagsvlieg
Koester je elke tinteling op je huid
Gaat geen seconde aan je voorbij
Terwijl je afsluit met een koude douche
Je witte, van bloed onttrokken voeten
Als ijsklompen bungelend aan je benen
Zijn dood en leven, gedragen in een
En willen dansen, eindeloos
Die naakte voeten willen rennen
Naar een wonderlijk ver land
Waar zorg en pijn geen naam hebben
Omdat ze simpel niet bestaan
Alsof het je laatste dag is
Drukt je lichaam zwaar
In decembers witte deken
Sta je op en ga je aan.
14 mei 2021
Geplaatst in de categorie: individu