Netgedichten

netgedicht (nr. 3.869):

Oude gevouwen handen

Terwijl jouw handen het leven afsluiten
Tel ik de rimpels die de jaren hebben ingesleten
Die rimpels zijn je herinnering
Jouw getuigen, dagboek en geweten

Ze vertellen van een broze, sterke vrouw
Met een kinderloze zoektocht
Naar religie, gerechtigheid en geluk
Van een mens dat voldoening
In het simpele zocht

Kleine eigenaardigheden
WCblokjes als tafelkleed-klem
Bedolven onder spraakwatervallen
Van eenzaamheid
Het Jappenkamp
En Limburgse afstandelijkheid

Van een leven van wereldreizen
Naar jaren in één kamer
Met telefoon en t.v.
Van een geheugen
Van duizend boeken
En levensvuur voor twee

Dat zijn jouw handen waarmee je alles hebt gegeven
Daarmee omsluit je de dood en het hele leven