Alle inzendingen over dood OR gebed OR einde

Zal ik iedereen vergeten Als het eind is zicht is? Zal ik niet weten wie mijn ouders zijn? Zal ik in hemel zijn? Wordt ik vergeten Net als de mensen in het verleden? Of zal ik als gewoon als mens tevreden zijn? Zullen mijn gebeden helpen Als er misschien geen god bestaat? Wie geeft mij raad en daad?…

Tijd wrikte graszoden uit de grond Sloot van ontzetting menig mond Geschokt van ongeloof van het leven Hebben secondes vele doden en slachtoffers gegeven. Laten we in gebed en gedachten bij hen zijn Die nu lijden aan smart en enorme zielenpijn. Laten we in gebed en gedachten bij hen zijn.…

De wrede dood die mijn huis zo gretig vond, ondanks mijn vurig gebed om erbarmen. Uit welke bron put ik dan nog levenslust, als al wat ik lief had mij word ontnomen, ik eindelijk in mijn droeve lot berust en voel, hier mag een einde aan komen. Het leven is een hardloopwedstrijd, menig deelnemer haalt de eindmeet niet.…

Ik heb nooit in U geloofd, ik kon U niet raken met mijn handen ik kon uw voorhoofd niet kussen in ook Uw aangezicht niet slaan. Ik zocht U in kille kerken en liep langs brede warme stranden vol verbeten haat om ’t schone schitteren van Uw eeuwigen naam. Ik zag mannen en vrouwen U volgen als driftloze honden en kroop U in ’t donker na om ’t strelen…

Dood moeten we. Dood! Dood! Dood! Daar helpt geen lieve moeder meer. Geen gebed. Geen smeekgedicht. Stormwind jaagt door kerkhofbomen. Ik huiver in een versleten jas en beef. Bloed blijft door mijn aderen stromen. Doden ontbinden, maar wat doe ik? Ik leef! Doden genieten in volle rust en vrede. Doden doden angst en beven.…

Twee gevouwen handen, Liggend in haar schoot, Een stil gebed. Twee handen op haar schouders, Troost. Samen bidden, Verwerken. Samen leven, Naar de dood.…

heb het aardse gekist gecremeerd of begraven maar hun zielen gemist zij ontsprongen de dood in het sterven erven een ander bestaan ik kan ze niet vragen hoe het daar is vergaan wel hen mijn gebeden opdragen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

zijn gezicht als zijnde: Een laatste dank, Uit ouder harten stijgt een stil gebed omhoog als: Een laatste beê, Kind, rust in vree.…

krijgen van een totale verminking zou het niet het einde zijn dan zou mijn dood een verbazingwekkende dimensie krijgen…

Onder de olijfboom dode vogels immer weer steen en beenderen gebeden en haat onder bevlekt gewaad het naakte bloed boven de olijfboom fluiten kogels immer weer.…

Toen ik je voor het laatst in de ogen keek zag ik de dood zag ik jouw dood zag ik geen angst zag ik geen vriend maar ook geen vijand en dat verzoende mij met jouw einde, ons einde met een laatste kus, onze doodskus!!…

Lieve Heer ik zit heel stil en houd mijn ogen stijf gesloten mijn handjes vouwen kan ik niet want zoals U vast wel ziet heb ik mijn rechter duim gestoten Lieve Heer, U ziet het meest dat wist m'n ma mij uit te leggen dus misschien kunt U mij zeggen wanneer ik toch zo stout ben geweest Mijn hartje heeft zoveel verdriet ik weet wel...,…

als een vis zonder water drank zonder kater de EO zonder lassie een chinees zonder nasi als een vos zonder streken een kerk zonder preken een oorlog zonder dode de post zonder bode is een dag zonder wij samen een gebed zonder amen…

Doorleefd gebed gesterkt tot aan het einde hoopvol wachtend tot ik samen val met Hem.…

tussen ons, een berg van spreken een hand vol taal en aan het eind een gebed zonder reliëf de trog lek geschoten door een vleugwalm van nihilisme, deze scherpte snijdt niet maar stompt af in dialoog en weer ons, ons van de zijnen gevuld met lavawater en sprekend steen leidt het poreuze weten om naar de weg die niet weet…

pijn Mij gebed is puur gebed Het wil gewoon gebeden zijn…

Bidden doe je meestal besloten veelal met je ogen gesloten gevouwen handen, gebogen hoofd gooi je je hart en ziel open intens mediterend loven en hopen Ga je het gebed echter delen in een bijeenkomst of kerk door hardop vroom te bidden dan wordt bidden als praten niets mis mee, moet kunnen wil ik ook iedereen gunnen Maar in mijn perceptie…

uit in nood bang om gestorven stemmen te horen wanneer ‘t schemer mij in rouw zou kleden Maar och, mijn lijden was snel geleden want toen ik aan ‘t einde licht zag gloren vond ik daar enkel een vredige dood…

Op het zwijgend erf der doden Moet de treurwilg zijn gezet Maar de popel ruise er nevens: Bij de rouw het stil gebed. Op het zwijgend erf der doden Sta de donk're beuk in de aard; Maar de meidoorn sta er nevens: Aan de weemoed hoop gepaard.…

Dood, rood violet in gebed. Tranen veraarden, verdwijnen langs stenen, stromend verdriet. Water, glijdend als zilver, bedding verschonend, spattend, de regenboog klonend, in nevels van kleur. Vallend, dood drijvend in zilver, traag landend, mijn klaproos, jouw hart, verloren aan zwart.…

om zelf ons einde te bepalen voordat de dood ons komt halen of blijft er een toeval een lot het is aan degene die geloven in een god om de mens toe te staan de dood als diepste wens persoonlijk aan te gaan…

Van de minaret klinkt een oproep tot gebed... Gebeden wordt er-5 maal daags- met het gezicht naar Mekka Eeuwen geleden ging 'de profeet' voor in gebed z'n volgelingen volgden Gebed, gezang Gezang, gebed... blijft onverlet dat hier klokken blijven luiden.…

Dood Herinneringen Spijt De wonde heelt Mettertijd Dood Waarom Woede Onthoud vooral Het goede Dood Vaarwel Tot ziens De dood is geen einde Mijns inziens…

ik zag tranen in jouw ogen van oprechte smart je hebt me nooit bedrogen en rust nu in mijn hart we waren beiden samen maar jij vertrok voorgoed het eind kwam als het amen een gebed dat deed me goed nu sta ik alleen op aarde ik blijf je eeuwig trouw mijn leven heeft zo geen waarde want ik denk nog altijd aan jou…

smeltwater verdampt uit oud zeer in zachte loomte aan oerlandse oevers naar weleer vind ik het ketelsteen van mijn ondiepte waarop ik drijf als drijvende kracht als blijvend vergezicht nee, binnenlijf alsof morgenochtend reikt voorbij bakerland over het water naar onbetreden kust een gebed zonder begin, later einde en verder…

Wachtende ogen zien de gedeelde dood met ogen die het geluk wilden begraven waar de grens elke herinnering armoedig maakt en wachtende ogen met staaldraad zwijgen en alleen met naamloze kogels hun gebeden zeggen…

Heer wij bidden U voor gewas en arbeid Dat er ook dit jaar genoeg eten mag zijn Geef op Uw tijd regen en zonneschijn Zodat er sprake is van vruchtbaarheid. Mensen kunnen wel de zaden strooien Toch kunnen ze geen wasdom geven Ook al is dit wel hun doel en streven Maar alleen U kunt de groei voltooien. Wij willen U ook bidden voor de arbeid…