18719 resultaten.
waar tranen lachen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 zijn
vraag ik niet meer waarom
ik koester dan de herinnering
aan onze mooie jaren samen…
VANGRAILMONUMENT
snelsonnet
2.0 met 18 stemmen 1.642 Duizend monumenten langs de weg
herinneren ons aan de duizend doden,
de slachtoffers die ons dit jaar ontvloden,
voor wie ik dagelijks een bloempje leg.
Die trieste monumenten in de berm
die vormen op den duur vanzelf een scherm.…
ongelijke strijd (2)
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 959 Nu na al die jaren
nog steeds pratend
met jou tijdens
maandelijks bezoek,
wroetend in je aarde
Fluisterwoorden stijgen
God mag weten waar
Herinnering als lood
maar voelend liefde
sterker dan de dood…
Tattoos
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 109 Ik heb mijn huid
beschilderd
Met symbolieke plaatjes
Zelf gekozen
Gevuld met pijn
Om te herinneren
Wat er was
Het met me deed
En dat het nooit meer
Zo zal zijn
Merktekens
Uit het verleden
De ene klein
De andere groot
Ik koester ze
Al vele jaren
Mijn leven lang
Tot aan de dood…
Kerkhof
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 804 zie verstoord niemandsland
en sterf de duizend doden
rust werd hier geacht, want
menig troost geboden
't respect bruut verkracht
in onherstelbaar aanblik
deze doden wreed veracht
maakt verdriet dubbeldik
op hemelse gang van rouw
werd herinnering gezoet
zerken nu ontzield en grauw
overspoeld door zondvloed
welk hart kan dit verkrijgen…
De Dood
gedicht
3.0 met 120 stemmen 44.454 zei de Dood…
Dood vogeltje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 332 Een windvlaag,
een knal tegen het raam,
kijkend naar buiten
zie ik nog net,
het beestje zijn laatste
klap wiek slaan,
dan stort ie ter balkon.
Geen terreur maar
domweg de storm.…
Stilte die luid klonk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 435 Na de uitleg, van de ondernemer,
werd het eventjes stil, of er nog
mensen wilden spreken?
Ik zei: ja ik wil.
Opnieuw werd het na geschuifel
wederom heel stil.
Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten
slechts drie, die haar wegbrachten.
Opzij kijkend naar de kist,
zei ik: 't geen niemand wist:
ze hunkerde naar aandacht, toen
ze die niet…
Ik vraag je
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 212 Ik vraag je, blauwe lucht,
met een diepe zucht
En jou, volle maan,
wat heb je met hem gedaan.
En u, fonkelende ster,
hij is weg, zó ontzettend ver.
Ik vraag jou, mooi leven,
wil je hem terug geven?…
Ik fluister zwarte grond
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.928 Herinneringen leven voort
omdat het leven ooit in jou geweest is
de liefde en je altijd aanwezige lach
is voor nu verdwenen en een echt gemis.…
Mijn pa
netgedicht
3.0 met 231 stemmen 42.874 Duizend boeken en vele planken
vullen de kamer van mijn pa
Ik heb veel aan hem te danken
Even twijfelend open ik zijn la
Een potlood en een kroontjespen
wat spaargeld voor de trein
In alles is wel iets wat ik herken
en aan alles kleeft z’n zijn
Toen opa stierf huilde je gebroken
Mijn sterke pa, dat kon toch niet
Hier aan jouw bureau ineengedoken…
Niets
gedicht
3.0 met 85 stemmen 50.145 Het leven
je zou het je moeten kunnen
herinneren
als een buitenlandse reis
en er met vrienden of vriendinnen
over na moeten praten
en zeggen
Het was toch wel aardig,
het leven,
en flarden zien van vrouwen, geheimen
en landschappen
en dan tevreden achteroverleunen
maar doden kunnen niet achteroverleunen.…
Jouw muziek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 160 schitterend
gevoelskleurenspel
creëerde dat
je gezicht
uitnodigend deed
lachen in een
welkomstgroet
het voelde
warm en goed
na de somberte
en kou van buiten
om samen nog een
keer stil te staan
bij jouw leven
terugkijkend wetend
welke kant jij
op zult gaan
nu alles is gedaan
het samen
was zo hecht
in al die jaren dat
herinneringen…
Het afscheid voorbij
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.795 Als de nacht zuchtzacht uit de aarde komt
donkere leegte opstijgt uit koude klei
het gezang mijner kind'ren verstomd
denk dan nog eens aan mij
Als de lente in jouw lichaam herleeft
als vlijtige liesjes op een rij
die jij gezwind en dartel water geeft
denk dan nog eens aan mij
Als de open haard gezelligheid dicteert
het warme 'ons'-gevoel…
vlij u naast het marmer
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.395 vlij u naast het marmer
voel de warmte van mijn naam
krab wat mosjes weg
uit de herinnering van mijn bestaan
of voelt u kilte
hoe koud steen kan zijn
ik was geen goed mens
u nam bloemen mee
voor ons zwijgend bijeen
ik zou zo graag thuis zijn lieve
ik ging zo graag met u mee…
Oma was jij
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 2.008 Ik weet niet welke woorden ik moet zeggen
Om mijn herinnering aan jou vast te leggen…
Adressen
gedicht
4.0 met 36 stemmen 10.721 Mijn Amsterdamse perioden
meet ik als vanzelfsprekend af
aan onvergetelijke doden
om wie ik onvergeeflijk gaf.…
In mijn gedachten
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.577 hart en hoofd
al kan ik je niet meer vasthouden
het vuur is nog altijd niet gedoofd
Ik vraag me wel eens hardop af
zou er ooit nog iemand komen
waar ik ook zo veel van houden kan
of blijven dat slechts vage dromen
Maar ik zal aan je blijven denken
soms klein en soms weer groot
op de dag dat ik stop met ademen
ga jij voor een tweede keer dood…
daar lag hij, de kist was open
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.332 iets anders, ik kwam voor Wim een oude
vriend die helaas te vroeg gestorven was
een rijtje mensen schuifelde mij voorbij
in mijn lange jas gestoken leek ik meer
op een doodgraver dan op een bezoeker
behalve de kleur deed mij afzonderen
van de stoïcijnse mannen die hun werk
toch telkens naar behoren deden
daar lag ie, de kist was open
en dood…
Stamtafel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.233 De herinnering is van de gezichten te lezen,
je kleine zwaktes zijn moeiteloos vergeven.
Aan deze tafel blijf je tijdloos in leven:
voor de dode dichter wordt naar je graf verwezen.…
Licht doorzichtig
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 91 wachten op
iets dat dadelijk komt
heb mij omgedraaid
zag verleden tijd toen de
jaren werden teruggedraaid
het water stroomde woest
heb hem toen zien vallen
begreep niet hoe ik helpen moest
hij verdween zonder een blik
de schrik verlamde mij
die paniek bleef mij tot heden bij
ik voel nu weer de warme zon
gerustgesteld zie ik mijn herinnering…
Nooit meer
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.940 heengegaan
Bezorgt me veel verdriet
Ik voel een leegte ontstaan
Omdat jij me achterliet
Nu jij niet meer op aarde bent
Voel ik me heel alleen
Ik heb je oh zo goed gekend
Iemand zoals jij was er maar één
In mijn gedachten ben je nog in leven
Stel ik het moment uit dat je ging
Wil nog veel dingen samen beleven
Maar nu rest er slechts mijn herinnering…
Stille herinnering
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 3.095 En toch heeft iedereen
zijn eigen herinnering
aan haar.…
Het kan zomaar gedaan zijn
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.673 De dagen zijn te kort
om van te leven
de dagen zijn te kort
om van te geven.
Dagenlang denk je eraan
wat te doen met dit bestaan
maar denken is zonde van de tijd
want je bent het leven zo maar kwijt.
Leven is een gave
genieten is een "must"
Leven is zo heerlijk
het moet voelen als een lust.
De zekerheid van sterven
is een ieder wel…
Moeders antwoord
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.044 Een jaar nu
is moeder dood
Haar kist onder
de bloemenzee van toen
Gaat nog
zo vaak open
Soms korter
dan een ogenblik
Soms meer dan
een kwartier
Moeder geeft
'r gedachten prijs & bloot
Ik stel haar
'n vraag
Het antwoord
op haar dunne lippen
Immer zegt ze:
ik ben hier
Dat is na
een jaar geruststellend.…
de dood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.659 de steen met je naam erop is verweerd,
maar het gras op je graf is groen en ongemaaid.
de bloemen zijn verleden tijd,
niemand die zich erom bekommerd.
ik zie je nog een biertje drinken,
als een ets op mijn netvlies
en die glimlach als een vrouw je aankeek.
maar nu waait een koude wind langs mijn rug,
als ik je naam zie.
het zit onder het…
Ontspiegeld glas
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.283 Soms als mijn gedachten zweven
hoor ik je kabbelende peuterpraat
of snelle voetjes op het laminaat
alsof je me een zoen komt geven
ik spreid de armen wijd en wacht
tot ik je lachend op kan vangen
maar het is slechts een verlangen
dat jou voor even bij me bracht
leeg staar ik dan in het verleden
waar jij voor mij mijn leven was
nu doods…
springlevend
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.059 voor Christian Bobin
altijd eenrichtingsverkeer
het denkbeeldige gesprek
van man met zijn geliefde
woorden van vertwijfeling
en de wetenschap van het
vergeefs wachten op een antwoord
de dood begrijpen vergt veel tijd
verdriet is het tussenland
als in een onaangename droom
afwezigheid is het grote gemis
de herinnering echter blijft…
Elke dag weer...
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 967 Jij, dood, ergens anders dan hier.
Het ongeluk, nu verleden tijd.
Mij, levend, zonder jou.
Elke dag weer.
Het is zo oneerlijk, ik mis je zo.
Kom terug.
Alsjeblieft.…
Je bent er niet meer
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 405 Je blijft altijd wie je was
In een lijstje opgesloten
Een tafereeltje achter glas
Waar zetten we jou neer?
Het beeld dat achter blijft
Ergens ver op zolder
Of dichtbij in mijn hart…