Alle inzendingen over doven

Waar hamer, aambeeld, stijgbeugel verzaken, Moet 3FM voor één keer echt vet hard, Wie auditief nog goed is wordt getart, Je hoort je lichaam in zijn voegen kraken. Is dat wat de vernieuwers steeds bedoelen: Dat wie niet horen wil, of kan, moet voelen?…

Je bracht licht in het duister en was bij duister in licht Bij zaken, die het daglicht niet velen kon, brandde jij Je was bij zaaien en bij sterven Donkere dagen nu jouw vlam voorgoed ons delen dimt - want ook jij had je duur - Nu alleen geef ik vuur aan kaarsen en doof brandend…

vanzelfsprekendheid is een weelde die je niet meer dragen kan gevoelens doven uit je ruikt de bloem maar neemt de geur niet op zoals je ook niet durft geloven wat je eigen ogen zien het hart dat brak voor jou door jou is leeg hier zijn we aangeland en met stomheid nu geslagen te laat te laat altijd…

Op een pianoconcert in Bas, trok de vrouw naast mij plots aan mijn jas "Is dat die dove, die Von Beethoven? Ik denk het wel, want hij geeft veel gas!…

Ze wil de stad bekijken zonder dat de stad haar ziet wandelend in de schaduw van de brugpijlers voetstappen in en nabij de goot ze struikelt over hobbelige kasseien,wurmt zich tussen struiken door steekt donkere straten over met blinde dove ogen ze fluistert zich een weg onbespied en ongezien haar voetstappen zonder spoor achter…

Niemand kijkt de stilte weg in schaduwen die wijken en de blauwe hemel niet kunnen bedekken of dichterbij halen met eenzame woorden en fluisterende momenten van een avond die de kou weer wil beminnen maar in de gulzige warmte alleen nog zijn lege cocon over heeft.…

het antwoord komt langzaam boven drijven het vuur in mij is niet te doven het zal altijd zo blijven je kan die toorts nu eenmaal niet zomaar verdrijven.…

Oude zuilen staan gebroken en verlaten, omkranst door wingerd. Ik houd me ledig, besef hoe mijn leven is: onnoemelijk vol. De zon gaat onder: ingehouden reuzenkracht glanst rustig en lief.…

hun wortel diep in de vruchtbare aarde waar nu een dwarse wind waait evenzo als in de afwijkende wegen in de nacht het stroomafwaarts geklots stom en stil kunt horen overdag gedrild als een kazerne waar de bloemen buiten staan te trillen hun geur die in allerlei windrichtingen waait ik heb al veel te lang geleden tussen de doven…

nergens staat tijd zo stil dan in een leeg een eindigend gebouw op een kier staan vastgeroest de stalen deuren als bevelen zij reizigers onbehuisd het uitbeveiligde onthevene gegruizelde raamloze binnen te gaan niets sluiten ze nog af wie daar binnen staat voelt zich buiten de wind wervelt bladeren in een hoek droge takken en dode libellen in…

Hoe kan passie doven als het kleed van verlangen in heftigheid de wind laat aanwakkeren en de roep naar open-bloeien en groeien versterkt en er dansend wordt gewalst omdat er niets te doven valt?…

Verveeld verviel zij in melancholie door de haat van dode dichters, dove bromvliegen cirkelden om haar heen: sterk is de hyena, O, mijn lief, ontwaak, zie de sterren doven boven ravijnen en diepe kloven: de vlammende kaars fonkelt als drakenoog in duistere nacht, zie haar liggen wachten onder de zon in een bed van donzen - sneeuw,…

het vlammend protest gaat als een lopend vuurtje, roept op tot doven wereldleiders chinezen liever voor eigen gewin…

Dat jij iemand bent die mij laat geloven dat de liefde tussen ons niet uit is te doven.…

Wie denkt dat hij een god is In het diepst van zijn gedachten Kan beter even wachten Of het niet de Duivel is Wacht u voor u zelf te doven Er kan nog een droom aan komen…

Effentellende doven droom van ergernis. Keet uren vast op hoofd debuut. Zingt zachtjes hoe de maan zich went.…

Maandag- ochtend fris vlier in bloei seringen in het witste wit fluitenkruid dove netel en jasmijn zo edel…

Als U met ons bent alle dagen en gezegd hebt Ik ben die Ik ben en zal zijn die Ik zijn zal als U in Uw Woord ons zoveel kracht geeft tot geloven wie zal dan ons brandend hart nog kunnen doven?…

Als de nacht vervaagt En de sterren doven Vult zij Ons diepste verlangen Bereikt haar licht Ieders’ ogen Ontwaken wij In haar ochtendgloren Als ……

Ik doe de luiken dicht en ook het licht ga ik nu doven. Laten wij elkaar bewaken en beloven om morgen samen weer te ontwaken.…

De vonk in het vuur de druppel in het water het voelt als jouw hartslag waardoor 'n beweging ontstaat Niet om het vuur te doven maar om warmte te verspreiden…

De avond tekent een gezicht met de rode gloed die blijft vragen naar de ogen die het licht doven omdat ze niet meer wachten op de maan die al zijn schaduwen met een eindeloze eenzaamheid aan sterren bedekt…

De dauw op het gras Doet alras De dorre dag Van gisteren vergeten De tranen der natuur Doven het vuur Van vaag verlangen Voor zeker een minuut of tien…

Ze keek me aan met een dove blik Haar schreeuw om aandacht Ik wilde het niet zien Haar vuistslagen kon ik niet horen Ik voelde niets van haar tranen Ik proefde niets van het zout op mijn huid Zij was de blinde vlek in mijn ogen…

de rolluiken neergelaten daarachter geeuwt de dood hij smeert een snede brood van al die kaarsen blazen al dat doven ietwat moe komt hij nu zelf stilaan aan uitblazen toe.…

Niets is er over Geen vonk geen lonk Het strakke is niet meer De gratie is niet van weleer Rondingen hebben haar verlaten Wat eens prangde hangt nu neder De mond is pijnlijk omringd met kloven Doch heeft het mijn liefde voor haar Nimmer kunnen doven…

Ik heb het nooit willen zien of willen geloven, als men zei dat het kaarslicht ooit zou doven. De wind om mijn huis, de wind loeit luid, en de kaars … de kaars gaat langzaam uit.…

Ik heb in duizend ogen de maan gezien maar nooit de zon zien doven. IJzer duidt leven op exoplaneten.…

Ik ben een doventolk en schizofreen Vertolken doe ik met mijn handgebaren Maar als miljoenen mensen naar me staren Dan voel ik mij onthand en zeer alleen Hoe erg ik mij daar ook stond uit te sloven Het was alsof ik praatte tegen doven…

In Limburg is een ziekenhuis in staat Dankzij een stel capabele doktoren Om dove mensen weer te laten horen Door middel van een hersenimplantaat Al heb je daar in Limburg weinig aan Omdat je toch die taal niet kunt verstaan…