20069 resultaten.
LIED
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.180 Eens heb ik rouw gedragen
Om die ik had bemind;
Toen waren al mijn dagen
Tot droevigheid gezind.
Daarna werd mij in dromen
Een helderheid bekend,
En mij werd afgenomen
Al zorgen en ellend.
Al na een duistere avond,
Ter helle middernacht.
Mocht ik een lied vernemen
Dat gaf mij nieuwe kracht.…
Julen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 85 Het lange wachten
is voorbij.
Er is een eind aan gekomen,
het lange wachten
en zoeken naar Julen.
De kleine hoop,
die de ouders hadden,
is weggevaagd.
Nooit meer samen!
Julen raakte in een diepe put,
het zoeken duurde te lang.
In eenzaamheid ben je daar
overleden.
Hoe erg moet dat zijn voor beide ouders.
Nu ben je samen…
November
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 372 Het regent en het is november
weer keert het najaar
en belaagt het hart
dat droevig maar steeds gewender
zijn pijnen draagt
en in de kamer
waar gelaten het dagelijks leven
wordt verricht
schijnt uit de troosteloze straten
een ongekleurd…
AAN EEN NIEUWGEBOREN JONGEN
poëzie
2.0 met 4 stemmen 2.525 O jongen, verse vrucht, die uit het slaaprig leven,
In moeders schoot geleefd, door sporen van de tijd,
Die niet in stilte laat, tot ouders vreugde zijt
In der zinnen gewoel en 't wakend licht gedreven,
Nu heeft u de geboort aan 't Luk overgegeven
Dat school van wissel houdt; de droevige verblijdt,
De blijde droevig maakt; verheft, en nedersmijt…
Van het leven genoten
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 667 Trotse eik in Lembeke werd kaal
Hij kreeg het zo koud en vroeg een sjaal
Treurig werd hij bruin
Tot diep in zijn kruin
Het was echt waar, een droevig verhaal…
WEES
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 939 wees droevig met lichte mate als ik dood ben
wees dankbaar voor dat ik er even mocht zijn
wees dapper in je leven wat nog gegeven is
wees dat, wat wij in wezen allemaal zijn…
Verzen
poëzie
2.0 met 15 stemmen 2.443 Verzen zijn de beweging van 't leven,
klaarluidende, al naar het menshart gaat,
of droeviglijk schreiende zacht, of kwaad
als een donderslag door des levens kalm beven.…
IJskappen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Groepen mensen trekken leiders aan
geven hen macht, en die macht
trekt mensen aan
In nieuwe tijden smelt de macht
Aanhangers haken af
Het peil daalt weer
Zo stuwen en duwen de massa's
de wateren der welvaart op en neer
alsof het hen overkomt
Ver weg beweegt de zee mee
brengt daar droogte of vloed
en kwelt de mensen tot ze zich verenigen…
van de kruk vallen
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 728 een droevige gast uit bourgogne
zoop wijn tegen pijn van thuis bonje
het slikken ging snel
bij iedere bel
verdween er een groot deel besogne…
Beatrix
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 946 standvastig
bij nacht en ontij
trotseerde weer en wind
en deed geen landgenoot te kort
nu met een droevig gezicht
kijk ik naar het overjarig
straatnamenbord…
Van mezelf houden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 189 Ik houd van mezelf.
Ik heb altijd aan mijn ziel,
zonder roepnaam of lichaam
de trouw beleden.
Het was, is en zal zijn:
een loflied op mijn expressie,
totaal.
Totalitair zal men alleen nog
praten en napraten.
Het zijn de hiaten der mens.
Ik bezit nu, momenteel
een heel scherpe ooglens!…
Cyclus
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 757 wat zin heeft
welk een eenzaamheid is dat blad ten deel
gevallen dood gegaan temidden van de anderen
zo voelt het ook in het droevig jaargetij van mij
als ik naar mijn eigen zuchten kijk zonder ze te
hoeven horen dan zie ik mij op het bladerdek neergelegen
mogelijk juist opnieuw geboren…
Ga
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 503 De deur lijkt een muur
van mijn gedachten
die me
dwingen
te sluiten wat ik
zonder woorden niet
begrijp
als ze weer
droevig kijkt
en vraagt
waarom ik zo
makkelijk
zwijg
en haar
weer
zonder
een sleutel
laat wachten…
Heimwee overal
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.049 Wanneer je steun zocht
En wat beschutting tegen kou
Bracht ik twijfel
In wat zo zeker was
Werd ons hoogtepunt
Eeen droevig dal
Ik zou willen
Dat het ooit genas
Heimwee overal…
Zombie
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 51 Arrogantie is als een verwelkte bloem
decadent op weg naar de ondergang
teloorgang van droevige dromen
het leven kent voorspoed en tegenspoed
tijd kent geen genade voor het noodlot
samen kijken we uit naar het nabije einde
wanneer de prille ochtenddauw
de absurditeit van de wereld herkent
in dwaze toespelingen van de ziel
vergankelijkheid…
Ik wil je troosten.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 572 Ik wil je troosten
je kijkt me aan
zonder ècht te kijken
je ogen staren
mij droevig aan.
Ik wil je troosten
ik pak je vast
om je te omarmen
de tranen komen
je voelt houvast.…
Krasse Knar
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 455 Een simpel versje voor de nieuwe koning
ontaardde in een droevige vertoning.
Maar op de valreep toch een prachtig lied.
Daarmee is het een feit dat Oscar Harris
met recht een koninklijke krasse knar is.…
Lolletje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 234 Het leven is een heiblok
Het is een rattenval
Het jammeren der mensheid
Weerklinkt langs berg en dal
Zelfs in het woordje 'vrolijk'
Bevindt zich al een lijk
U zult dus wel begrijpen
Waarom ik zo droevig kijk.…
THUIS, THEMA VAN DE POEZIEWEEK 2024
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 34 THEMA THUIS,
Week van de Poezie 2024
WAAR IS MIJN THUIS?
Mijn thuis is in mijn zijn
In mijn binnenste midden
Daar staat een bed
Een stoel en tafel
Een kachel en een kaars
Liggen lucifers om aan te steken
Maar vooral ligt er een pen
Om het onbegrijpelijke te beschrijven
Om dat te laten rijpen op papier
Veelal onder ‘t genot van…
Een sombere droom
gedicht
3.0 met 11 stemmen 3.284 Droevige momenten
in een sombere nacht
Met tranen
heel zacht
Momenten van buien
vol pijn en verdriet
Toch met wat liefde
omdat iemand het ziet
Een iemand
die troosten kan
en jou uit jouw
sombere droom laat ontwaken…
Ridderslag
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 1.012 Zo maakt de koningin mij op den duur
Tot ridder van de droevige figuur.…
Land van koude klamme regen.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 130 Zo’n naar gordijn van nattigheid
boven het zompig grauwe gras
en de verzopen sloten :
ik word daar toch zo droevig van.…
Gevangenis van tranen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 167 Gevangen
achter waterval van tranen
Ze zouden altijd moeten stromen
maar dat doen ze niet …
Gevangen
in eeuwigdurend verdriet
Gedruppel ontsnapt
soms een lach
Gevangen
in gelukkige momenten
Vastgeketend door besef
droevige realiteit…
Emotionele Chantage
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 122 Ze huilde om dat droevige verhaal,
Dat haar twee dochters op tv vertelden,
Dat zij gevaar loopt, dat is wat hen kwelde,
Zelfmedelijden is een rare kwaal.
Toch wist dat haar niet werkelijk te raken,
Ze veegde wel, maar tranen? Die ontbraken.…
Liefde on the rocks
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 110 Diepvriesliefde
dooit niet
is temperatuurbestendig.
Hard bevroren tederheid
hagelt in mijn hart.
Diepvriesliefde
plooit niet
en ontwijkt behendig
al de zwoele narigheid
van smeltend en verward.
Diepvriesliefde
kooit niet
ze blijft steeds apart.
Ellendig en inwendig
vastgezet op wintertijd
en ijzig koude smart.…
Het nieuwe normaal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Ik kon mezelf heel goed bedruipen,
door regelmatig met mijn hand in iemands zak te kruipen,
maar de anderhalve meter, het nieuwe normaal,
ervaar ik nu als heel asociaal.
Het heeft mij, mijn inkomen ontnomen,
ja sterker nog, ik voel mij beetgenomen,
ik groette iedereen altijd spontaan,
en liet ze vaak zonder portemonnee verder gaan.
Maar…
“Blijf thuis”
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Niet onbewogen, stil
zitten, staan, het lukt
niet zo lang
in dezelfde houding, maar het lukt
me eindelijk, zonder bemoeienis
gaat alles buiten me om
door, het licht, de wolken
geuren, planten en dieren
ik weet ongeveer wat er zal
Afwachten volstaat, wachten
op wat terugkomt, als herinneringen
die zich herhalen, de geluiden
elke…
's Avonds vrije expressie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 's Avonds dansen we
vrije expressie, ik ben
vrij en veilig in het kamp
Er is maar één slot, één man
die de sleutel heeft, want
wie zou naar buiten willen?
Kom maar kijken
door de draden van het hek
we verbergen niets
Lijntrekkerij, stiekem
gedoe, een verkrachting
alles wordt gezien en dan
voert de politie je snel af
naar het…
[ Je hoort de glashuid ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Je hoort de glashuid
die ons scheidt vaak rinkelen. –
Weer een uitbraak.…
Kersenbloesem
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 toen zijn kersenboom bloeide
ging hij weg van huis
hij reisde vele, vele jaren
was overal geweest
hij zag kersenbomen bloeien
een prachtig, maar ook droevig feest
want elk jaar had hij heimwee
heimwee naar zijn kersenbloesem thuis…