Alle inzendingen over droom OR wens OR klim

Een steen op een steen op een steen, zo klim ik steeds -- verder naar boven.…

Klim de ladder op en kijk om je heen, naast je -- wacht een slang je op!…

Ik wens je de vrede van maanlichte nachten koel en sereen Ik wens je de zachtheid van een scharlaken valavond warm en troostend Ik wens je dromen vol tere wazen parelende luchten kristallen licht Ik wens je puur geluk bij het genieten van sterren en dauwparels zonnegloed en windverhalen En bovenal wens ik je het levend water…

Ik doe een wens, vertel hem niet, want dan komt ie niet uit, zeggen ze. Vervolgens droom ik verder, over de autorit, over jou en over de wens.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Buiten staan de bomen te dromen. ze fluisteren toch nog zacht: "Ik wens je een goede nacht. 'k ben zelf niet bij machte... De wens is de vader van de gedachte....!"…

Plotseling schiet het licht in brand, en mijn naam wordt luid geroepen, ik ontwaak uit helse dromen, met een ferme buil op mijn verstand. verward en dolgelukkig, geen schade of averij, ik was enkel uit het bed gevallen, na die nare droompartij!…

Er groeiden pinda’s uit mijn huid vannacht, Ik kon niet anders dan ze uit te delen, Dat ik tot voedsel dienen zou voor velen, Had ik in stoutste dromen nooit gedacht. Als ik weer denk daaraan, met ogen dicht, Krijg ik weer kippenvel op mijn gezicht.…

Een dag is weer gekomen, de blik en de zee zijn weid, ik klim naar huis om verder te dromen, neem afscheid van het korzelig zand, het duin beknopt en de bijeen – geschreven schapen worden rozig vanuit het oosten, een roze meeuw die mij overstijgt, zwijgt wat in het slapen wordt verzwegen, de morgen haalt z’n netten op waarvan de mazen…

ik ben er achter gekomen, dat jij de man bent van mijn dromen en hoop dat deze droom ook uit gaat komen daarom wens ik dat deze droom geen bedrog zal zijn en lieverd, ik ben er altijd voor je ook tegen de pijn je kunt altijd bij me komen, dan kunnen we samen verder dromen...…

Ween niet over wat verloren is, nu haar transparante schim op de golven van de winden rust, naast de leeuwerik in z’n eindeloze klim naar dát streepje licht, ontrokken aan de duisternis, een smetteloze vlam, een hemelse lampion in haar aubade de toekomst kust en aan het heilig vuur ontkwam, gebalsemd in een seringenbad, bron van geurend…

Een lucht van dromen een geur een kleur een mens een wens inbeelden, zijn onderweg en misschien al geweest mogelijkheden alles kan uniek en enig van mij en de wereld een lucht van dromen samenzijn met mij…

Ik wens je een ster aan de hemel een lied dat klinkt in de nacht. Een hand op je schouder als je het niet meer verwacht. Een woord van troost bij verdriet van iemand die je hulp aanbiedt. Ik wens je een hart vol dromen tot je lach weer terug zal komen.…

Je maakt mijn wereld open, lang gezwegen over wat ik je breng, vanuit dat land weer te kiezen, vaak langs ongewone wegen, maar op eigen kracht, die steile bergwand te beklimmen, en op z’n beboste flanken te nestellen boven op een macht van de ervaring, om na elke klim elkaar te vertellen, de moed niet te verliezen, wat misschien verleidt…

Slechts pover leven hier en nu laat nergens plaats voor dromen, geen bloesems aan de bomen maar die ik graag ook wens aan u. Maar wat ik graag ook wens aan u: het echte, volle leven dat gratis wordt gegeven voor meer dan hier en nu.…

onder een deken van sterren in het licht van de maan voel ik liefde in warmte gegeven wil ik een droom niet laten gaan een droom in duizend kleuren intenser keer op keer laat gevoelens zacht ontwaken elke nacht verlang ik meer sterren zullen verdwijnen wens na wens vergaan als een zucht in de morgen laat ik die kleuren gaan gedragen…

ik fantaseer gezichten in duizenden gedichten en nooit gedachte dromen ik kerf mijn gedachten in zwoele zomernachten en onbeschreven bomen ik kleur mijn witte wangen in rozerood verlangen en net gemiste kansen ik wens mijn lieve leven in hemelsblauw te zweven en eindeloos te dansen…

Wat schaft de pot, zo vraag je sleurrijk stipt in wedloop met de klok van zes. En als vanouds voel ik mijn kruipend bloed, waar het niet gaan kan, woedend kolken. Als stomend stoofvlees hang ik slovend boven pannen. Dit is het dus geweest. Al jarenlang. Maar nee, genoeg! Meer dan genoeg jouw polonaise aan mijn lijf. Ik zing mijn…

Zoals er eerst een onbekend geluidje start zonder dat je schrikt, zo wil ik dat je reageert en poëzie klinkt. Het verzetten van een stoel, hanengekraai, blurpen van een onvermoede afvoer, de kuch van een ziek kind naast je op een bank. Ook als het stormt versnelt, verhevigt de wind. Van jou verlang ik het omdat ik je het dichtst in mij voel…

Als ik bij je was zei ik tegen je: doe mijn kleren uit, maak mijn sieraden los, leg ze voorzichtig neer. Om je te helpen til ik een voet op houd ik een arm omhoog kleed ik mij langzaam uit, neem mij mijn schaduw af. Als ik bij je was zei ik dat tegen je, terwijl mijn schaduw zich dan links, dan rechts van mij verstopt ----------…

vanuit mijn wens droom ik op een witte ondergrond helder is het zicht met kleuren van de dood contouren die mij vertellen over hen die mij dierbaar zijn en straks waren…

Wel te rust wees wel thuis in dat gewoel achter de ogen waar je meer dan overdag jezelf mag en moet zijn, waar het soms goed toeven is, maar soms ook grote droeven is. Tot ziens.  …

vannacht gedroomd dat ik kon vliegen ik overwon de zwaartekracht en liet mezelf een stukje wiegen en voor ik 't wist had ik de macht vannacht gedroomd dat ik kon zweven als een engel op een wolk maar wel zó dat ik nog leefde hoog boven het gewone volk maar al dat zweven en het vliegen was in de morgen weer vervlogen heel even heb ik overwogen…

Dat ik 's nachts naar huis toe fiets en dat mijn stuur een omweg maakt en ik onder je venster sta en aanbel tot het licht aangaat en jij naar buiten komt in een peignoir (die droeg je vroeger nooit en staat ook raar) en dat ik snotter dat het me zo spijhijt en jij zegt van het kom allemaal wel goehoed en dat ik op dat moment pas zie…

Ik wens je meer.. Dromen die je vangen kunt Die minstens tastbaar zijn Regen die jou niet deren zal De paraplu bescherming biedt Ik wens je meer... Tegen je vallen en weer opstaan Dat het niet met moeite gaat Kracht waaruit je putten kan Ook energie is er genoeg Ik wens je meer...…

Broos de levensadem van een mens: een bestaan van meetafaan omsloten door de zoete dood waarrond leliebladen gegoten, drijvend op engelenvijvers met rust als laatste wens. Wasem meegevoerd door leeuweriks klim tussen blauwe plooien, verre ontastbare stip, onzichtbaar gouden zeilschip verdwenen achter de kim.…

Weidt paarden op het strand Regel de gevechten Klauteraar klim jij maar Voor even op mijn nek Dromeland droom je land Ik ben de kunst verloren…

De koude diepte is de droom die ik wens en geloof zolang de winter mij niet verandert in het leven dat ik in alle schaduwen achterlaat…