Alle inzendingen over drugs OR schrijven OR muziek

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Als dichten een verslaving is Zijn de letters m'n drugs Woorden de roes Het gedicht de rush…

Gisteren moest ik huilen En ik weet niet eens waarom Nietsvermoedend zitten schrijven Agressieve muziek, volume 12 Gewoon wat zitten pennen Pessimistisch, cynisch waarschijnlijk in uw ogen Emotioneel weinig aan de hand Fysiek de topsporter die ik ben Mee schreeuwen met de muziek Drummen in de open lucht Ineens de tranen op het papier…

Soms weet ik echt niet wat gedaan: die bedelaar een aalmoes geven terwijl ik er haast zeker van kan zijn dat hij geen honger heeft maar drugs zal kopen. Soms weet ik echt niet wat gedaan: een klein bedrag aan geld toch overmaken terwijl ik weet dat 't goede doel met veel procenten zal gaan lopen.…

Hij zei: "Ik heb voor niemand tijd, Ik heb het veel te drug".…

Het is misschien vijf dromen verderop dat land waar jij verdwijnt in jouw dans en veel tijd om te schrijven heb ik niet maar ik vertel je over muziek over het voedsel van mijn volk er is geen tijd om na te denken jij staat daar waar mijn wereld eindigt en zwaait er naar de wolken met niets anders om over te peinzen dan de afscheidsbrief…

zo graag wil ik onbegrijpelijk mooi kunnen schrijven dat ik onwillekeurig tijdens het niets doen tussen twee activiteiten (luisterend naar Les Funérailles van Liszt) op een kladblaadje met fraaie krullen neerpen: onbegrijpelijk mooi…

ik heb stukken uit de hemel gespeeld met bevlogen muziek teksten geschreven die er in hakten bij het grote publiek wereldbekende meesters ontmoet en samen geschilderd op open doek toch is mijn naam niet gekend als persoon nooit aanbeden ik vonk talent in solo’s en orkesten beziel letters in zinnen breek het licht als magisch…

ik nam een stuk papier en schreef mijn woorden het wit verstond ze niet alsof zij daar niet hoorden zij dansten op een valse lijn hun eigen melodie maar die muziek heb ik nooit zo geschreven zij klinkt uit een ander leven klanken vol herinnering misschien openen zij de deuren waardoor u ooit naar binnen ging…

wat is druk het is geen ruk naar links het is geen ruk naar rechts ook niet naar het midden ook niet naar boven of onderen het is een ruk naar het ongrijpbare! druk!…

Een steek in m'n hart, een klap in m'n gezicht. Laat me uitpraten, hou even je mond dicht. Ik vertel je wat ik heb gehoord, met tranen over m'n wang. Jij ontkent alles, want je bent zo bang. Ik weet dat je liegt. Dat wat ik hoorde is waar. Wees niet bang, ik sta voor je klaar. Ik wil je helpen. Ik ben net zo bang als jij. Ik hoorde…

Uitgemergeld door onzichtbare strijd, wachtend voor de poorten van de hel, wacht daar een meisje al 'n lange tijd en geeft de heroïne -alweer- vrij spel. Holle ogen staren leeg naar het leven, naar de kansen die het haar ooit bood. Zij heeft de moed reeds lang opgegeven, ze leeft op de smalle rand van de dood. Snuiven, slikken, maar vaker…

Alleen de liefde kan mij redden Maar ook voor haar heb ik afgedaan - Ach, is de gedachte Ik lach om vlinders in mijn buik Crush on you – een lugubere clou Ridicuul haast, maar literair En passievol vooral Ach, zijn we niet allemaal levensmoe ’T is toch ook niet spectaculair Iemand met een arm om me heen Nu ik de spuit gebruik…

De tijd die, zegt men, wonden heelde, ging aan haar voorbij, grijs gekleurd. In het leven dat ze met niemand deelde, is nog nooit iets sprankelends gebeurd. Alleen met de naald kon ze leren leven, al was het een nachtmerrie en een hel. Maar wat die nachtmerrie haar kon geven, was een vaag soort vreugde in een cel. Een cel waarin ze leefde…

Ik weet het, ‘K ben lang niet de enige, Die problemen heeft. Blowen, snuiven, spuiten. Dat alleen om de pijn te verzachten, Omdat gevoel niet meer te voelen. Even alle zorgen vergeten Heerlijk om even weg te zijn, Maar al is dat moment voorbij, Heb je helemaal niks meer.…

jonge partijleden d66 waarom niet echter deze brengt enorm verdriet hele gezinnen van drugsverslaafde kinderen lopen gevaar zij/onkundigen willen het legaliseren belachelijk onzinnig/raar als die pillen uitwerken worden mensen/dieren in vele huiskamers afgebroken nu deze enthousiaste partij betaal ook dan de enorm aangerichte…

deinend op de geurige muziek dwing je me, je aan te staren en ik heb geen repliek op je allesomvattende gebaren: je handen, ze schrijven geheimen rond diepe bas-tonen en ik draai mijn hoofd blijf kijken, jou ontcijferen bekijken, als een peuter die een prinses tussen rozen aanschouwt en ineens... na oogcontact begint te blozen…

geprobeerd met fantasieletters te schrijven maar of zij beklijven…

hun vorm delirium, een of andere illusienorm elektronica naast stilte, ver van het grove spoor traint en coacht het acute hallucinatoire oor delirium, alcoholverslaving, een delicaat terrein verwardheid in trance, als prachtige remix, het ontwenningsverschijnsel van het leven waar en wie ben ik alom, hier en in het niets, hier waar de muziek…

Nee, je wordt hier niet achtergelaten ook al lijkt voor jou niets meer te baten Voor even is de zonneschijn gestuit Alleen voor even stopt de speler op zijn luit En voor even bot de rozenstruik niet uit Reeds wacht voor jou de glimlach van de bruid Elk uur komt voor jou je redding nader Nog even en je zegt: Papa, vader De priester luidt de…

Het was de drank en drugs Wat hij graag tot zich nam Waardoor er een einde Aan zijn turbulente leven kwam Door een sprong van het dak Van het Amsterdamse Hilton Hotel Dat was zijn enige uitweg Om van zijn verslaving af te komen Hij had het lef om Vroegtijdig het leven uit te stappen Een drastisch besluit genomen De drank en drugs hebben…

Sex and drugs and rock and roll, zalig zij die het verfoeien. Nooit zal de tulp voluit bloeien, want hij gaat terug in zijn bol.…

Het is een eindeloze rij van verslaafden aan drugs of drank, roken of reizen, vissen of vrouwen Je zult ze de kost moeten geven met mij erbij want ik ben verslaafd aan leven…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Mensen zijn instrumenten van muziek. Instrumenten die energie opwekken. Gevoel, dat verstand te boven gaat. Mensen scheppen weefsels van gevoel. Zo kunnen we harmonie scheppen, die uit kakafonie ontstaat. Laten we naar symfonieën luisteren. Laten we gedichten fluisteren. Laat ons teksten schrijven. Laat ons liedjes zingen.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Een hemel op aarde, voor velen een hel. Door pijnen getergd, geluiden te fel. De weg terug is als lood, zij misten de boot. de enige kans op rust, is enkel de dood.…