Vóór haar tijd (zo triest)

Uitgemergeld door onzichtbare strijd,
wachtend voor de poorten van de hel,
wacht daar een meisje al 'n lange tijd
en geeft de heroïne -alweer- vrij spel.

Holle ogen staren leeg naar het leven,
naar de kansen die het haar ooit bood.
Zij heeft de moed reeds lang opgegeven,
ze leeft op de smalle rand van de dood.

Snuiven, slikken, maar vaker de naald,
het doet haar vluchten in vage dromen
waar ook zij geen ene troost uit haalt.
De troost is haar reeds lang ontnomen.

En morgen, bij het krieken van de dag,
zal men haar vinden, 'n nog jonge meid.
Een meisje zonder hoop en zonder lach,
maar die eenzaam stierf, vóór haar tijd.

Schrijver: Jos Witteman, 21 juni 2005

jlwittemanyahoo.com

Drugs

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 681