Alle inzendingen over eerste communie

Misschien verloren voor de toekomst vergeet ik het geleefde verleden en zoek mijn weg naar de overkant daar waar het licht op mij wacht en mij zal begeleiden naar mijn eeuwig zijn, vrij van gedachten over liefde en haat, zonder pijn en verdriet, begeleid geven maar ook ontvangen mijn eerste stap naar vrijheid…

of snel weet ik niet, dat is juist zo gek de zomer van de eerste keer is zomer van lang geleden zulke zomers komen nooit meer ben de herfst al ingegleden.…

ik hield teveel van jou en had je uit mijn hoofd verdrongen ik had je diep in mijn gedachten weggestopt en het raakt me nog het meest hoe ik mezelf zo - al die jaren - heb gefopt want je bent er nog; je bent nooit weg geweest ergens - in een hoekje van mijn geest - zat jij heel stil verborgen je voelt als warme zon die schijnt en hoe kan ik…

Zijn naam woont op je lippen, die zich krullen in een eindeloze glimlach. Nog nooit straalden je ogen zo van geluk en verwondering dat deze ene, deze ene echte, nou net jou zag en jij hem. Op vlinderende vleugels droom je van eeuwigheid, vol vertrouwen levend in het moment. Het leven openbaart zich als een bron van heerlijkheid en nabijheid…

sta je er niet bij stil Maar dit was de eerste kus die je hebt gekregen Een kus van je eerste liefde uit je leven Iets wat je nooit meer zal vergeten De eerste kus die je beleefde Die blijft je bij voor de rest van je leven De kus die je nooit meer zult vergeten De eerste kus van je leven…

De eerste keer nu, deze kerstdagen, die nooit meer hetzelfde zullen zijn, je was het zo gewend met zijn tweetjes, nu, alleen, dat doet zo`n pijn. Toch hoef je het niet alleen te vieren, kijk eens wat hij hier achter liet, een fijn en dierbaar gezinnetje, die verzachten jouw verdriet.…

Eerste keer Het is net of ik de zon het ruisen van de zee de geur van het gras de wind op mijn huid ik adem ik beweeg ik leef het is net of ik jou voor het eerst zie staan…

liefde hoe mooi kan het zijn of is het geweest Je allereerste liefde raakt je het meest tot in lengte van dagen over gaat het nooit het blijft in je hart! Je allereerste leerschool, hoe dan ook het blijft, niemand kan erbij alleen hij of/zij! Soms kan je erover dromen dagen lang! Dan put je weer energie voor de volgende eenzamen…

Die eerste ontmoeting met jou heeft heel mijn wereld overhoop gehaald Dag na dag en moment op moment steeg het verlangen Het verlangen om je terug te zien of maar voor even te horen Mijn verlangen werd nog groter toen ik je stem keer op keer hoorde Om je een knuffel of een lieve, zachte zoen te kunnen geven Of het verlangen om je lichaam voor…

mijn eerste grote liefde je liet voetstappen na in mijn hart en als ik in de oogjes kijk van onze kleinkinderen zie ik jou en mij het geschenk van onze liefdesbaby…

Vroeg in de morgen bij de plas een zwaluw dook aan mij voorbij het gras had nog zilveren glans die groene kleur zal nu wel komen maar eerst de zon er aan voorbij zodat het zilver weg kan dromen liefdeswarmte greep haar kans het stille groen liet af van droppen zomerzon zingt nu het hoogste lied schemeringen wandelen stil voorbij waande…

Voor Eline Nog herinner ik me die winterdag waarop je mama mij toevertrouwde met tranen in haar ogen “mam ik ben zwanger” Jeetje ik was zo verrast ging wat later de stad in kocht een pop en een rode kerstsok Wat was je welkom meisje De tiende juli nu alweer twaalf jaar gelee kondigde jij je aan Het was of je er altijd al was geweest…

achter een boom vol vlinders houd ik me schuil er is een reden voor dit deel van het leven; het op- en neerwaarts en waar het allemaal om gaat ik ben de nacht dankbaar dat ik me mag neerstorten in zijn duisternis dicht bij de stilte en de stenen waarachter wind dromen draait dwaas in drang alsof ze ooit gevlogen hebben misschien…

de stilte wordt jouw lichaam, mijn lief nog groter dan de neerwaartse gloed tussen leven en onbegrepen graven waar kraaien om zich heen kijken naderbij tot in mijn aardse spiegel een rij mensen met bewaarde ogen geloven even in zichzelf, lijfelijk en laatst tot plicht, vredig in zicht het huis is rommelig en huivert bloemen tot…

Alles heeft een eerste keer daarna wordt het gewenning…

Die na zijn Eerste leven Gereduceerd werd Tot een armetierig Bolletje verdroogde Aarde maar liefdevol Gekoesterd ook na Zijn eerste dood Geeft nieuw leven In puntjes bijna Onzichtbaar klein, Leven dat door De dood heen Zichtbaar wordt En tegen mij zegt 'Jij bent mijn'…

woorden vallen langzaam in de ochtend het is november een maand om niemand te vergeten ik zie haar in de open buik van het verleden we fietsen de dag tegemoet langs weiden die dauw dragen leven en ademen het licht zonder aarzelen het sneeuwt vlinders En vlokjes Langs twintig lente Seizoenen ook dit jaar ga ik stil voorbij…

zo vol liefde op deze wereld nog niet zo lang uit liefde geboren je bent nog van niets en niemand bang Zo onschuldig en vol liefde toevertrouwd aan je mam en pap voortaan mag je bij ons zijn tot je gaat stap voor stap Zo teder en vol liefde eens zal je zijn een grote vent we gaan van je genieten en wordt je dagelijks verwent Onze eerste…

De haan, de potsenmaker, vergulde vogel met zichzelf begaan, leunend op een been van z’n draaiende imago, litanie in het eerste licht met luide stem, geen poot meer heeft om op te staan waarmee hij mijn droom in de ochtendstond betreurt, omlijst de zon zijn narrenkap door spiedend hanenoog belicht, omarmt de spot in de winden van zijn…

Vol bewondering volg ik je ontwikkeling naast het vele slapen, eten en het spelen op ontdekkingsreis gaan en groeien zo apart, maar net als zovelen Je krijgt al een eigen willetje je laat duidelijk zien dat je er bent zo klein, zo dapper je wordt door iedereen verwent Het eerste jaar zit er bijna op dit jaar laat de grootste verschillen…

we samen op van oorlog en haat geen weet Een teder kindergeluk waarin kleur of afkomst er niks toe deed Met de tijd kwamen andere liefdes Ze brachten veel geluk en ook soms pijn Volwassen liefdes zijn gecompliceerder De eerste simpel en stomweg fijn…

Werkenden eerst, toch?…

Maar op het moment dat je je eenzaam gaat voelen zet je toch die eerste stap. Immer maar weer die weg omhoog. Bij iedere stap iets meer bezonnen. Maar op het moment dat jouw vordering lonkt, moet er nog zoveel worden gewonnen.…

zij was het korenblonde meisje met sproeten als een sterrennacht op klompen langs het smalle pad de lange weg naar het oude dorp de hemel kraakt, de stilte kruipt Duitse ulanen op hoge paarden als moe geplaagde horzels in hun Grooten Oorlog, slaan de avond blauw, het volk huilt, het dorp brandt, de onschuld sterft, de nacht likt het zwartgeblakerde…

Maan in ruige zee, voorbestemd voor mens en dier rode lap voor mijn stier Olijf in kruiken, scherven stromende welvaart ontpit door eerste persing?…

eerste sneeuwtapijt - vogelvoetstapjes zijn naar het zuiden gericht…

Het lot ver van het gevoel gebracht in de lusten en de lasten verzadigt mij in het eenzaam doel, doet bezweet ontwaken in een voortdurende gewetenspijn tevergeefs in dromen op je gewacht, toch zal ik je eens ontmoeten, de ochtendstond gaf mij je hand en beeld, je zonden zal ik strelen in het kleed van lief en leed in verlangens…

Zucht Is ons leven in tijd als een zucht, maar we- reldoorlogen en el- lende zijn beslist geen klucht Want als de grote kleine man uit Moskou het op zijn heupen krijgt speelt Poetin zonder twijfel >>> DE EERSTE VIOOL…

Eerst stilte, dan uitleg; eerst duidelijk, dan verbazend; eerst de rechterschoen, dan de linkerschoen, dan de linkersok, dan de rechtersok. Is er iemand die daarover geen gedicht zou willen schrijven?…

alles begon met vrede maar daarna kwam oorlog daarna weer vrede en intussen zijn we de volgorde vergeten als daar maar geen gedonder van komt…