Alle inzendingen over eeuwiglijk

Mooier kon 't niet in de vakantietijd: een man en vrouw, uit hun jeugd weggegrist, voor eenmalige liefde kiezend, die hen dan bijblijft tot in eeuwigheid, hij haar als Zon ziend in zijn land vol mist, zij hem nooit meer van haar netvlies verliezend.…

Een hond blaft op het erf van een klein huisje vlakbij het panbos daarin zit een ritme waar ik u tegen zeg meegenomen bagage pleur het ergens neer in hoek van mijn part dat deel waar deelnemers steeds meer lichtere vormen aannemen doe het maar wel op je eigen manier er bestaat geen zin Zonder lucht tussen letters materie van het…

Nog torenen kerken uit verheffen zich boven dorp en stad Gaan ze prat op hun God 't kerkvolk -tezamen- knielt en knikt Er is gemikt op aards geluk en 'ín de eeuwigheid' Rest nog: een Amen.…

Verder van de sterren Verder in de reis Verder van de eeuwigheid De traan Rukt voort Dodenrit Je bezit Het leven En laat dan weer los Dat is de kosmos…

Het tikken van de klok zo hard met een zachte g glijdt de tijd uit stille uren soms verhaalt hij van vroeger zij kijkt hem vragend aan en wacht nog wat op later dat niet komen gaat…

Je bent met zijn tweeën niemand weet voor hoelang want de enige zekerheid is: alles is tijdelijk, niets is voor eeuwig, want het KAN ME TOCH SNEL GAAN!…

Van jouw aards bestaan Ongeschikt verklaar ik mij Voor een nieuw liefdesleven 'k Heb mijn kruit verschoten Al mijn kusjes weggegeven Er zijn er geen meer over Kijk maar in de blikken doos Die is tot op de bodem leeg En al een hele poos Nou goed dan, zei de dapp're vrouw Ik zal het accepteren Maar in mijn dromen blijf je mij Voor eeuwig…

Ik teken jouw gezicht in mijn hart dierbaar dicht bij me je bent nooit weggegaan je blijft altijd voor mij bestaan want ik lees je in de ochtendlucht zie je boodschap in de sterren zie je lach breeduit in mijn droom je bent me nooit ontvlucht.…

Alles is eeuwig, behalve de tijd, die volgt -- vanzelf op zichzelf.…

Wat eeuwig is zal eeuwig bij ons blijven.…

Waaruit alles is ontstaan Verloopt volgens een kringloop Om mettertijd weer te vergaan Elke fase in het leven Begint met een kleine baring Blijft soms maar voor even Voorziet het bestaan van een opklaring Elke fase in het leven Eindigt met een kleine dood De pijn blijft soms maar voor even Die men in laat voelen wat een geluk het bood…

Tijd bestaat niet in de eeuwigheid. Daar zit niets op slot. De eeuwigheid, ooit door God afgevuurd, voelt als taal. Niet als rekenen. De vreemdste kostganger transformeert, verandert in het tegendeel. De chaos wordt gekeerd op eenzelfde manier. Er valt geen woord verkeerd. De eeuwigheid blijft ons bevragen over wat wij niet weten.…

in diepe spleten of kromme hoeken, ja, zelfs tot in de eeuwige eeuwigheid!…

in strak blauw klaren gedachten verdwijnen schimmen langs heldere lijnen scherp tekent de horizon hemel contrasteert vandaag filosofeert over morgen toekomst is kristallijn in haar kleuren in het bouquet van haar geuren proef je hoe eeuwig moet zijn…

Maar om je te vergeten duurt een eeuwigheid. In de stroom van de tijd hebben wij samen geleefd. Een moment in het bestaan van het universum. Kijkend op de eeuwigheid was het niet meer dan een zucht. Een nevel die even verscheen en zomaar verdween. Is alles nu verloren, is alles nu voorbij?…

voor eeuwig naast elkaar van links naar rechts ik wil niet naast hem moet echt naast haar omdat ik op haar ben hij is slechts eentje achter uit de klas en zij is blond met een lieve stem hij gedraagt zich echt waar als een gestoorde freak en met haar wil ik vereeuwigd worden en lukt dat niet dan sta ik toch maar mooi voor altijd in…

‘t Is eeuwig, dat mijn hert doet haken; vergaan, o God, en wil ‘t, en kan ‘t; het steunt en ‘t rust in uwe hand: - om nieuwjaarnacht en wille ik waken!…

was volmaakt en kon niet uiteen Maar hij spatte kapot en daar was ik totaal niet op voorbereid De dreiging van een zware onweersbui hing boven mijn hoofd Jij liet het toe om verliefd te worden op een andere vrouw Je ging bij me weg en het voelde alsof ik van mijn hart was beroofd Is het nu raar dat ik door deze ervaring niet meer geloof in eeuwige…

Is het gepraat van kaarsen, laag over het arduin van kathedralen, het paars van de waakvlam om een aangebroken lichaam. De slagtand van de koplamp in het melkvlees van de nacht? Op woorden, in een kamer, de vlek die het ineens verstaanbaar maakt? Is het over sneeuwland de vonk die alles doet ontbranden? Over mijn dorp van kometen de regen…

Vandaag ontving ik een geschenk toen ik langzaamaan het plein wilde gaan verlaten voldaan maar zonder vondst. De stevige vrouw was niet knap volgens de regels volgens welke ik had gekeken dwars door haar aanbod heen. Vastberaden gaf ze me het beeld en ik keek op en zag de vrouw weer verdwijnen in een meisje op het schilderij. die zei…

Ik fladder als vlinder over goudgeel strand met mijn admiraal hand in hand. Ik dartel als veulen vrolijk in de wei voel me gelukkig met m'n hengst aan m'n zij. Ik dans als hinde tussen dennen in 't bos een mooie reebok maakt liefde in me los. Ik ontwaak in een waas 't was een droom, helaas.…

Niemand zal ons kunnen scheiden, je zit voor eeuwig in ons bloed. Denk niet dat je iets zal missen, je zal nog steeds aanwezig zijn. Bij alles wat wij mee gaan maken, sta jij op de middellijn!…

In brons ben jij altijd en koud ik had je liever warm en oud maar eeuwig aan mijn bed gekluisterd zal ik stout mijn resten lijf aan jou verdromen.…

In het schrapen van de tijd waar uren stil verloren gaan en dagen kralen rijgen aan het snoer van eeuwigheid, laten weken maanden sterven raken jaren in vergetelheid verstrikt…

en toch twijfel ik aan de gebreken die onze hartstocht kunnen wreken Kan het ooit goed verlopen als je me niet zegt aan wie je je gedachten wilt ontbloten Kan ik je alles geven wanneer jij door valse gevoelens begint te beven Kan het zijn dat ik de waarheid spreek en dat liefde tussen ons geen enkele kans meer heeft Kan het die eeuwige…

Knerpend grintpad koud en kil Marmeren stenen verweerd en stil Treurwilgen langs een groene heg Gestorven geliefden voor altijd weg Rouwende mensen geheel ontdaan Gebogen hoofden de ogen betraand Eind van een leven het aardse bestaan Alles voorbij waarom moest het zo gaan Eeuwige rustplaats wachtend op niets een laatste groet of is er toch…

En voel mij ontzettend moe, Toch kan ik niet slapen, Het maalt maar in mijn hoofd, Af en toe zit ik te gapen, Hij had mij toch eeuwige liefde beloofd? Maar na 3,5 jaar is er al een gigantisch gat, Waar ik steeds dieper in val Niets dat de pijn nog verzacht, Dus zit ik te wachten op de knal, Die onvermijdelijk komen zal.…

als je mij niet meer kunt vinden op lengte, breedte, diepte, tijd mijn stem voor altijd zwijgend je niet meer naar mijn wezen leidt keer dan terug naar waar wij dachten dat het leven eeuwig was en waar in eindeloze nachten jij met mij de sterren las…

loop met mij de weg van hier naar daar en daar en naar waar? laten we zoeken en nog meer vinden ontdekken en ervaren wat ons mag binden hardop zwijgen wij horen slechts onszelf wervelend schiet alles door lijf,door merg en been van hoofd tot buik tot teen als binnen een galmend gewelf dat het onzegbare weerkaatst jij door mij,…

leven hoeveel tijd ben ik kwijt met het plannen van leven en noteren en alle andere beslommeringen nu eenmaal noodzakelijk als papier en balpoints die het ritme vastleggen in de eindeloze stroom de zinnen vullen ongewild de breedte van het papier het einde van de bladzijde staat gelijk aan leven vastgelegd maar hoeveel tijd voor verbeteringen…