Alle inzendingen over eigen haard

hut mocht gebruiken Hoort ie van papa dat er Een touw om heen gebonden moet - De stokken gaan mee in lappen gehuld Om als huis te dienen als ze bij Eigen huis en haard zijn weggevlucht Een akelige droom wordt onverwacht vervuld…

Wij waren schroot en voor de haard geschikt, nu staan wij te pronken. Kijk maar zelf of wij er mooi uitzien! Dat hebben we te danken aan iemand die ons graag ziet. Ze zei: ”zo iets dat mag niet verloren gaan”.…

Fortuin en liefde ten kwade gekeerd 't zwervend bestaan nimmer begeerd huis en haard verloren; in't park wacht de bank met kranten en de koude nacht. Vraag ik u om verlichting van mijn last staat uw oordeel bij voorbaat al vast: eigen schuld dat je bent zoals je bent ga maar werken, van mij geen rooie cent.…

elkaar getrouwd Nadat mijn koningin was overleden De keuze hof of haard heeft haar verteerd Ik had wel een clausule ingebouwd Dat mijn bezittingen er niet toe deden Voor haar, noch enig kroost mij aangesmeerd…

gepresenteerd wordt als iets bijzonders waar kroket en frikandel gewilde kost is en Koningsdag een vaste trots geeft maar niet aan iedereen de eigen identiteit is en blijft belangrijk ook in het nieuwe vaderland…

Er brandt weer vuur in open haarden maar linden bij het vallen van hun blad zij treuren niet zij tonen geen verdriet…

de haard die knettert een sprookjesboek op tafel het raam dat plots kraakt ijsbloemen die vertellen in mooie aquarellen!…

Ik kom graag bij mijn 'eige' bij mijn 'eige', eigen ik ik kan het heel goed vinden met mijn 'eige', eigen ik Maar 't allerliefst ben ik me 'eige' bij jou, ook een 'eige', eigen ik jij leeft altijd in mijn eigen met een lach en met een snik Dus ieder eigen en ook samen het ultieme wat liefde biedt door steeds ruimte te geven…

we warmden ons vele jaren bij de open haard van ons vuur maar vergaten er tijdig nieuwe blokken in te gooien…

Ik ken een huis maar het is geen woning Er brandt een haard maar het voelt zo koud Het is er slechts een schertsvertoning omdat niemand echt van iemand houdt…

huis en haard Durf je dromen te beleven Grijp geluk steeds bij de staart Durf te nemen en te geven Ieder mens is liefde waard…

Wat te doen grijs landschap, grauwe luchten, de bomen met de kruinen bloot, door stilte en mist omgeven, ‘t doet mij vluchten, bij boek en haard, met warme drank en brood. Het doet mij vluchten bij boek en warme haard, de grijze sombere luchten, geen zonnestraal die zich openbaart.…

Denk toch aan sjirpen van eens, huiselijk, bij d' open haard.…

Binnen wordt stil bemind voor de open haard. Men kan het geluk niet op daarom blijft er zoveel geluk ongebruikt.. Geluk van een vakantie vriendschap in een ver zonnig oord. Weg is de gedachte aan die vriend of vriendin toen alles precies goed was.…

Het geluid neemt maar langzaam af nu ik weer huiswaarts ga Na de hele dag in draf besef ik weer helemaal waar ik sta Dichter bij de werkelijke stilte op dit late avonduur brandt hier tegen de kilte vrij gezellig de open haard als vuur Ik staar erin en zie de prachtige vlam die voortkomt uit een exotische stam net afgehakt met…

en wind en zon achter stenen glas staal en beton urenlang ruggen kromgebogen over documenten papieren en dossiers ze zinken ’s avonds in stalen kooien naar diepe gangen van trieste treinen de helle van het heden ze heten jan en miet en piet ze zijn van het prikken uitgeput hebben uren moe gestreden en snakken stil naar vrouw en haard…

Dat kerstmis dit jaar warm en groen zal zijn om geen rode haard vraagt en glühwein ook dikke jassen, mutsen blijven in de kast brengen bij het drukke winkelen alleen maar last het lijkt of wij Kerstmis vieren in oktober met kerstballen en glitter als gouden lover geen berijmde bomen en bevroren grachten in de kortste dagen en de langste nachten…

Het donker wijst ons op het licht De mens versiert zijn huis en haard Er wordt in kaarsvlammen gestaard De blik naar binnen toe gericht Men droomt dat vrede wordt gesticht En daarna liefst voorgoed bewaard Het donker wijst ons op het licht De mens versiert zijn huis en haard Voor even oorlog uit het zicht Gezamenlijk op bedevaart Een schaduw…

vader zit als een blok hout voor de haard ook nu hij met tranen het vuur in staart zie je geen reflexie in zijn ogen maar de frustratie van houterig onvermogen…

De vrouw aan de haard krijgt een hellebaard en een doos paarse inlegkruisen.…

waar zijn huis en haard gebleven wij omgeven ons met spullen zonder leven een decor waarin wij figureren het voetlicht gaat pas aan na uitproberen we spelen geen gezelschapsspel ploffen neer iedereen bekijkt het zelf wel in verder gaan knippen lichten gaat verwarming bij naderen vanzelf aan maar het huis voelt leeg de haard…

Dagelijks wandelen Groninger Hogeland om de paar maanden opnieuw een seizoen Wekelijks sauna, een allergeriefelijkst huis en een haard en een prima pensioen…

Het vuur in hem Staat op punt van doven Sintels her en der Liggen triestig na te stoven Vonken onder as verborgen Wachten op zijn levenslucht Om opnieuw te kunnen branden In torenhoge vlucht Anderen vaak gekoesterd In de hitte van zijn haard Het eigen vuur nooit opgerakeld Is het schemer dat hem aanstaart Als duisternis gaat heersen…

herleeft onze passie voor de alomvattendheid des levens Ja, tussen vuur en haard tussen verloren geheimenissen zal ik verlegen staan...…

Daar stelt men zich niet open uiteraard voor vluchtelingen zonder huis en haard.…

Men kan dit in een stormnacht goed bemerken: Hij buitelt door de schoorsteen op de haard En blaast de torenhanen van de kerken! Nochtans, al wat hij roert is slechts zijn staart, Waarmee hij wind maakt als met vogelvlerken, En van zijn hoef is enkel 't boerenpaard De drager, dat de akker gaat bewerken.…

as herrees Die nu als een adelaar Haar wereld verovert Nest en haard beschermt Met klauwen zó groot En vleugels zó wijd Dat geen enkele schaduw Haar ooit nog overvleugelen kan…

over de horizon Daar ver van huis en haard Naar die plek waar alles eens begon In de hoop dat alles daar nog is bewaard Hoe komt het dat ik dool en dwaal Over straten van het leven Ergens hoop op warm onthaal En dat de rust daar wordt gegeven.…

De open haard muren en ramen het gure weer urenlang gestaard Het pijnlijke gemis van de vrouw van mijn dromen die er niet meer is Een troebel gevoel waakt over mij laat me maar en de boel de boel...…

Het was zijn eigen wil...…