Alle inzendingen over elfjes

Ik wandel door het bos Daar zie ik ze vliegen Zo mooi vrolijk en los De kleine elfjes fluisteren in mijn oor We gaan je niet verlaten, zeggen de stemmetjes, die ik liever niet hoor. Dan open ik mijn ogen Moeder zit naast mijn bed Ze zit daar onbewogen Te bidden, Opdat ik het red.…

waar flora en fauna spiritueel verdroogden zonder enig contact met de mens groeide de wereld van knuffels en troetelbeesten omdat liefde en warmte ook andere gezichten kent zoals de kabouters en dwaallichtjes boven het zwart water ven dieper in het bos de dansende elfjes bij maanlicht op het mos griekse mythen en sagen in latere…

Zoals scheppers de emmers vol over einders droegen Timmermannen leidekkers en matrozen tij aanjoegen Getekend door vingers luchtig gezegend door een hand In ‘t westen klom de zon steeds hoger in dat verre pand. Uit de nacht zongen soms rijen om tal van frêle symbolen Dood kan leven dierbaar elke kleur zijn van ook bosviolen Ook in ‘t oosten…

De zuiderwind glinstert met de zon Tussen je ragfijne haartjes En straks ritselen er elfjes van “Oberon”. Rinkelting, Spartelding in het schuwe licht van klimmende maan, Je mamma zingt van “schaapjes” zo zoetjes Dra komt een nieuwe dag eraan. Lieve Emma mag je gelukkig door het leven gaan!…

moe laatste dag van de week nog een keer werken vrij klaar dossiers dicht kasten op slot voldaan de deur uit vrij alleen naar huis lekker niks hoeven met niemand rekening houden vrij…

De donder slaat weerhaken in ons, wij horen elfjes giechelen. De nacht ritselt maanstralen raken de riethalmen. Krekels sussen ons en we strelen, bevelen elke kus met een vingerknip. Duiken in de vinnig vervoering...een dompelbad. 'Adem je nog? ' Jouw zwijgen is aanstekelijk Mijn hoofd zwelt, ik raad jouw eerste klank.…

"alles is liefde" ze is dol op sprookjes over elfjes kabouters en feeën kan zich verheugen op misdaadseries om dan vlak voor het einde in slaap te vallen zodat ze haar moordenaar nooit gevat haar misdadiger nooit bestraft ziet ze lieft de vrijheid dansend op blote voeten met bloemenkransen in haar haren haat het, afhankelijk te…

In de kelders van haar blijmoedige ziel dansen de elfjes, dromen de gnomen, staat de gouden vijfster stralend overeind. Haar wapperende zomerjurk bolt zich als een ragfijn vlindernet, de bloeiende akeleien vormen een aureool boven haar piekerende zelfbesef. Nergens op aarde heeft het licht van Jezus zoveel ingang. Nergens zo.…

geen supermaan zal mij weerhouden om in de nacht verdoemenis te brouwen vrees, gij wratloze wangedrochten want ik heb al met iedere duisternis gevochten vol zal mijn gif zijn in iedere ster en 't water mijn betoverd gezang zal jullie lokken als een onweerstaanbare sater gij klein gespuis, al baadt gij nog in superlicht, leiden elfjes u,…

Toen ik klein was zat ik op jouw schoot vertelde je verhaaltjes van een reus oneindig groot die ooit een draak met zeven koppen had gedood van kaboutertjes knap en klein die werkjes opknapten in ’t geheim van wondermooie feeën en elfjes vederlicht en zacht die alleen kwamen in je dromen bij een sterrennacht……

haar en het liefdeslied aan de rand gegeven en hoe haar aanwezigheid zijn lichaam doorwroette, de dood in de dood liet vergaan, in nieuw leven en het voelen dat hij was maar het waren ook de harten op het groene tapijt van het theater in open lucht en warm gestut mooie mensen die naar speelse, zoete bloemen stroomden naar elfjes…

Lezend, liggend in de tuin zag ik kabouters dansen, ondeugend in het heggegroen met de elfjes sjansen. Ik las veel sprookjesboeken en heel veel ridderverhalen over draken en kastelen die zich tot droom vertalen: dromend streed ik zij aan zij met Ivanhoe te paard, dapper en heldhaftig zwaaiend met m’n houten zwaard.…

ik een tapijt van spinrag fijn En schreef een symfonie van dauwdrupspetters Al kneedde ik een levend beeld van honing Al schilderde ik met het licht der Maan Al sprak ik talen die ‘k niet kon verstaan En bouwde luchtkastelen voor een woning Al zweefde ik in gedachten langs de sterren Al maakte ik salto’s door het hemelruim Al dansten elfjes…

terwijl uilen de nachten bewaken zoals voorheen de landweg van Hall naar Brummen wringt zich over dit vorstelijke tapijt van weleer niet ver weg klotst het bier van nu in het vaatwerk van 'De Vroolijke Frans' waar wild en aangeschoten nog immer wonen door het geboomte ruisen de geheimen van weleer de harp tokkelt ze op muziek feeën en elfjes…

ik leef dan in fantasie ongelofelijk wat ik zie een boom wordt mens met ogen, neus en haren in dit sprookjesparadijs met zijn hemelse geuren een specht oefent subiet op een kloppend lied het mos sprankelt sterretjes feestelijk in warm groen rode stippen zwammen in een heksenkring wortelvoetjes zuigen zich vast klimmen op een bast elfjes…

Windvlugge elfjes, diedeldomdein, Wiegen zijn wiegje op dromerig refrein. Zullen er gouden laddertjes maken, Die tot aan de hemel raken; Daarlangs komen de engelijn Die zo graag met mijn kindje zijn Komen, als vlucht van sneeuwen duiven Op rozepootjes, met vleugelwuiven.…

elke avond weer opnieuw als ze eindelijk in bed liggen moet ik naar boven komen om mijn verhalen te vertellen van zigeuners en vogelverschrikkers adelaars ook of nachtuiltjes met klauwen over een aap met een zoekgeraakte baby of de sterrennacht vol feeën en elfjes natuurlijk maak ik er tekeningen bij met zwaaiende armen getekend of met…

Ook woonde er in ‘t bos een goede fee -de elfjes noemden haar ons Tante Gré- zij was met Jansjes eenzaamheid begaan, en ging daarom een keertje bij haar aan. Dus Greetje kwam bij Jansje op bezoek en vond haar treurend in een donk’re hoek van ’t hutje, met haar ouwe kat op schoot die kopjesgevend wat vertroosting bood.…

Dat walst er om heen zoodra van den top 's Nachts licht brandt en een donker zeilend schip 't riviertje invaart, elfjes met gehip Wit worden in het schuim om hoogen boeg.…