Alle inzendingen over fanfare-corps

Ik wil bier en bitterballen op m'n begrafenis misschien zelfs "een paard in de gang" de fanfare en veel confetti Ik vier de dood niet ik vier het leven mijn voltooide leven te kort voor velen te vroeg voor mij Maar als kind van het verstandshuwelijk tussen leven en dood sluit ik het tenminste uiteindelijk vrolijk af Als ik van…

Als het meezit ga je mij vertellen over heel die fanfare die staat te spelen, over je moeder die je mist, al is ze meer dan 30 jaar in het hiernamaals. Ik zou willen meestappen in je wereld, je hand vast pakken en meewandelen over de trap naar het onbekende. Dan krijg ik uit het niets een klapzoen, het doet mij smelten van emoties.…

- Zij gaan en corps de rechters spreken; Zij harangueren, krijten, smeken; Vergeefs! de misdaad schreeuwde luid: Er moest volstrekt, naar recht en orde, Ten zoen der wet gehangen worden; De raven wachtten op hun buit.…

Studentprofiel: veel bier, Salau en zesjes Ze steken massa's tijd in kroeg en corps 'Het roer moet om' stelt Sijbolt Noorda voor, 'men volgt verplicht de toetsen en de lesjes.' Een nieuw systeem is duur, denkt de minister. Welnee, de prof stelt slechts één vraag: 'Wie mist er?'…

Omdat we er tot slot zo moe van werden kreeg een blinde vrouw die extra schoen voor zondag, een groot zwijgen vulde ons en over het asfalt klonk fanfare - en weer anderen lachten met zo'n kunstgebit van wie het hardste heeft gewerkt of droegen hun testikels hoopvol op de wind, want wie recht doet komt recht halen, en dat lieten we bazuinen…

Een eenling zonder fanfare; die zich in zijn doelstelling heeft vergist. De muzikant lijkt het niet te deren. Zijn muziek klinkt op bij volle maan. Het koperwerk doet musiceren; ziet iedere eenling in zijn blauwe zielen- strijd staan.…

Continu wakend gericht op gevaar Hersenspinsels houden dromenland daar Heersende alertheid hier in dit hoofd Waardoor het lichaam wordt beroofd Algeheel verval, langzaam doch gestaag Onder anderen een luie maag Ook spieren en gewicht doen mee Allen tezamen het corps zegt nee Angst speelt hierin een grote rol Ik vraag me af : hoelang hou ik…

Het voorportaal van de hel spiegelt geesten in al hun naaktheid een plaats waar ongedoopt gestorvenen graag vertoeven, immer bezield door emotie Rede sluimert in onmin met de vlammen terwijl de harmonie tussen hemel en hel in verzengende hitte vergaat, klinkt het verleden duivelsmooi in het orkest dat vol vuur de fanfare probeert te evenaren…

De Raad van Elf en de fanfare gaan door ‘t Limburgs heuvelland. De Raad van Elf, dat is het rare, houdt twaalf glazen in de hand. Ieder raadslid drinkt voor twee. Kijk maar goed, blijf bij de les. En tel nuchter met mij mee: De Raad van Elf, dat zijn er zes! Meer was in ‘t dorpje niet te vinden.…

in het dorpscafé hangt de zure lucht van verschaalde drank de fanfare oefent in een zaaltje luide hoempa-pa’s de jarige moeder trakteert vanavond op een dinertje oud en vleugellam naast haar zieke zoon gezeten u bent uitbehandeld we kunnen helaas niets meer voor u doen u mag naar huis maak er het beste van had dokter…

vrouw jij mag het op mijn buik schrijven als echtgenoot speel ik soms het lijk maar ik heb een alibi mannen hebben een soort magie noem het speelgoedgeluk ik gok en waag jouw vrouwelijke noden in de schaal van intieme gebaren en corps bij de ringen ‘k kan niet dollen geringeld in ‘t gareel ik zeg het niet gauw als ’t zo is zij het met de…

groeit een dorp rond jouw onschuld een kerk dicht bij jouw hart er staan koeien in de weide ik proef de nasmaak van een levenslied in iedere liter bier en in iedere druppel regen rond jouw onschuld zwemmen zwanen op rivieren ik mijmer hier, jij danst daar omdat jij nooit wilt blijven denk ik schuldiger dan andere mensen er speelt een fanfare…

Ze blazen zich de lippen vol met blaren op toeters in een hemelse fanfare, getoondicht door de allergrootste Heer. Klaar klinkt het juichend uit de engelenschare: ~Gods zoon is juist geboren in de stad, dus herders spoed u nu terstond op pad naar Bethlehem, om ‘t wonder te ervaren~.…

Alleen die kikkers met hun schor geluid verwens ik af en toe tot op de klippen, want als die geil zijn en dus willen wippen, schalt hun fanfare ieder spuigat uit. En als ze midden in de nacht nog kwaken gun ik ze klem, in alle twee hun kaken.…

vandaag, te weten hedenmorgen wordt in Avericht een standbeeld in brons onthuld het is ter mijner ere opgericht het was niet mijn wens maar sta daar nu verstild te wachten onder een wit laken verhuld dagen lang heb ik moeten poseren opdat het dorp tot in einde van dagen mij kan vereren na een treurige mars van de fanfare…

ik zie in gedachten kristalklaar voor de geest dat dorp in de kempen waar ik als kind dolgelukkig ben geweest ik hoor nog de oude fanfare en ook de meer moderne harmonie, de klok van de toren en soms alle drie. ik ruik nog de geuren van brem en van hei het bier van de trappisten en d'oude melkerij.…

Zes leden van de plaatselijke fanfare zie ik in het bleke maanlicht staan, er is geen wind, maar 't is flink koud, ze dragen mutsen, hebben dikke jassen aan. Sneeuw dwarrelt om hen heen, ze spelen Stille Nacht.…

liggen in bed, jij naast mij, je knieën in mijn knie- holtes, als twee s-sen, de traagheid waarmee je me niet gezegd hebt dat je al wakker was, je uit lippen bestaande ontvankelijkheid, de traagheid waarmee ik sneller en sneller kom, de kalmte waarmee ik wilder en wilder word de traagheid van jouw diplomatisch lichaam dat geeft en neemt, jouw corps…

De krokus haast zich naar de velden de narcis danst al op de wind het klokje wil zich gaarne melden en speenkruid gaat al door het lint De pinksterbloem is ook in aantocht daar glinstert al een boterbloem het fluitenkruid komt zo in optocht met de fanfare van bijgezoem Eerst nog wat madelievenkransjes wat paardebloem en gladiool de klein…

probeert wat er ook gebeurt In elkaar en brengen, waar hij geen perspectief heeft Het wordt een oorlog, nu voor de hand De strakke hand, hij, de enige baas Dan wordt daar niemand beter van Zwakke plekken, niet loslaten, doorknippen Er is een dramatisch gebrek Zonder eigenschappen geïnspireerd Dit land heeft gemaakt, zijn werk opgeschort Fanfare…

Ik ben al thuis Maar mijn hart huppelt nog Achter fanfare De Eendracht Vaart nog rond met de gids Die het evenbeeld is van de Adam op Van Eyks polyptiek Het hangt nog rond op de Kermis, spreekt met leerlooiers Wolwevers en vrije schippers Het huivert nog bij een terechtstelling Schiet textielarbeiders te hulp, prijst De spinmachine…

het was allemaal voorbedacht de fanfare speelde de dichter schreeuwde de trompetters en de trommelaars vielen perfect in de dressuur allemaal tegelijk muisstil je kon voor een moment messcherp zijn verheven liefdeslied horen dat kwam er dan even boven uit hij stond zo te zweten dat je dacht man hou toch op je voelde hem door je huid je…

en struikelden we over elkaar heen alsof we niks beters te doen hadden vertelden we el- kaar onverstaanbare murmel- verhalen en het werd drukker en drukker in de warme druk- kerij ...mist en een scherpe zon vernielden ons uitzicht en we zagen toen overal vliegen maar dat deed helemaal niks af aan de gezelligheid en toen kwam er een fanfare-orkest…

Les deux tremblant de la froid, chauffant les corps l’un de l’autre. Reste ici, soit le mien. L’adieu. Moi, l’âme coupée. Toi, mon amour étranger.…

bronzen klokken Want vandaag dempt men de putten Waarin kalveren verdronken Af met fel oranje grond Jonge handelsgeesten stallen Hun te kopen waren uit Of brengen een ochtendhulde Voor een oud gemeentehuis Ik ben trouw in nood en dood En ik hap vergeefs naar adem De verdreven tirannie Kan zomaar de hoek omkomen Roet gooien in de fanfare…