159 resultaten.
Geven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 121 geven heeft weer
iets aparts gekregen
wordt vaak afgemeten
aan het soort cadeau
de flonkering van edelsteen
het glinsteren van kristal
goud en zilver zie je overal
hebbedingetjes voor iedereen
ik geef vaak een hand
met in de ogen kijken
probeer ik dan voorzichtig
naar iemands ziel te reiken
soms ook nog een kus
maar die heeft veel…
Tedere sneeuwvlokjes
hartenkreet
3.3 met 6 stemmen 216 Vandaag zie je overal spelende en
lachende gezichten bloeien als zomerbloemen
op het flonkerende wit.
Het zonlicht hoor ik luid zeggen:
“ja, bloeien jullie nog maar ‘n tijdje”.…
Doolhof
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 379 Jouw diamanten ogen flonkeren
door jouw kristallen geest
maar is er ergens een hart
waarin je soms bij toeval leest.
Wordt het jou dan nooit te moede
niet te weten wat je voelt
op de tast toch, door jouw duister
waarin het vuur van mijn ziel koelt.…
Droom
hartenkreet
3.2 met 9 stemmen 1.967 In een droom
zie ik de blik
in je ogen
flonkering
en diepe
schaduw
mijn adem stokt
ik sta genageld
aan de grond
de pelgrim
in mijn ziel
zoekt onbeholpen
over spoorbanen
in straten
vol verkeer
naar de afdrukken
van jouw
voetstappen
handen knopen
de afwezigheid
los
stof dwarrelt
als sterren
naar beneden
ik tel…
Letters op papier
netgedicht
3.9 met 11 stemmen 197 haar boek geschreven
in een warme golf van liefde
hartstocht in elke letter
op papier
de vraag kwam
laat me in je armen slapen
zo vol vertrouwen
blonk de flonker
in haar ogen
het tedere in haar stem
de pen in haar hand
volgde haar hartenklop
wees mijn haven
vroeg ze
dat is de zin van mijn leven
de wind fluisterde
haar zinnen
blad…
Avond aan zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Hier stempelen wij voetafdrukken
in door zout water geschoond zand
hoeden wij schelpen in onze hand
als waren het schatten
concerteren schuimende golven
onweerstaanbaar en dominant
mooie sonates voor het strand
lopen wij betoverd gevangen
en aan de verre kim danst verlangen
voorbij de uitersten van ons zicht
onder flonkerend sterrenlicht…
Woorden wegen om te zeggen
netgedicht
4.3 met 9 stemmen 205 Hoe verlangen schuilt in droeve ogen,
hoe een flonkering van licht verschijnt
in een glimlach die plots te zien is,
hoe de nevel stil de dagen dempt.
Moeten we dan zwijgen omdat nooit
en nergens alles te vangen is,
te temmen, te plannen?…
sinterklaas en kerst
hartenkreet
2.7 met 26 stemmen 1.552 Nog even en de kerstdagen
staan weer voor de deur
en worden de kerstmarkten
de grote teneur
om even te ontsnappen
uit de dagelijkse sleur
op zoek naar de mooiste ballen
en die heerlijke dennengeur
dan wordt huis en haard
weer opgesierd
met kaarsen en engelen
en de kerstboom versierd
met flonkerende lichten
waarvan we genieten
met blije…
vluchten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 394 onder de majesteitelijke rust
van stille sterrenconstellaties
snelt men naar de nacht’lijke haven
begerig naar nog verdere oorden
felwit neonlicht verdrijft daar
elke flonkering lichtjaren ver
dreunend verdwijnen zilveren vogels
naar de blauwe nacht achter de kim
boordevol verlangen naar ’t onbestemde
nooit ver genoeg in de rusteloze geest…
Dansje zo broos
netgedicht
3.8 met 8 stemmen 129 Ik zie de flonkering in de gracht
een licht dat luistert
als overwinning op het duister
de reling van de brug
buigt licht voorover
onder het gewicht van de nacht
er ligt een glanzende oude stuiver
in het koperen vallende blad
de vis geeuwt
zijn kus aan het oppervlak
plast dan rustig verder in zijn koude vacht
ik geef geen cent voor…
Flashback
gedicht
3.8 met 4 stemmen 3.715 op ooghoogte dragen
benige handen glazen
in zalen vol platte figuren,
uitgeknipt tussen kleding
en meubels
ik wil de tijd inhalen
maar ben kwijtgeraakt
hoe lang het zou duren
waar je was en
waar je zou zijn te vinden
kristallicht en wijn,
flonkerende nagels en oogwit
jouw blik schiet met een flits
uit een kartonnen geheugen,
verblind…
Samenspel
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 206 Het beeld vervaagt
nog in mijn spel
in grote lijnen
etst de leegte
jouw beleving wel
je afdruk die
in lachen kaatst
het flonkeren dat
de sterren in
je ogen plaatst
hoe kan ik dat
ooit uit me wissen
ik voel je adem
langs de waarheid gaan
proef je tranen in
mijn eigen waan
om je nooit
te hoeven missen
ik hou van je
berg je sterren…
definities
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 wachtend op gereedstaande tijd
dichter bij elkaar, samenvallend
het ademt naar verbrande kindsjaren
eenmalig vatbaar voor geheugen
een nachtelijke hond
blaffend door het open raam
gierende vliegtuigen, zoekend
naar bestemming aan eindige kusten
gelijkend op esdoornzoet
maar dan flonkerend in zekere mate
een gestelde vraag, zich…
Zomer einde
netgedicht
2.6 met 12 stemmen 1.368 hoor de wind mijn lieve kind
luister bloemen fluister ruisen
langs de bladeren van papier
in mijn zomertuin van hier
hoor de tinkel van gerinkel
van de buisjes van metaal
mijn zinnen aan een touwtje
in de flonker van een vrouwtje
hoor de tuinfluiter zingen
de avond schemert kringen
en kleurt de tinten rood
als de zon traag vergroot…
In ochtenddauw gerijpt
netgedicht
3.4 met 7 stemmen 107 schitteren weer mijn parels
in ochtenddauw gerijpt
ik kijk tevreden
naar mijn vele draden
die zeshoekig zijn gespreid
heb mijn vriend
de wind gevraagd uit
welke hoek hij vlaagt vandaag
dit samenspel bepaalt de
plaats en grootte van het web
waar ik mijn trekdraad heb gezet
ik lach naar de eerste
zonnestralen die mijn juwelen
laten flonkeren…
Ontspanning langs breed water
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 119 En de zon werpt flonkeringen
als sterren over het watervlak
ergens te midden van wijde velden
in toomloos schoon van de natuur.…
Lichtdruppels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 ik zie wat ik wilde zien
de eeuwige flonkerende diamant
die zich vormde in ruwe eeuwen
ieder facet de geslepen glans
geen verkrampende duisternis meer
alleen lichtdruppels op mijn stenen
bloesemwoorden waaien in najaarswind
oneindige zonneschijn op lijnen
geen vogel vlucht meer
niet de geijkte paden
de schaduw leeft niet in de nacht…
Haat
hartenkreet
2.9 met 8 stemmen 2.839 Als ik diep in je ogen kijk
Zie ik een rode gloed
Een flonkerende ster
Omringd door zwarte roet
Het brandt in je ogen
Dat felle vuur
Je ogen rood
Een ondoordringbare muur
Zo hoog gebouwd
Onmogelijk over te steken
En dat vuur nog erbij
Vriendschap verkeken
Die blik zo woest
Zo vol van pure haat
Dat als je ernaar kijkt
Je door een…
Gevoeltjes
hartenkreet
4.4 met 10 stemmen 1.240 Ze zijn er,
ze borrelen en bruisen,
zoals de wervelende bruisigheid tussen de mix van een bruistablet
en een bruisbadbol in een kolkende rivierstroom,
Schitterflikkerende nevelsterren flonkeren snuitguitig op mijn snoet,
wat 'gevoeltjes' al met iemand doet...…
Verweven gebalanceerd
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 448 vanmorgen vroeg
was er een lange sliert van nevel
die over de witte daken trok
het nieuwe daglicht schilderde
onnavolgbare kleuren licht aan de horizon
bijna sprookjesachtige sfeerbeelden
en de maan was vannacht
flonkerend zilverwit
werd ik al vroeg
overmand door het witte grasbeeld
en door silhouetten van de magnolia
die steeds meer…
Een laatste sterven
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 111 zag het water stromen
met op de oevers aangespoeld
restanten van gebroken dromen
vlijmscherp nog
oplichtend met kristallen flonkering
een laatste sterven in herinnering
gegidst door zon
kon ik het naderen en
openbaarde zich mijn vondst
de glazen torso van een vrouw
gehavend door een lange tocht
langs krib en smalle bocht
ooit blies…
Verloren liefdes
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 106 En zelfs,
in de luwte van de schemer,
hun gloed gevangen,
waar het laatste restje, nu nog,
in het flonker van mijn nacht verschiet.
Ik heb van ze,
gehouden, alle liefdes,
alles wat ons ooit, verliet.
Nooit zal ik,
hun pracht vergeten,
en kan, alleen maar hopen,
vergeet mijn naam,
ook niet..
-…
Veluwse beek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 62 Veluwse beek
In gemoedelijke natuur
Waar rust heerst
Nabij een verlaten kreek
Flonkerende lichtval
De beek op weg naar het dal
Merels zingen
Een juffer dwarrelt voorbij
Stroom maar
Neem het mee naar binnen
Rust stroomt je tegenmoet
Door zachtheid van oevermossen bevangen
Kolossale beukenbomen al eeuwenoud
Iedere keer voelt het beeld…
de laatste druppels aan het glas
netgedicht
2.5 met 15 stemmen 1.166 kaarslicht deint en dooft
in traag verbranden, de klank
van een weerbarstig lied
handen zoeken naar elkaar
ogen laten blikken kruisen
zacht gebaar en tederheid
sluiten misverstanden buiten
vlammen spelen vuur
dansen vloeiend in de hitte
na het lichten van gezichten
valt hun schaduw op de muur
de laatste druppels aan
het glas, een flonkering…
Ode aan drie Antilliaanse peuters die tijdens een brand omkwamen
hartenkreet
3.9 met 11 stemmen 1.435 Ik zag laatst een bloem met vlinders
Totaal drie in getal
Haastig boog ik me voorover
Maar mijn handen misten het drietal
Drie engelen kwam ik tegen
Op een koude wintersdag
Nieuwsgierig streelde ik hun vleugels
Maar ze verdwenen als bij toverslag
Vannacht keek ik naar de hemel
En zag toen een prachtig licht
Drie flonkerende sterren
Inspireerden…
Mijmering
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 466 Flonkerend als een fontein,
sprankelend en dansend
boven de machtige zee van het orkest
de viool die zingt
zijn meesters roem
door de eeuwen heen
de klanken van de eigen tijd,
de klanken van weleer,
zij binden wat was, komt en wat is
de blijvende schoonheid
die steeds weer ontroert,
die altijd weer boeit.…
Gerijpt gedronken
netgedicht
3.1 met 20 stemmen 2.190 Kristallen flonkering flitst het oog
als zij haar hals teder over buigt
vochtig en krachtig voor hem juicht
in een bedwelmende liefdesboog
Maar als hij haar lichaam walsen laat
in samen smeltende extase
dienen smachtende lippen zich aan
weten het zoet vocht niet te weerstaan
drinken haar, lavend als een dwaze,
tot de laatste drup het…
HEI DA LIEVE DREUPEL WATER
poëzie
4.3 met 14 stemmen 2.430 Hei da, heldere lichtkrystalle,
diamanten waterding,
moet ge op de aarde nedervallen
uit is ‘t met uw flonkering!
Neen en daal niet, och en daal niet,
aardse grond is al te vuil,
houd u ver van hier, en val niet:
houd u in de hemel schuil.…
Madeliefjes lachen...
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 141 Oevergenesteld
met voeten die
spitterspatter
het wateroppervlak
uiteen laten springen
in flonkerende druppels
een boerenzwaluw
scheert voorbij
de rode roos klapt
voor het koor der
blauwe bloemen
madeliefjes lachen
in de wind
omarmd door grassen
en bloemen botergeel
zwartpootsoldaatjes
bevrijen elkaar en
het koninginnekruid…
gele maagd
netgedicht
3.8 met 22 stemmen 509 wend je naar mij, gele roos in de zon
flonkerend in al je facetten,onsterfelijk teer
gouden momenten in het spel der dageraad
gele maagd ik verdrink in je glimlach
schommel met je hoofd en beweeg je wimpers
in de huivering van oogopslag
waarin de wind opsteekt en je verwarde haren
in mijn gezicht slaat als een bries
bloei open gele roos…