159 resultaten.
na regen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 97 nu de waslijn druppels draagt, op rij
gezet door niets meer dan
de lengte van het koord
schiet een woord door omgebogen licht,
het zicht
schiet mee
een luchtruim ver
schenkt flonkeringen door het raam
in naamloos kleine buigingen
slechts monogaam
met elke bleke zee…
Stralende sterren
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 487 De maan knipoogt naar benêê
sterren flonkeren driftig met
hem mee, als het dan langzaam
lichter wordt en ster voor ster
voor de dag verdwijnt, lijkt de
nacht opnieuw te kort.
Wanneer de zon haar stralen
schijnt is iedereen de nacht in
al haar eenvoud, stilte en
pracht
al weer vergeten.…
een
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 1.546 de maan verheft onze nacht
tot blauwzilveren statigheid
bomen rusten in de nevel
onder silhouetten van kant
de sterren vertellen verhalen
van orion sirius en cassiopeia
zwarte koepel met flonkering
vol wonderen en eeuwigheid
we zijn hier in de mist
kijkend naar oneindigheden
een in de kosmos…
Samen vrij
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 955 En jij met mij,
want wij vormen samen
in flonkerende pracht
een smaragd op fluweel.
Mijn rots in de branding.
Mijn loods door dit leven.
Leve de vrijheid
om dit met je te delen.…
Licht glooiend
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 85 In geritsel van herkenning
Langs onbetreden paden
Damp van vervlogen kiezels
In aan te hechten aarde
De flonkerende bedding
Van schaduw en licht
Over melkwegen en achterstallig
Gerucht van deinende oersoep
Kan ik Hemellucht omarmen
Me aan eigen honger verwarmen
In mooiheid, lichtvoetig
In grijste van ogen…
buikt door alle flessen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.020 je schittert
in het glas
buikt door alle flessen
je smaak
is eeuwig dorst
en nooit te lessen
de hang
in druppels wijn
toont goede jaren of azijn
de kraag
op sprankelend geel
schuimt net een plas teveel
drink je voor
het lege glas of voor
de flonkering die het je gaf…
op
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 3.119 verdwaasd
vergeten
onwaar
vanaf hier
verdwaal ik verder
verder
in het donker
flonkerende sterren
achterna
alsof tijd niet bestaat
zweef ik
tot het eindige licht
de morgen in
het begin
van oneindig
lieven
zonder betovering
onbedwelmd
vergeten
lief
zonder jou
de waarheid
nooit geweten
zij was
is
voor altijd
bij…
buikt door alle flessen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.239 je schittert
door het glas en
buikt door alle flessen
je smaak
is eeuwig dorst
en nooit te lessen
de hang
in druppels wijn
toont goede jaren
in uitbundig zijn
de kraag op
sprankelend geel
schuimt net
een plas teveel
drink voor
het lege glas en
voel de flonkering nu
de rekening is ook voor u…
Verstrooit het licht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 101 je bent van glas
dat in zijn matheid nog
maar vage beelden lacht
waar het bewegen
nog slechts een schaduw
is van het echte leven
je krachtige lijnen
zijn broos en breekbaar
door de tijd geraakt
het kristal transparante
heeft na vele jaren zijn
vitale flonkering gestaakt
nog ben je niet gebroken
maar in de warme middagzon
verstrooit…
Poetrie Solo
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 2.204 Malida
Onder flonkerende sterrenhemel
in de Gordel van Smaragd
klinkt het krijsen van de kraamvogel
Zij die mij mijn kleine Peewee bracht
Verbijsterd zijn mijn ogen
alwaar ik naar staar
een Poetrie Solo
met krullend zwart haar
een prinsesje lief
gewikkeld sarong
met batikmotief
En voor het venster…
Alleen in het donker
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 230 Sterren flonkeren in de hemel
als diamanten op de huid.
Kijkend naar links en rechts
maar geen enkel geluid.
Helemaal alleen beseft ze
voor de laatste keer die avond.
Langzaam laat ze zich vallen
en eindigt op de grond.…
De Bron
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 205 Je flonkerende sterren ziet staan
waar achter schaduwen dwalen.
In een niemandsland hier ver vandaan
waar geen leven is of dood.
Waar ze steeds zoekende zijn naar
“De bron” waar alles eens begon.…
mijn seizoen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 143 Onbekommerd
slenter ik door
zachte aarde
en ritselend blad
Laat voetsporen achter
en kijk niet om
De wind veegt
ze met
een nonchalant gebaar
weg
Verdwenen is mijn leven
Ik adem
witte wolkjes
Blaas plagend door
flonkerende nijverheid
En strijk met
een vinger voorzichtig
over de kwetsbaarheid
van de herfst
een geur…
Meteoor
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 295 In een langgerekte parabool
verlegt een flonkerend stuk gruis zijn baan.
De traag rondwentelende aarde
brengt zijn wilde zonneval tot staan.
Een neertuimelende fakkel wordt ontstoken,
hij boort zich lichtend door luchtlagen.
IJle rooksporen verdampen in mistende vlagen.…
In speels laveren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 159 het dwarrelt
naar omlaag
jacht en jaagt
in speels laveren
ook de wind
lijkt snel te leren
hoe zij de kristallen
flonkerend kan draperen
de horizon verdwijnt
geluid dempt uit respect
voor de snelheid
waarmee wit alles bedekt
de aarde
licht weer op
na een donker herfstig leven
rust zij onder winters zachte deken…
Voorbij de bodem
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 171 zoek al zo lang
jouw waarheid in
sluiers en draperieën
naar het echte van
woorden en zinnen
vol passie en vuur
brand ogen en vingers
aan de verblindende
kleur op je doek
pas in glas
heb ik je ziel voorbij
de bodem gevonden
jouw flonkerend kristal
scherfde na vrije val
dwars door mijn hart…
verankeren
gedicht
3.0 met 1 stemmen 1.661 Plots lichtten
vuurvliegjes flonkerend op en
kwam het firmament omlaag.
--------------------------
uit: 'Verzoenen', 2014.…
Een betoverend schouwspel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 347 zonnestralen breken
als bloemknoppen in de dauw
ochtendkoele damp
weerspiegelt nevels in de ziel
een bloemklokkenspel
speelt in een gouden regen
toverklanken vol overgave
in sprankelend gevoelszijn
een speelse avondwind
veroorzaakt kalme deining
flonkerend in de maan
als licht in juweel
slaapschaduwen
lonken stil
in…
De kaarspit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 475 Aan gloed ontbreekt het je niet
flonkerend knetterend vlammetje
met je bitter blauwe stammetje
dat oranjerood vertakt in 't verschiet.
Ik kijk graag naar je tongen
die zoveel stemmen trekken
en de zomerdromen wekken
die ik ooit heb verdrongen.…
De hoogste toon
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 het glas
zong transparant
in verfijnd kristallijn
pas bij de
hoogste toon
kwam plots de barst
leek vertraagd
te breken uit de spanning
van het vormgeven
de dissonanten
deden pijn
in flonkerend vallen
het duurde lang
voordat scherven hun
rustplaats konden vinden
het laatste
breekbaar nootje
nog kristal kon zingen…
tweezaamheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 301 in de vooruitgeworpen
schaduw van het afscheid
zien we de grillige sporen
die het leven trok
het ondoordringbaar wit
op de egale muur
de breuken in de spiegel
tegenover het bed
op de flonkerende
gordijnen van groen
de roerloze pauwenogen
van gestrande paradijsvogels
de verkreukelde lijven die
in tweezaamheid reizen
onder de zachte…
Een daglang
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 Wat was de dag weer mooi
Ik heb er van genoten
Van ’t nog groene veld
En van de herfsttooi
En ook van de vers geoogste noten
Dan was er ook zo nu en dan
Zonneschijn tussen het wolkendek
Hield ons het luchtruim in de ban
Tussen het grijs een lichte plek
En nu in d’ avond zie ik
aan de hemelkoepel bij toeren
de flonkerende sterren staan…
dood, ik ben niet bang voor jou
gedicht
3.0 met 36 stemmen 15.338 De hemelkoepel,
de sterren,
de flonkering
ze hebben het me verteld.
Ik geloof in onsterfelijkheid.
Negen kinderen met negen diploma's.
Zoals mijn moeder rotsvast
daarin geloofde,
zo geloof ik in de onsterfelijkheid.
-------------------------------------------
uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…
De Vier Getijden - III
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.261 Kleur tot karmijnen lach
de kelke Uwer mond
en dat een morgen rag
zich om Uw ogen rondt;
´k wil dat Uw ogen zijn
als flonkerend juweel in kolenzwarte schijn.
.....…
dood, ik ben niet bang voor jou
gedicht
2.0 met 40 stemmen 10.509 De hemelkoepel,
de sterren,
hun flonkering
ze hebben het me verteld.
Ik geloof in onsterfelijkheid.
Negen kinderen met negen diploma's.
Zoals mijn moeder rotsvast
dáárin geloofde,
zo geloof ik in de onsterfelijkheid.
-----------------------------------------
uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…
Vuurstenen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 855 Ik blijf niet langer wenen, volg de
dood, gezeten in z’n tijdloos wiel,
flonkeren de vonken van jouw
vuurstenen, die bloedrood in een
dageraad, opnieuw worden ingebed.…
Jouw dieprode glans
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 120 heb de flonkering
van licht in leven gezien
nog niet alle facetten misschien
speels is de setting
danst in de nacht
zijn reflectie in unieke pracht
pas na vele jaren zoeken
vond ik jouw dieprode glans
in de verre lichtval van sterren
jij vervolmaakt nu de krans
zoals in de schepping beloofd
hemel en aarde aan een levensboog…
Driehoog
gedicht
3.0 met 15 stemmen 5.785 Driehoog in de Amsterdamse
binnenstad denk ik terug
aan de rots van Gibraltar,
een flonkerend speldenkussen
door de zee omhoog getild
naar laag hangende sterren
terwijl ik terug dacht aan
het plaatje van een bult
die opstak uit een blauwe vlakte,
dikwijls bekeken door een kind
vol vage gedachten aan later
dat nu vroeger is.
-----------…
Nooit meer dezelfde
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 389 De slag komt uit het niets naar voren
een mes dwingt mij,
ik weet mij verloren
Ruwe handen trekken,
naaktheid wordt onthuld
Dan dringt het diep in mij
vermoordt het wreed mijn onschuld
Het flonkeren der sterren zie ik met mij sterven
maanlicht dooft
zwart wordt mij de nacht
Door afgrijzen pijn angst
bezwijk ik dankbaar
Stinkend grauw…
Lara - in memoriam
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 151 De nacht heeft mij in het donker gedompeld,
miljarden sterren omringen mij,
ik voel me overrompeld,
door één flonkerende ster voel ik me vrij.…