Verloren liefdes

Hoe vaak,
heb ik, met open ogen,
de diepte van de nacht gedroomd.

Hoe vaak, liep ik,
een akker zo bezaaid met zomers,
waar de zwoelte mij verloren,
ruisend namen vol van warmte,

had beloofd..

Ik heb ze,
gekoesterd.

Ze gedragen,
zo ver als ik maar kon.

En zelfs,
in de luwte van de schemer,
hun gloed gevangen,
waar het laatste restje, nu nog,
in het flonker van mijn nacht verschiet.

Ik heb van ze,
gehouden, alle liefdes,
alles wat ons ooit, verliet.

Nooit zal ik,
hun pracht vergeten,
en kan, alleen maar hopen,

vergeet mijn naam,
ook niet..

-

Schrijver: John Kroos, 17 januari 2016

jkrooshome.nl

Liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 106