35575 resultaten.
Regen regen
gedicht
3.0 met 9 stemmen 6.135 Regen regen
allerwegen
rechte stralen
water water
langs de muren
langs de palen
vallen vallen
langs de bomen
natte auto's
gaan en komen
loodrecht op de
druppelzegen
Overal is regen regen
-----------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 2006.…
muren van weleer
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 287 ja, het is vaak lopen op sprokkelhout
eer ik het klinket nader, nabij de hoek
diep achter in de verwilderde tuin
het hangt al jaren scheef
aangedaan door de tand des tijds
juist daar ervaar ik de pracht
van het komen en gaan
van gaan en komen
ik ben daar zacht
soms in dromen
ook als ik met het heden ben begaan
zoals nu
hier sta…
Die Ene Vraag
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 117 vragen rijzen en gaan
antwoorden komen
in verschillende gedaanten
soms totaal onverwacht
soms kun je ze slechts dromen
zoals die ene
vraag aller vragen
over waar we vandaan komen
of waarheen we
mogelijk ooit zullen gaan
het blijft echter een gegeven
dat je op sommige vragen
de antwoorden pas zult weten
door ze te beleven…
Eden opnieuw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 Het eindeloze strelen
proeven hoe jij opwelt
tussen mijn lippen
in mijn mond
een bron, een beek
op zoek naar
het laagste punt
Jij deelt met mij
atomen en neutronen
bouwen een nieuwe hof
scheppen een verloren Eden
drinken elkaar, brengen
elkaar tot gaan en komen…
Toen ik afscheid nam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 427 ze waren
om en om gelegd
de tegels
van ons pad
ik telde ze
in gaan en komen
kan het aantal
na jaren dromen
maar toen ik
afscheid nam
de tegels telde
ontbrak er één
ik draaide om
keek terug
het pad was gaaf
ik had geen haast
achter het juiste
aantal ben ik nooit
gekomen het bestond alleen
in mijn toen verloren dromen…
Jeu de boules
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 733 mag ik wachten
een kwartier misschien
heb je lach nog niet gezien
jij fietst steeds
door mijn dromen
zie je gaan en komen
met twee zitjes op het
mechaniek in vol ornaat
ga jij nu door de straat
ja mijn hond die blaft in
steeds afwachten heb nooit
jeu de boules met jou gespeeld…
engeltje
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 562 vergeten
de gedachten
vervreemd
de woorden
in eenzaam
gevoel
zonder
bedoeling
komen ze
elke keer
gaan
en komen
vergeten dromen
wensen
mensen
voorbij
waarom zijn wij
ben ik
dit verdriet
nog niet
voorbij
langs mij
zweven wensen
mensen
en gedachten
in een onoverkomelijk
zwart
nachtblauw
gauw
vlieg dan
geloof
in nu…
eenzame kerst
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 386 het gevoel alleen te zijn
er niet meer bij te horen
maakt al je lachen schijn
laat je brein ontsporen
vrienden gaan verloren
zoals sneeuw onder de zon
door jouw hart gewapend
met heel sterk beton
mooie dagen gaan nu komen
en jij weet echt niet waarheen
de kerst laat van zich horen
maar jij...jij viert dit nu alleen!…
Twijfelaar
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 702 Als ik je liever zie gaan
dan komen,
is het dan mijn schuld?
Want ik begrijp je niet,
kan je niet volgen,
weet niet waar je
het over hebt
Een poging wagen me
aan het verstand te brengen
dat het aan mij ligt,
strand op een vreselijke manier.
En dat ligt dan ook aan mij?
Sorry, maar ik begrijp het niet meer.…
Kleuren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 138 Elke dag
was je palet
het geel van
zonlicht
het grijs
van het ontbreken
En ik voelde
me bekeken
je penselen
volgden mijn gaan
en komen
en de twijfel ertussen
Het lentegroen
bij mijn aankomst
in het atelier
het glas
van ruiten
waarin ik me spiegelde
En dan
de kussen
op m'n huid
als doek, papier
in alle kleuren
van de…
De Lens neemt afscheid (van het stoffelijke)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 Maar laat mij gaan
en kom mij vooral niet achterna.
Ik zal opgaan in de morgendauw,
glinsterend,
verblindend als de zon……
als de lente verschraalt
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.208 nog even, dacht ik
dan zal ik gaan
niet dat aan mij
de keus wordt gelaten
ik ga niet staan
in de wijsheid
van het lot
noch dat ik
het ongewisse
zal aanpraten
nee, ik zie
het verleden komen
nog zonder om het
duister te vragen
ergens sluit het net
dat moet haast wel
ik voel de horizon al dagen…
komen en gaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 185 de zee houdt
mijn gedachten in bedwang
een tijd lang,
tot ze het beu wordt
en alles uitspuugt
mijn gedachten
belanden op
het natte zand,
en drogen op in de zon
waar ze zich weer
vermengen
met het droge zand,
en zo
weer verdwijnen...…
komen en gaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 49 ik droomde hoe
het vuur warmte
en licht verspreidde
hoe het een blind
vuur werd en
alles verteerde
ik dacht aan
stuivende duinen
aan golfbewegingen
van de ijstijden
hoe alles in elkaar
vervlochten is
ik voelde je
hand tegen mijn
wang als een
zachte bries
in het naakte
bestaan…
komen en gaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 116 de trein als mijn
moederschoot
de reis naar de bron
waar adem begon
verloren geboortegrond
uit de donkere tunnel
altijd weer terug naar
het moederland
nog vóór het schelle licht
de zinderende halmen
en de kersenboom
de verlorenheid die
door de ziel kruipt
de trein als een
moederschoot
de reis naar vroeger
terug naar de bron
nog…
het verzenkind (II)
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 347 het lijkt nog nacht
en het kind weet: ze gaan weer
komen
de woorden
en de schaduwwachters
die door de deur naar binnen sluipen
een onherstelbare droom vullen
met vermommingen en beeld na
beeld
leugen na eeuwigheid
na leugen
luid
eeuwig
in een te klein kasteel
van witte lakens, wollen beesten
en onderaardse, dichtgestopte…
Toch blijf ik van de heide dromen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 273 De tranen komen nu, het trage weten
van wat voorgoed verloren lijkt te gaan -
hoe moet ik dan die andere droefheid heten
die niemand ook maar even kan verstaan?
Ik zal dan maar mijn eigen leed vergeten
en verder kijken dan de daagse waan.…
thuiskomen (voor Rasha)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 324 papa, we leren
hoe we
verliezen omsmeden
in overwinning
hoe we
verdriet kunnen kneden
tot het vreugde wordt
we ruiken
nog altijd de geur
van kruiden en jasmijn
we horen
nog altijd de duiven
koeren op het plein
papa, we leren
om onze tranen
hun weg
te laten gaan
we komen thuis, papa…
Genoeg gerijmeld
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.577 stormen golven
zeeën tranenvol
zoet en zoute
vrolijke en stoute
lustig gaan en komen
uitgediepte dromen
knipogende maan
schijnt telkens ouwe koek
op hunkerende
liefdeslanen die
verlangend naar
iets anders slurpen
even niet verdriet
genoeg
de kroeg wenkt lachend
hij leest vandaag
maar eens
een humoristisch boek…
Bang en veilig
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 985 Ik ben waar de golven
mensen zijn die
gaan en komen
als de tijd
en de angst
hen veranderen en verder laten gaan.
Bang en veilig in het huis
van hun wereld die niet verdrinkt
en een venster heeft dat ze altijd op tijd kunnen
sluiten
met hun gedachten.
Bang en veilig.
Ver weg en heel dichtbij.…
Als rode draad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 ik zoek de tijd
in kleine uren
ver van gaan en komen
in hetzelfde huis
waar naast rust en stilte
ook mijn dromen wonen
en seconden eeuwigheden
tikken als mijn blikken
buiten de dimensies treden
waar het aardse heden
slechts als rode draad
in het verleden zichtbaar wordt
die ik moet grijpen
bij mijn beladen terugkeer
uit immense…
laat me maar gaan
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.648 Laat me maar gaan,
ik kom er niet meer uit,
Ik zie geen weg terug,
en ook geen weg vooruit.
Laat me maar gaan,
alles komt goed,
als ik er niet meer ben,
als ik verdwenen ben voorgoed.
Laat me maar gaan,
voor mij heeft het geen zin,
één ding wil ik nog zeggen,
je was mijn liefste vriendin.
Laat me gaan!…
Zij sluiten de kring
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 130 ik dwaal
weet niet
waar te gaan
stappen
komen hinderlijk
achter mij aan
dan blijf ik staan
voel hen schuifelend
rond mij komen
zij sluiten de kring
en ik vol angst
sta er midden in
voel het gissen
hoor indringend slissen
waar kom jij vandaan
ik heb ze niet geraapt
de stappen in mijn leven
zijn hun eigen weg gegaan
ze komen…
Herfstgeuren
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 525 Begraaf me in de herfst, mijn lief,
en laat me dan ook gaan; dan kom ik,
op mijn laatste ademtocht,
met de vogels in de lente weder.…
Nog is er niets verloren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 169 ik was
weer even thuis
hoorde het subtiele kraken
dat mijn gang naar boven maakte
rook de geuren
die in kamers woonden
zag gezichten van passanten
in hun vroeger gaan en komen
raakte aan herinneringen
in het stof op zolder
werd bedolven door
mysteries uit mijn jeugd
angst en vreugde kwamen
terug in koude rilling op de rug
nog…
Aardbijenvoel van weleer
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.308 Gedachten tollen
in het rond
droevig hollen
terug denken doet zeer
aardbeienvoel van weleer
stormen van binnen
gaan tekeer
haar ogen zwaar
als een zak zand
zij ziet kristalklaar
woestijn in brand
onrustig als vogels
die gaan en komen
heeft zij de kat waargenomen
zij kruipt afgemat
tussen het groene blad
slapen kan zij niet…
Brandmerk
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 125 de formulierenmaffia
stelt steeds die vraag
natuurlijk ken ik al jaren
mijn geboortedatum
als ik niet antwoord
word ik bestempeld
ben een verkeerd persoon
bij alle loketten
er wordt al gewerkt
aan sierlijke oormerken
opsporing verzocht
kan dan naar huis gaan
verder komen er ook nog
onderhuidse implantaten
aangebracht bij verse babies…
Licht
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.357 mijn hoofd huist meer atomen
dan menig atoombom
soms is er even moeilijk aan te komen
als aan een echte bom
al die atomen laten mij denken voelen
dromen haten tasten gaan en komen
in bed lag ik vannacht te woelen
denkend aan al die atomen
meer atomen nog dan de planeten
electrisch gekoppeld en gespleten
ontstaat in mijn hoofd meer licht…
Echte liefde, innige liefde
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 858 Kom, mijn lief
We gaan rennen
Kom, mijn lief
Wees niet bang
Pak mijn hand
We gaan rennen
Door bossen
Over heuvels
Langs stranden
Verliefd
Niets te gek
Kom, mijn lief
Wees niet bang
We gaan rennen
Straks
Bezweet
Vallen wij neer
En dan
Kom, mijn lief
Wees niet bang
Elkaar omarmen
Vanzelfsprekend
Innig kussen
Voortkomend uit een…
Moeder Natuur
hartenkreet
4.0 met 28 stemmen 1.573 Vliegen door Water
Zwemmen door Vuur
Wetten van Liefde
Van Moeder Natuur
Branden in Aarde
Lopen op Lucht
Met jou in mijn hart
Nooit meer een uitvlucht
De regen verdampt
De Zon kust de Maan
Ze breken door
Bij het slapen gaan
Ik kom naar jou
Verlicht jouw nacht
Mijn Maneschijn
In al haar pracht
Ik warm me aan
Jouw Zonnevuur…