Alle inzendingen over gaat

de hoofdpijn valt niet langer te verdragen het zwarte geld is op, nu sta ik rood de hond is ziek, m’n chef is hersendood m’n dochter (15) loopt op alle dagen m’n schoonmoeder probeert me te behagen ze klimt, in negligé gehuld, op schoot m’n zoon doet alles wat de Heer verbood ik word door vrouw en kinderen geslagen collega’s zijn aan stoelpoten…

haar lichte ernst verbergt ze achter stralend jonge ogen achterstevoren op de fiets lacht ze nog een laatste zwaai ze rekent op haar verstand om haar een handje te helpen en taalt vandaag even niet naar spannende smsjes ze gaat de wereld veroveren de geschiedenis overwinnen laat de natuur haar gang gaan streept zich naar de toekomst…

ze staan weer te knipperen met zijn tweetjes op de kloof die beiden Rode Zee doen zijn hij links en zij rechts het centrum al lang voorbij werpen ze extra blikken naar de ander die daar wegdrijft ongekende hoogtepunten tegemoet spelen ze verdwaasd het spel van zichzelf dan maar behelpen het schaarse contact vandaag dat hen nog sporadisch…

Als ik kan dichten mijn lief en mijn gevoelens kan verwoorden in een liefdesbrief en het zou voordragen aan jou bij het zien van jouw gezicht dan ontstaat mijn lief vanzelf het allermooiste gedicht Als ik kan dichten mijn lief dan heb ik woorden die geruisloos door de stilte worden verdoofd zinnen die vloeien…

Daar lag je dan Stil in een hoekje Een goede plek En alleszins jouw keus De rust waarnaar jij Zo zeer verlangde Was daar voor jou Maar toch… Ik hield je in de gaten Had jij mij nodig Was ik daar Vanzelfsprekend…

Het was een etmaallange benefiet Waartoe Het Dorp van dokter Klapwijk leidde Dat waren nog eens televisietijden Waarvan soms vaag een flard te binnen schiet Dus wat bij Klapwijks doodsbericht gaat dagen Zal met de krant van morgen wel vervagen…

Het is alsof ik in een gat zit. Bedolven onder het puin. Niemand die mij redt, niemand die mij begrijpt, niemand die mij helpt. Ik zit in mezelf bekneld, van alles gaat er door mijn hoofd, alsof iemand schreeuwt om hulp, ik heb pijn, zoveel pijn.…

Het is nu lente, De zon gaat vaker schijnen, Ik hoop dat de pijn vervaagt, En het verdriet om jou met de wolken zal verdwijnen. Jouw favoriete jaargetijde, Zal zorgen voor een verandering, Voorop staat de gedachte aan de mooie tijd met jou, Het verdriet wordt slechts een vage herinnering!…

Hoe gaat het met je?…

langs de vloedlijn ligt mijn uitgestrekte leven als het eb is droog maar als water helend is sta ik op en grijp naar kracht…

kijk naar mij uit als de lichten doven 'k zou moeten zweven op de toppen van de wereld voel me meer eenzaam in deze menigte mits ik op mezelf ben wetende dat dit mijn plaats is ben ik liever thuis sommigen zeggen dat ik een ster zou zijn niet begrijpende wat dat betekent klinkt alsof ik iets mis ben ik niet wie zij denken dat ik…

Hoe gaat het? Ze ziet mijn blik Het antwoord is moeilijker naarmate je ouder wordt Eén woord! Ik houd het op 'groeipijnen' Ze lacht…

Het lukt BP met geen mogelijkheid het gat te dichten terwijl de habitat wordt verstoord Een compleet zeeleven uitgemoord komen er nog steeds desastreuze berichten. Straks komt Hans Brinker nog op de proppen Om zijn vinger in het gat te stoppen.…

Ze vaart het zeegat uit om heel alleen haar zeiltocht rond de wereld te beginnen. Ik voel een golf van onrust diep van binnen. Je bouwt het liefst een muurtje om haar heen. Toch ben ik gekalmeerd, want elke mijl houdt Oerlemans een oogje in het zeil.…

Langzaam volgen vingers de lijnen van dit lichaam op zoek naar een leegte waar nooit iets heeft gezeten…

Ze trouwden, waarna ze onthulde te lijden aan talrijke schulden, maar blij was ze, dat d'r gemaal ieder gat in d'r vele begrotingen vulde. Door d'r moeder was eertijds gesteld: 'Kind, besef toch de waarde van geld. Ook al is-ie niet leuk, lig beslist in een deuk om een mop, door een rijkaard verteld!'…

Ze trouwden, waarna ze onthulde te lijden aan talrijke schulden, maar blij was ze, dat d'r gemaal ieder gat in d'r vele begrotingen vulde. Door d'r moeder was eertijds gesteld: 'Kind, besef toch de waarde van geld. Ook al is-ie niet leuk, lig beslist in een deuk om een mop, door een rijkaard verteld!'…

het leven gaat vanaf dan veel te vlug.…

Het bericht ging, echt waar, dat een man zijn vriendin gegrild had op de barbecue, hoewel ze alle twee jong waren. Zij heette Tinesha. Haar grootmoeder Kate overleefde ooit de ondergang van de Titanic, terwijl haar man Leonardo in de golven verdween. Haar moeder Marilyn bleef steeds hopen dat haar man ooit president zou worden, maar…

ik denk dus ik ben dat kan ik wel denken maar wie zegt mij dat het zo is ? dus vraag er eens naar vraag eens wie je bent aan de ander, zucht altijd dat vragen altijd dat vragen naar wie mij zegt dat het waar is en dat ik me niet ongerust hoef te maken, nergens over oke, nu is het genoeg slaap lekker schatje ja slaap…

Van ene tandarts zal ik iets onthullen: hij houdt niet van trekken... is dat brullen! zelfs bij iedere meid zegt hij: 'nee nu geen tijd, wel zal ik je gaatje even vullen!'…

Bij het kijken hoe het leven mijn moeder verlaat, het lichaam leger en leger en vederlicht gevangen onder een laken uiteindelijk achterlaat. Vaak herkende zij mij niet meer dacht dat ik haar vader was hij zong op mijn manier. Lees in het verslag van de dienstdoend arts dat haar hart het niet meer verdroeg Het was genoeg geweest…

Je handen legt in het gat in Zijn zij, en gelooft.…

de dood slechts een halteplaats, lijn onophoudelijk stopt laadt de zorgzame dood in, in een houding die bewegingsloos als lijk ligt te schitteren van afwezigheid er is niets, geen nacht geen dag, geen samen slechts wat brood dat korstig na schimmelt op het vergeten bord, stemmen zijn doof woorden zijn blind alle geloftes vergelen als pentekeningen…

Men vraagt me hoe het nu gaat en ik zeg het gaat.... maar wat ik bedoel is: het gaat door maar even niet voor mij ik maak een tussenstop zet de boel even stil stilte in m'n hart en in m'n kop voelen hoe ik verder wil dus inderdaad het gaat.... straks weer door…

verder dan mijn oren horen dan mijn armen reiken dan mijn ogen zien dan mijn hart kan voelen dan mijn gevoel kan gaan…

Derhalve vroegen alle schaatsfanaten: “Houdt u ons op het ijs goed in de gaten?”…

een kleine valk scheert klagend over witte huisjes aan de dijk tussen land en water de populieren ruisende bakens met trillend blad de brede rivier verdeelt het land gedreven stroomt ze door het landschap naar de open zee alles gaat over in iets anders wortels en vleugels steeds verder terug in de tijd…

Het gaat om jou, het gaat je niet aan Het gaat maar ik haat het Ik ga naar jou, maar raak er niet Ik hou van jou, maar hou je niet Jij op de vlucht, ik voor jou lucht Een liefdesklucht … haha en zucht…

Mijn leven is nagenoeg gevuld met al wat mij heeft gebracht 't blijkt met gevoel en ongeduld omhuld met een brede blik en te veel woorden Weinig heb ik vooraf bedacht men beweerde eens, dat alles zo hoorde zelfs als de tegenwind het geluk verstoorde waar het denken nochtans daar zin aan wilde geven Om de vruchten van het bestaan te (her…