Alle inzendingen over garnaal

Ik maak daar wel 500 vrienden, zelfs een kleine garnaal. Ik woon in de woestijn, ik woon in een meer. Ik loop daar op de bodem, wel een paar duizend keer. Ik woon op de aarde, ik woon op de maan. Ik krijg daar een huisdier, een sneeuwwitte zwaan.…

Ik eet een paar pinda's en ik vraag me af of je op pinda's kunt overleven voor het geval dat, alleen maar een paar pinda's of zo Ik kijk een natuurserie bijna al die dieren blijven in leven op bijna niks, zeg zoiets als op een paar pinda's of algen dat is de dierlijke conditie bv. 3000 km. zwemmen voor wat garnalen een walvis…

Ja heus ik houd van vruchten van de zee, van rode ponen, tarbot en garnalen, makrelen, platte schollen, vette alen. Van inktvis pik ik graag een vorkje mee. Maar dieren waar de harten nog van kloppen die zal ik nimmer in mijn laadklep stoppen.…

dus land en lucht en zeeën En ook de vegetatie deed het best Het werd nu tijd dat God ten langelest Zijn aandacht aan de dieren ging besteden Hij zei: ~Ik maak de beesten in het water De walvis eerst, want die komt goed van pas Voor Jonas, die er in zat zo ik las~ (Das twee-en-dertig Bijbelboeken later) Ook zorgde Hij voor ponen en garnalen…

De stuurman heeft van al die brij geen weet die navigeert naar Hollandse garnalen ‘Hé, kijk eens hier: drie halen, twee betalen en extra korting op een zwijnenreet! Een appeltaart met daarop verse kersen, een hele kraam met spul om steen te grillen.’…

Ik ben in de put van de nazomer en mijn hart aan het uitkijken naar de komst van mijn held de enige echte veel gedupliceerde Gevelkerstman De wereld is één grote toep met vanille, mokka, banaan en nootjes Ik voel mij een vibrerende garnaal in het zonneke van de schaduw van mijn communiebank die ik afgeluisd heb op de vogelmarkt…

Ik zie nog hoe een ober de vlam hoog in de pan opvoerde en hoe hij ons de grootste garnalen serveerde. Mijn ouders straalden volop en wij genoten van de superbe smaken van het eten, terwijl de bier en rijstwijn de vreugde verhoogde en wij alle wrok en ellende acuut vergaten, alsof dat nooit had bestaan.…

De verdonkerde man knipt het pislicht aan en of ik garnalen lust. Ik eet geen dieren die sprookjes spelen zoals jij, zegt hij en zijn ogen knikkeren zijn kassen over mij heen. ---------------------------------------- uit: 'Ik trek mijn species aan', 2014.…

opbollen rond haar kop waar één neusgat gaapt zij niest een stoompluim op haar longen nemen een verse hap voeden het lauwe bloed rondgepompt door die homp een hart van een halve ton dan duikt zij lang en diep want boven vindt zij niets de rugvin - even zichtbaar - snijdt het klotsend sop baleinen in haar bek zeven het fijne groen garnalen…

De opgedofte geisha streelde mijn lijf en tijdens roerbewegingen voerde ze mij met grote garnalen en gebakken banaan, tussen mijn benen stond Pinokkio stijf en haar forse peren vielen uit haar pij, ik ijlde en ik zag Henk Spaan.…

De snoek werd opgemeten en daarna gelukkig weer vrijgelaten, waarna ik hard naar de AH fietste om wat garnalen in te slaan.…

Onze nood doorspekt met oude symboliek in nieuwe zakken, telkens met een steeds hoger bod, opgesloten in één unieke code, een jachtige tred naar een beursgang, Winst en verlies beland in eb en vloed, een ironisch mechanisme, opent zich en weer sluit met het mes tussen de tanden, een garnaal vangt spiering tot aan de hongerigste Orka…

verdubbelen door de honger we waden door een zilt rijk weg naar het terras in de duinen olijfbomen en dwergpalmen in een kleipot de geur van gestoofde ajuinen een parasol overkoepelt de tafel we zinken in een kuipstoel in een ovaal van lauwe schaduw slagroomwafel in een ooghoek jonge, broze, witte wijn breng ik naar de lippen kraakverse garnalen…

Dwalen in verhalen uit andere landen, talen die gaan over bergen en dalen graan vermalen, hooibalen kanalen, over belasting betalen geheimen en gralen in duistere analen over brengen en halen over heel vlot en dan dralen draaiend de pedalen winnen en falen, diploma's behalen gezondheid en kwalen over eten grof of gemalen borden garnalen…

In haar achterbuurten leeft het van krab en slak en garnaal, En kabeljauw vult met bruinvisch Op het raadhuis de groote zaal. - Tot allerlei bochten zich wringend En van benauwdheid loodblauw Zinkt de dichter-drenkeling neder Op de stoep van een deftig gebouw. Stuiptrekkend beweegt hij den klopper. O wonder!…

Winst en verlies beland is in eb en vloed tussen drijvend wier, het mechanisme opent zich en weer sluit met de afrekening tussen de tanden, garnalen vangen spiering tot aan een Orka maar die vangt bod en uit noodzaak strand, het geraamte publiekelijk tentoongesteld.…

Haartjes trotseren de bikinilijn De zwoele zee trekt voor mij Golfjes in het dampend zand Een strakke lijn door bruinwit branden Een wuivende hand tekent de zon Een glimlach met parelwitte tanden De spanning die ik nog net verdragen kon De zee neemt zand en vuil van mens en dier En jaagt gewassen zand hoog op de stranden Zeepieren en garnalen…

vleugels huur en mij verhef In het noorden stuiten de Hoogovens mijn blik en de rook van hun pijniging stijgt op in alle eeuwigheid Op de vlakte in het zuiden aan de Maas één hoge schoorsteen – Schwarze Milch der Frühe drijft mij in gedachten In het westen slierten boven de golven gretige meeuwen - een hele rij kotters jaagt op garnalen…

Watervlo Mohammed uit Bengalen toont zijn gedresseerde garnalen, die springen, ze weten van wanten door een hoepeltje van waterplanten. En topattractie, de betoverende Jasmin, steekt haar hoofd in de bek van een waterspin. Heel bijzonder is watervlo Arthur, die onder water spuugt met vuur.…

nog voer voor vuur Hitler snauwt met slinkende adem Naar de generaal die stamelt in de kraag Met de macht der gewoonte de arm strekt Voor een Sieg Heil die galmt in de bunker Een koortsig gewemel hangt daar rond De ondergang plant zich onderhuids voort Het volk verdient de galg De pletwals van rupsbanden Want de natuurwetten Kunnen geen garnalen…

Toch al zwaardepressief deed zij er nog een schep bovenop en kromp mijn jongeheer tot een Hollandse garnaal, die van schrik dood lag, zoals sommigen honden toeschreeuwen.…

Tussen weser en het zwin De eems de dollard En de ee van dokkum En de lauwerszee Lag ongelooflijk Lang gelee Bij eb een massa Vissersgoud Garnalen In de waddenzee Bij hoge vloed En storm op zee Werd grasland nat En minder zoet Dan vluchtten friezen Zwaan kleef aan Door pompeblêd Eerst naar de wielen Terp noch ward Viel meer…

de prostituee, de prins-gemaal, de beunhaas, de generaal, de politicus en zijn aartsrivaal, de zandhaas, de stoned garnaal, de notaris, de advocaat-fiscaal, de ladenlichter, Jan Modaal, de kletsmajoor met een beuzeltaal, de kopersmid, de koloniaal, de potloodventer, de zeiler op de Waal, de freak met een bourgeois-ideaal, de paitiënt met…

Tussen grauw en gros garnalen plots twee pols zo dikke alen vissers’ blije bijvangst ons beider diep doorvoelde doodsangst. Slachten om te eten en te leven is velen om het even en tot aan het in de dood verglijden ligt een smachten en een lijden voor mens en dier van alle tijden.…

Zo gaat het elk jaar weer Oom Piet lust geen kroketjes Thomas' meisje geen wijn Tante Truus is vega Mama doet aan de lijn De telefoon gaat, het is ernstig Garnalen uitverkocht!…

Nu luistert hij naar de schipper van de Texel 10 die grappen en grollen ten beste geeft en eet hij garnalen, nog lauw van het koken. Hij snakt overal naar ruimte en vindt die bij het kijken naar de vuurtoren: links daarvan de Noordzee en rechts de Waddenzee. Dichter bij de elementen is hij. Meer lucht is hier en minder lawaai.…