Alle inzendingen over gebleven

Alleen ben ik, dan bitter, dan gelaten, Alleen ben ik en schuw mijn kwijnend leven, Alleen ben ik, verdoolde uitermaten, Alleen ben ik en zonder vriend gebleven.…

Alleen ben je gebleven met wachtende ogen in het vragende park waar je verliest wat je verlangt omdat ik je niet kan antwoorden…

Toch ben ik in leven gebleven ook al drukte jij mij naar beneden, want ik wist: het geluk komt toe aan wie heeft geleden.…

Het meisje in jou is altijd daar gebleven toch ook volwassen de jongen in mij blijft eeuwig en altijd kind belooft zich aan te passen…

nacht als droom waar is de rest gebleven…

Een goede baan een vette knip dan denk je toch al snel… verhip ik heb een heel rijk leven Een redelijke vriendenschaar ze wisselen wel met het jaar niet een is echt ‘gebleven’ Vergeten om te investeren gevoelens weten te blokkeren Een goede baan en vette knip gemengd met een vleugje egotrip zo ben jij alleen gebleven Is dit een rijk…

de feldwebel werd generaal, de kampdokter, professor en wij, joden, het is banaal wij zijn jood gebleven, zonder twijfel !…

Nu is alles stil en donker om je heen bij het afscheid van jouw leven toch ben je niet alleen want jij bent onzichtbaar bij ons gebleven.…

Dat ik het, met mijn leven tot hier heb gehaald is bijna ongeloofwaardig toch ben ik met mijn eigen geloof trouw aan mezelf, mijn ziel en lichaam gebleven.…

voor Jan Arends ook ik heb destijds nog wel eens dunne gedichten geschreven maar ik heb geen flauw idee waar ze zijn gebleven...…

Waar ben jij toch gebleven je speelde goed trompet solide met mijn tuba intiem bijna, zo’n set. Liep het niet mooi synchroon de echo door de straten het geel, het zwart, het blauw en hoe blonk toch al ons chroom. Wat is er nog van over van al die pracht en praal? Waar is die prijs gebleven die zilveren bokaal ?…

.....Waar is de tijd gebleven .....waarin de kleden zijn geweven .....die hangen te vergaan? De kinderen praten zachtjes langs mij heen en allemaal door elkaar…

Ik weet nog dat je zestien was je koppie op mijn schouder grote ogen, lang blond haar een heel kort rokje aan We genoten van liefde en geluk en droomden van een heel mooi leven dat leven verliep niet altijd licht toch is de liefde gebleven Nu heb je geen kort rokje meer je bent al dertig jaar ouder maar gebleven zijn die ogen van weleer…

Eer waar is het gebleven Veel hebben geen eer Het is niet zo als vroeger meer Weinig voelen er nog eer De waarheid waar is die gebleven Velen leven in een leugen Is het zo leven beter Durft men niet in de waarheid te leven Gaat men liever oneervol door het leven Terwijl eer je kracht zal geven De waarheid geeft je een eerlijk leven…

de bewondering liever dan lief het liefst gewoon gebleven ik heb u lief maar blijf wel uzelf dan zie ik u gaarne…

Zo ben ik gebleven een vis in koel water.…

Maantje Maantje luister eens goed Wie ik nou weer heb ontmoet Langs de sterren aan de hemel Heb ik mensen ontmoet Mensen vanuit mijn leven Daar ben ik nooit gebleven Maantje luister eens goed Wie ik daar heb ontmoet Daar aan de horizon Mensen uit mijn vorige leven Wat ben ik blij Dat ik hier ben gebleven Maantje luister eens…

Hier ligt Jochem de Edammer in het graf, Die, toen hij leefde, niets om de dood gaf; En hij is zijn eigen gelijk gebleven want nou geeft hij niets om het leven.…

Ik heb ooit een minnaar geschreven Dat hij in mijn hart is gebleven Een openhartige tekst Maar ik heb -da's het gekst- Die brief nooit aan hem durven geven…

vrouwen met krulspelden onder hun hoofddoek zie je alleen nog maar in stukjes als dit - waar zijn zij gebleven, deze onvolprezen iconen uit de zwart/witte tijd?…

dit is een trieste dag waarin het grijst en donkert wat sporen sneeuw die nog gebleven sieren de rouwkaart met een wit randje van hoop…

wat is het stil je brieven zijn zo leeg je woorden zonder warmte waar is de kracht van je liefde gebleven je schrijft hoe het is hoe de mensen daar zijn dat het je zo goed bevalt maar het doet zo'n pijn dat ik geen liefde proef waar is de warmte gebleven is de afstand dan brekend in ons leven lief, wat is het stil vertel me toch…

idealen verspocht overblijfsel drek het waarom is gebleven hij heeft nog even tijd een man op zoek naar zijn identiteit…

Niets is gebleven en alles is verloren wat ik niet wachten liet toen ik weer verdween en dacht dit is de winst die mij niet uitlacht en niet vraagt waarom ik zo graag mijn respect verlies…

Hun Gallisch verzet gaf kinderen pret en vooral hen die 't zijn gebleven !…

Haar ex, Had last van zijn dreigreflex Was het daar maar bij gebleven Dan was er nog mee te leven Zat ze nu niet met een angstcomplex. Maar is je ex, werkelijk ex, Dan is je situatie vaak complex.…

Ach, lindegeuren van mijn jeugd, waar is de tijd gebleven dat mijn moeder vroeg om thee te plukken. De zoete lindegeuren openen de deuren.…

Een autobezitter uit Kleve was niet in conditie gebleven, want reeds na een uur werd-ie moe achter 't stuur en daar sliep-ie de rest van z'n leven.…

dat ze hem mist, en hoe fijn ze het vindt zijn gestalte nog in alles te ontwaren waarom zij hem vaak met een flakkerend kaarsje belicht maakt dat hij gebleven is, en zij nog heimelijk met hem zit te praten…

Een gewichtig man in Greven Wilde groots en meeslepend leven Maar na een smak van het dak Zat zijn poot in de prak En is 't bij meeslepend gebleven…