Alle inzendingen over geboorte Anna gewicht

Een kind heeft een kind in haar hart maar het ademt niet meer De geboorte is gestorven in de leeftijd van 83 Grijs kasplantje speelde na 76 jaar weer met haar vriendinnetjes op de bleek van moeder Streelde haar eerste hondje kuste weer dat mooie vriendje En ze was oud en jong in één lichaam Maar het is voorbij Ze is nu dood Het…

Ik stond op het punt oud te worden, voor ik werd bevrijd geboorte uit vervlogen tijd en raakte het verleden kwijt De bron van dynamisch energie gevonden Karmozijn wordt wit Op vleugels van de trompetkraanvogel kom ik aan in het land van licht Verheugend op een lange trek, strek ik me uit en rust op de wind Gedragen door de…

De zinnen van een schrijver zijn al voor de geboorte dood ze worden enkel kleiner en minder devoot De zinnen van een schrijver zijn immer onbevredigd het is hoe hij vooruit kijkt en zijn schamele geest ledigt De zinnen van een schrijver zijn altijd onbeschreven het papier is witter dan wit de tragiek van zijn leven Een zinloze schrijver…

Wit hoeft niet stil te zijn in een iglo van papier is geen bubbel in de tijd maar constante geboorte wat gebeurt als je kleur met een moker kapot slaat wit is schansspringen wit is een spaceshuttle laat me aantreffen wat er voor mij nog niet was onder de tafel de postduif van een jonge vorstin de huid van een telegram een ansicht…

Zoals de zomer zachtjes waait leg ik mijn handen om de dagen en later zo ver van je geboorte af. Haast alle ochtenden zijn voorbij wanneer je ogen zich naar het donker wenden voorbij de strijd naast het hart van eeuwigheid.…

in het aanschijn van een reeds te vroege geboorte groeien tussen nagelaten generfde blaren van een voorgaand najaarssterven knoppen aan mijn bomen en zie ogen naar een gemiste winter staren niet dat mijn gemoed eerder zal opfleuren in dromen of dat ik eerder het licht zal erven de schaduw lijkt dat nog te bewaren wat niet is zal…

tot liefhebben bereid draait hij duiven naar het drijvend licht en naar het nevelgeroep uit warme handen waarmee hij decemberwind verovert zoals de boogschutter die zich naar de zon richt in het ochtendland van geboorte waar zeldzame vogels naar de lucht grijpen en het begin van de winter bedekken met donzige veertjes…

misschien was het een wolkenloze dag in elk oog, helder als antwoord diep in het vieren van verrassing, je naam die de dag dichtte vol betovering en klank, duikend naar geboorte op beide wangen een open plek in het licht als vrucht van liefde gedragen door bloemen die nog steeds drijven over het spiegelzand en waarin…

Het is in de grond, het raakt er het wortelt er aan de beginselen de kus van de dood, de Maan die geboorte gaf aan een levenloze woestenij de Aarde, kringloop van pril geweld en liefde op een stormen en een blussen tot het over gaat, in een versleten seizoen iets houdt er de adem in op de zijlijn van een woestijn het wervelt er in een navelstaren…

Ik nam je in mijn schoot vlak na dat je was gekomen door bloed en bloot zag ik voor het eerst je gezicht op het moment dat mijn adem bijna werd ontnomen heb jij je opgericht ik nam je in mijn schoot bij de geboorte van je dood door bloed en bloot zie ik voor het laatst je gezicht op het moment dat jouw adem werd ontnomen heb jij je opgericht…

Het licht van jouw verjaardag schijnt op je steen over het sterretje van je geboorte, vandaag ging mijn mobieltje af als een herinnering maar zonder jou is je verjaardag anders en dwalen mijn gedachten naar je graf nu vier je je verjaardag aan de overkant misschien schudt Hij vandaag je hand.…

Als het begin nooit is begonnen Nooit ontdaan is van de druk Nooit verlost is van de verwachting Nooit is bekomen van de angst Nooit is aangestoken met de euforie Niet heeft geleefd om te mogen zijn En is wat openheid niet uitsluit De geslotenheid niet uitbuit Maakt het als een onbeschreven blad De geboorte van een kind Dan heerst daar…

ik heb er alles aan gedaan om te blijven staan op het slappe koord dat leven heet geboorte en dood verbindt van baby kind naar de volwassenheid totdat je de grond weer bereikt vaak was ik uit balans maar kon dat met fixeren op het verre doel weer repareren zag de rafels in de lijnen komen wist de realiteit vol met dromen zou er aan…

duizend gezichten de tonen in je stem waarmee jij mij hebt opgevoed je ogen altijd in een warme groet de open blik op leven die jij hebt doorgegeven handen die beschermden zich over mij ontfermden jij mijn toeverlaat bij ziekte pijn of eenzaam zijn ik heb je losgelaten maar blijf met jou voor altijd lijfelijk verbonden door het geboorte…

met mijn conceptie, mijn geboorte, mijn jeugd? Maar waarom kunnen wij een film niet zien aan het begin van ons leven met aanbevelingen Wij zouden dan niet zoveel fouten maken en het zou een betere wereld zijn!…

Herfstdraden dragen druppels tussen zon en schemerluchten ademen voetstappen op het zachte pad bedekt met kleurrijk sterfte zij draagt het leven op aan de geboorte van een nieuwe tijd fluisterend stil komt de natuur tot een grijze rust stil maar wereld er ligt hoop in elk gestorven blad dat heimelijk de aarde kust…

In de geest die ons anoniem geboorte schonk. Die ook bij ons blijft, wanneer ons ego breekt.…

Promesse belofte Produit mystérieux Product van de paring L'amour de nous deux Na prachtvolle dracht En krachtige baring Vrucht van erotisch Orgastische paring In 't heilige huwelijk Van hiëros gamos Partus geboorte Door poort naar Het licht van de Zon en nieuw leven Promis de belofte Van passie en amor…

een vaal houten buffet twee laden vol met geschriften een geladen tafereel de appel ligt daar niets vermoedend verzonken in het hout hij ligt daar maar op de gewogen tafel in stilte de geschriften spreken niet ze houden hun gewicht verborgen in de leegte van de kamer de appel weet zich alleen in geladen stilte die de leegte verzacht…

Daarna een heel leven van doctoreren op elk woord uit zijn soortelijk gewicht in een soortgelijk gedicht.…

de herinnering voert mij mee op het ritme van mijn hart emoties raken langzaam los van de wanden van mijn geest warmte geeft mij kracht die onuitputtelijk lijkt in vrije val zonder gewicht bevrijd van alle last de tijd vangt mij op en ik sluimer verder op schuimende golven steeds verder terug in mijzelf…

en verder kom ik niet als de enige deur zich sluit zoals jij mij aanziet over je schouder en het nu naar het verleden duidt je snijdende blik geladen met een vernietigend gewicht omrandt mijn stokkend lijf het versteent de aderen mijn oogleden sluiten bezwaard ik keer terug naar binnen waar de stilte wordt bewaard in een eenzaam…

grote gebaren hebben je niet kunnen imponeren voor gewichtige woorden ben jij nooit gezwicht je raadselt dan altijd een warm lieve lach die ik lief heb maar weet niet wat jij echt denkt zelden heb jij je afkeuring laten zien een licht fronzen misschien ooit zal ik weten hoe oneindig diep ik in jouw hart heb gezeten…

de beklaagdenbank torst het gewicht van de leugen zoekt naar de waarheid die niemand gelooft verzaakt aan het recht dat ooit is ontkomen als zeemzoet gesmeek dat zweepslagen werd en kraakt in haar voegen door pleidooien vol haat die woord tegen woord nog wonden slaan waar enkel bewijs de stellingen staaft het niets van de leugen…

Gewicht in elk gedicht – hoe vluchtig ook licht bestook ik de duisternis wildernis verdoemenis Geschiedenis nu zonneklaar maar onveranderbaar Richt me tot de luisteraar Gijzelaar van dicht Open mijn gevangenis en bedel naar vergiffenis - een zondaar met bezwaar op schijnbaar eenduidige betekenis Onverstaanbaar aan de top -…

ik las de gedachten in haar ogen sluimerende klachten in een mild gedogen de kleine trek die dieper werd in haar gezicht een schaduw vaak weggewuifd door zon en licht maar zorgen drukten met steeds meer gewicht tot zij brak haar spullen pakte en mij de sleutel gaf woorden konden de stilte niet meer helen die wij al…

Balans in gedicht in alle zinnen open gewichtig overlopen. Soms voelt een gedicht zich een verstekeling met of zonder gezicht. Zonder de poëzie was de kruim tot leven aan anderen gegeven. Muze, is verleiden, alleen te zien ene zijde, nooit ziet men het geheel. Geschreven woorden verkort en in de breedte oneindig even.…

wat heb ik moeite met de menselijke maat want wat wil die mij nu nog zeggen geen meetlat om er naast te leggen wat heb ik moeite met de menselijke maat weinig moeite heb ik met mijn lengte voor een vrouw een reguliere maat geen moeite met die menselijke maat maar mijn gewicht is net boven het gemiddelde qua maat niet dat ik daar…

het strand draagt ons gewicht zweeft boven water slechts dat, want onze liefde is, maakt licht gebogen rond mijn schouder ver weeft jouw stem de traagheid van de opgekomen maan haar baan volgt duizend golven in een warme liefdesnacht morgen wacht maar houdt zich lang verborgen…

woorden een stem donderen over het aardvlak adem het leven van de sprekende dichter ik acht mij veilig hier achter mijn schutting onder bitumen platen oorverdovende schijnbare litanie ik herken plots mijn eigen woorden… mijn eigen stem… mijn eigen adem… mijn eigen leven… zo uit het al een ander gewicht aan de woorden van mijn…