Alle inzendingen over gedicht

God is te gedicht.…

moeders zich van nature ontfermen over hun welp zo vertrouw jij op je ogen en oren of zoals dat open venster een blinde muur biedt als uitzicht waarachter je voelt dat het er ligt het glorieuze soms niet geheel begrepen maar oogverblindend fraai gedicht…

Ik pak wat letters uit de kast Om een gedicht te maken De woorden willen nog niet komen Het lijkt wel of ze staken De letters hebben ruzie En schreeuwen naar elkaar Ze moeten woorden vormen Maar: ‘Ik wil hier en jij moet dáár!’…

Ik schrijf dit gedicht ver van jou vandaan omdat ik nog altijd van je hou. Na duizend tranen is het klaar. Ik vouw het papiertje tot je de woorden niet meer ziet. Het verdwijnt in de prullenbak ...want Ik weet je adres niet...…

Help me om uit deze donkere gloed te komen, Help me uit deze dromen. Geef me kracht om te leven, Geef me macht om te geven. Ik ben gesloten of juist open, Ik durf soms niet alleen op straat te lopen. De wereld is oogverblindend en luidruchtig, Mijn wereld oogt zelfzuchtig. Flitsend gaat de wereld aan mij voorbij, Het gaat allemaal te snel…

Voor een andere kijk hoeft men slechts van liggen over te gaan tot staan of omgekeerd wat ook te bereiken valt met transcedente poëzie lichtjes zwevend boven de grond men zegt ´hij dicht´ als men je ziet, en ´let op, straks zie je het weer niet´…

Laat ons weer een woord gebruiken of rijm, of taal, of metrum, of laat ons denken, dat wij schrijven dat wij zijn, dat wij doen Kijk weer in de ogen van je duister spiegelbeeld, en verkracht de schoonheid van haar onontslotenheid Ja we zien die letters krullen, brullen als een houtvuur Laten we hopen dat het uitbrand en de as op de…

Deze lente gaat het toch weer Over jou, alhoewel ik er langzaamaan Wel moe van ben Moe van regen, wind, flarden, Bedrieglijk blauw in de lucht Vage beloften van het einde Van de kou Ik weet wel dat ik toch weer Van je hou, maar moeizaam soms Met dat doelloze Van de vogels die ervan lijken Te houden in regen en wind Te blijven rondhangen…

Maar er is niets hier Hoe kan ik vinden wat ik zoek Ik schrijf een gedicht voor jou Opeens gaat mijn lichtje branden Zo moeilijk is het niet Net als al die andere, zeg ik Ik heb u lief…

Ooit probeerde ik in gedachten te rijmen. Een wirwar van woorden in mijn hoofd. Trachtte zinnen aan elkaar te lijmen. Ik raakte alleen maar verdoofd. Toen vonden mijn handen pen en papier. Het duurde echter nog wel even. Maar nu staat het toch echt hier, voor mijn ogen opgeschreven.…

Dit is mijn gedicht voor jou; het zijn eigenlijk geheime woorden, zacht gefluisterd in jouw oor. En heimelijke blikken, onbewust geworpen. Heb jij mijn gedichtentaal al door?…

Voorlopig geen gedichtjes meer De val van woorden is geweest Geen emoties om wat komen gaat Een beetje rust in mijn geest Voorlopig ook geen tranen meer Als dat nu eens kon zijn Dan zouden woorden stromen gaan In verzen, zonder pijn Voorlopig maar geen dromen meer Beter is helemaal niets Want als ik nadenken zou gaan… Voorlopig alleen…

geschikt geslepen mijn woorden langzaam uitgezocht van beide zijden gestoffeerd met streepjes wegwijs in de poëzie van nu schijnend door de poort van toekomst op zijn plaats in mijn gedichten meegaand zonder grootspraak sluimerend in grote hoeveelheid vertoef in mijn welluidend gedicht het is eeuwig houdbaar prik…

ik heb hem tegen vanaf mijn geboorte vanaf de ontsluiting glipte ik door ontspannen spieren het leven tegemoet en tot nu toe heb ik het gat niet dicht gekregen…

Papier spiegelglas water dat was vóór de geest De ziel van het blad is de witheid geweest en de pijn is de pen die geheimen uitlekt Desondanks geneest: gewicht contra gewicht Schoonheid en beest dichter contra gedicht: pupil blinde vlek.…

Beminnelijk groen springt gazellewaardig in het oog, heesters weven een gedicht. Een eenhoorn breekt het licht aan de oever bewegen zwanen pirouettes in sierlijke bogen. Rollende waters, letterwaarheid het naakte woord dwalend in zijn stilte in het groeien van oneindigheid.…

ik zit hier, naakt, scherm me niet af vraag mij af, wat is een gedicht goochelen met woorden literair iets in de melk te brokkelen wat is een gedicht en dan schrijf ik zomaar, meesterlijk wat…

herfstbos maakt iedere schrijfster inkerig tot zichzelf zij spiegelt zich in donker water en ziet haar schraalste vers vraagt zich in arren moede af wat haar bezielt de criticaster in haar hoofd zal als excuus de uitlaatklep wel weer gaan halen of het ego dat moet worden opgefleurd waardoor zij ach zo mededeelzaam is onder het mom van…

Zo zittend in het avondlicht, schrijf ik opnieuw een klein gedicht.…

Hij is zijn hele leven jong gebleven En blaakte elke dag van levenslust. Als dichter gunde hij zich zelden rust, Liet ieder horen wat hij had geschreven. Zo heeft hij steeds de somberheid verdreven. De marihuana was daarbij een must, Hij was zich van de risico’s bewust Maar niet van plan het roken op te geven. Toen was er plots dat vuurwerk…

's nachts verwekt en 's anderendaags geboren wordt verteld aan ieder die 't wil horen zie wat hier thans voor u ligt 't lijkt op rijm en 't is gedicht…

in dit gedicht wil ik wonen nu het af is en geschreven kruip ik er opnieuw in zie hoe ik kan staan in deze woorden langs de lat gemeten van geweten trek ik ze aan als een geheime voering in een jas misschien maar zo is 't zoals het is…

Het schrijven van gedichten aan gedichten.nl bevalt tot nu toe goed, al vind ik wel dat 't geven van een cijfer eigenlijk in strijd is met wat in poëzie 't kriterium voor kwaliteit is. Dus hadden ze die kwaliteiten wel dan zond je geen gedichten aan gedichten.nl.…

Als mijn gedicht zal worden gelezen ik een glimlach bij de lezers zie verschijnen dan weet ik dat mijn woorden en dromen worden gehoord en ik ze goed heb verwoord.…

oude gedichten veeg ik voorzichtig op woorden verzamelen zich tot stoffig hoopje ze gaan terug naar Muzes bron waar ze ronddansen met letters van het alfabet in stilte vormen zich glanzende druppels…

Als gedachten in gedichten worden gegoten laten we elkaar voelen wat er in het hart ligt besloten…

Je bent me liever, mijn liefste dan het mooiste gedicht.…

natuurlijk hoor ik regelmatig “Ik snap uw woorden niet” dat kan kloppen soms zijn die al te oud of liggen nog in het verschiet daarnaast moet u vooral niet zomaar denken dat ik alles begrijp; het is geenszins de bedoeling dat alles wordt begrepen ik wacht ook maar af wat mijn gedachten schenken en vraag me ook wel af moet ik niet eens…

Maar welk gedicht is dan bij machte, dat geldt voor nu maar ook voor toen dat je na dagen tot bijna nachten schrijven,ook ieder recht kan doen? Ik wil hier wel voor mijzelf spreken omdat ik nu pas onderken door te schrijven met gebreken, ben ik alleen maar wie ik ben.…

Onzichtbaar gedicht Verschijnt in het licht Poëzie uit hogere hand Komt uit jou handen tot stand…