Alle inzendingen over gedicht

Uit angst geboren Door schuchterheid Getogen, Door ingetogenheid Bij de hand genomen De blik altijd Naar binnen gericht - Te bang, eigenlijk, Om naar buiten te kijken Laat staan om mee te doen, en Onder zware aardse last gezwicht…

Huis dat Lichaam heet Al jaren in verval Noodzakelijk onderhoud Wegens permanent Tijdgebrek niet Uitgevoerd Overal kieren en Spleten, planken Die het begeven, Dak dat lekt - Wilde er nog Wel in wonen, Maar zag op een Morgen een wit bord Met zwarte letters Op mijn gevel aangebracht Mijn lichaam was Onbewoonbaar verklaard…

In een nacht Die weigert Zichelf in Een druilerige dag Te verliezen Schuifel ik Langzaam in een Stille stoet van Geluidloze blikken Beesten voorwaarts - Duivelsogen gevuld Met hels licht Staren mij grijnzend Aan, Eco-loss Incidentenbestrijding Kruipt mij tergend Langzaam voorbij - En ik voel mij Verloren in het Sombere…

Als dichten een verslaving is Zijn de letters m'n drugs Woorden de roes Het gedicht de rush…

Of een veertienregelig metrisch gedicht. Als je opgeschreven hebt wat je wou opschrijven, is de vorm klaar. Gaandeweg krijg het kind een naam. “Stukje”, bijvoorbeeld. Wat schrijf jij? Ik schrijf gedichtjes. Ja gewoon over het dagelijkse leven, over vrienden en gebeurtenissen. Ik schrijf iets, en als ik klaar ben heb ik een gedicht.…

kent u het euforische gevoel na het voltooien van een gedicht en dat dan na het herlezen blijkt dat wat op het eerste gezicht zo geweldig geschreven leek tot uw grote ontsteltenis niet meer dan een klote schrijfsel is…

Ze zijn daar, de heertjes van het banket. Ze pakken alle mannen mee en voeren kogels aan het volk, verpakken dromen in vuilzakken en legen huizen. Vliegtuigen brullen niet meer en de kale stad biedt geen rust enkel het gesis van lijden. O mijn brandend vaderland. Een radeloze trektocht werd het zonder begin of einde. Angstige soldaten op…

Sommige gedichten kunnen gewoon niet rijmen veel verhalen hebben ook geen duidelijk begin midden of einde maar juist dat mag blijven ik ben al blij als ik geen startzin mis hou hartstochtelijk vast aan het niet weten om dat te willen schrijven het flitsen van het moment daar van maken het mooiste wat ik ooit hebt gekend zo sta…

Gedichten zijn teer, lapis-lazuli dromen – van betekenis.…

het gedicht is een open ruimte ramenzemend, doortastend in leegte zonder gewicht van letters niemand neemt mijn zinnen af opgeslagen als zij zijn in de kluis van woorden en witregels helder is de komma in haar breukvlak, een punt van orde glas zonder strepen…

het water in het meer schittert licht alsof sterretjes sprankelend dansen het is de vroege zon, nog niet warm die zoekt naar druppels voor een gedicht een eend stijgt plots op zo van nabij gestoord door geritsel in het riet klappend geluid maken haar veren ze zoekt een plek in het verschiet de ringen dwingen het water tot rimpels aangezet…

je schikt wat woorden naar hun klank, droevig in de donkere tonen de kleinsten klinken vaak het langst, ijlen in de hoogste regionen je componeert de stemming met muziek, de inhoud is een mozaïek gelegd in kleuren die je spreidt tot strofen die een mooi gedicht beloven dat is het gezicht waarmee je naar de lezer kijkt, hem een…

Wanneer ik een gedicht geschreven heb, kan ik de tekst moeilijk onthouden. Voltooide gedichten moet je laten gaan. Een gedicht moet je niet onthouden. Laat gedichten een eigen leven leiden. Gedichten moeten op eigen benen leren staan.…

Een gedicht moet over iets gaan; anders kan iemand niet zeggen of het gedicht overbodig is als hij kan zijn waar het gedicht over gaat. Wat hij kan zeggen, wat in zijn hart is: een gedicht als het een groter is dan het ander, teleurgesteld als het geen goed gedicht is.…

Gedichtendag zegt jaarlijks: dag gedichten! Penseelt met veel plezier gedachten dicht Van iedereen die na dat wachten zwicht; Een dag vol bloemlees en ontzag-gezichten Morgen wacht de sleur van alledag Maar deze site blijft daag'lijks vers aan slag…

Twee ons gedichten heb ik klaar Wil je één momentje blijven staan Ik wil zo graag er iets van delen… Ach ja… Ja… u moet gaan…

Bij jouw gratie Begint elk woord met een zin elke zin met een context elke context met een toekomst een toekomst zonder verleden En nu weet ik wel: als ik stemloos meesnik met alle boze wolven in het bos raak ik in het ongerede word ik getechnologiseerd -tegen onwil en ondank- in het schimmenrijk tussen droom en werkelijkheid…

Het gedicht dat alle gedichten de loef afsteekt, dit koningsgedicht lezend is de Parnassus bereikt. Alle andere gedichten vallen in het niets. Dat voelt lekker. Geen gezoek meer, geen geploeter in talloze bundels, niet meer om drie uur 's nachts het licht aandoen om een prachtige volzin te pennen.…

u wilt een gedicht? u krijgt een gedicht! en nu niet zijken over de inhoud u wilde toch een gedicht? u kreeg een gedicht, toch?! tismewat met die nieuwlichters nog ff w88 maar in ged88 4 ik mijn feestje, 1zaam…

is je vraag, nou, het is inderdaad mooi het is zelfs héél erg mooi, jouw gedicht want jouw gedicht heeft een gezicht, jouw gedicht heeft een heel eigen gezicht jouw gedicht kan ook door niemand anders zó worden gedicht Ik bewonder jou je bent enorm....…

Ik schrijf mijn gedichten. Witte gedichten op wit papier. Met zwarte inkt. Zo worden de woorden gemengd tot grijs. En worden mijn gedichten en ik een eenheid.…

een gedicht is een gedicht als er een dichter is die het dicht…

Een gedicht is als een huis, waarin je fijn kunt wonen. Een gedicht is ook een schulp, waarin je angstig kruipen kunt. Een gedicht kan een kliniek zijn, waar je moedig vraagt om hulp. Een gedicht staat als een tempel, wanneer je het in eenvoud bidt. Gedichten vragen me dan eerlijk, of ze vals zijn of juist goed.…

uit deze opsomming van woorden ontstaat een professioneel gedicht ik zou het maar volgen immers het is aan u gericht met enige allure durf ik trots dit in te sturen niet dat ik word betaald of een ander mijn deskundigheid bepaalt nee, dit is hèt gedicht der gedichten dat zonder meer de top behaalt omdat, ik geef het toe, het hoogtepunt…

het probleem, wat niet iedereen ziet Zo komen de woorden tot leven en groeien uit tot zinnen die een gedicht tot leven brengt De woorden komen uit mijn hart en worden door mijn ziel naar buiten gebracht Ze vormen een gedicht, een gedicht uit mijn hart, een gedicht uit mijn ziel Gedichten uit hart en ziel…

Sommige gedichten dienen elke dag herschreven. Gewoon hetzelfde gedicht elke dag opnieuw. Andere gedichten niet. Wéér andere bleven beter ongeschreven. Dat zijn verreweg de meeste. Maar sommige gedichten dienen elke dag herschreven. Gewoon hetzelfde gedicht elke dag opnieuw.…

een gedicht is pas een gedicht als het niet geschreven is in je hoofd een rondzingend lied…

Het gedicht Wordt niet Om het gedicht Geschreven Maar om Terug te Vinden wat Men ongemerkt Verloren was.…

Ik schreef eens een gedicht en het gedicht stond op, deed een stap achteruit en bekeek mij - argwanend en hooghartig zoals alleen een gedicht kan kijken bekeek het gedicht zijn dichter.…

dan, bij zo'n gedicht?…