Alle inzendingen over gedicht door kind

het lijkt nog nacht wanneer mijn woorden zich gaan vertragen om in het bekende te gaan slapen want zij weten het, de woorden weten het van elkaar, zij weten dat binnen in dit gedicht een kind smeekt om de dood om god, om de dood, om god om nacht na nacht te mogen sterven in de stilte van een stomme hoek uitgebraakt…

‘Een kind is geen eigendom, maar een licht dat je blijvend aan moet steken’ Plato…

(een gedicht voor kinderen) hij las ze dikwijls in de krant die droevige verhalen de onschuld was in stad en land het mikpunt van vandalen meneer van Dalen werd het zat en ging er zwaar van balen hij had het helemaal gehad z’n broek ging er van dalen hij kreeg van alles hier de schuld van oproer en schandalen nu was het uit met zijn…

Hij schrijft verhalen en gedichten voor kinderen en volwassenen, waarvoor hij een aantal prijzen kreeg.…

Een gedicht is veel meer dan een goed lopend verhaal, Het kan hoop geven voor de toekomst voor ons allemaal…

Als je denkt: "ik ben verslagen", is de nederlaag een feit. Als je denkt:ik zal niet versagen", win je op den duur de strijd. Als je denkt: "ik kan het niet halen", is de tegenslag op til, want het overslaan der schalen, hangt voornamelijk af van wil. Moedelozen gaan ten onder, door hun twijfel, door hun vrees. Vechters winnen, door…

Ziedaar, lieve wichtjes! Een bundel gedichtjes, Vermaak u er mee! En spring naar uw woning; Maar... eerst ter beloning Een kusje of twee. Door liefde gedrongen Heb ik ze gezongen, En wilt gij er meer, Gij moogt er om vragen. Wanneer ze u behagen Komt huppelend weer.…

In gesublimeerde vorm Is het eenzame gedicht Niet meer dan een Kinderloos wezen, Niet meer dan een Ouderloos kind…

Ik heb je alles gegeven: een gedicht, mijn maandsalaris en een kind; wil je nu even kijken of het eten klaar is?…

ik staar naar de sterrenhemel in de nacht. een ster kijkt me aan en lacht. verzin ik dit, kijkt de ster nou echt? de ster lacht nog eens en zegt: geloof in jezelf, je kunt het! het is zo mooi dat ik me er niet tegen verzet. de ster neemt me mee in mijn verbeelding. ik keek, ik viel van een gebouw, en het was de ster die mij opving. ik sta…

De kinderen rond de tafel de kleinkinderen aan het spelen op de wip de grote schommel, de glijbaan af en toe even bij de grote mensen om wat te drinken Opa en oma veertig jaar getrouwd in de tuin van Heidelust ik was net negen een van de oudsten van de vijfentwintig die er later zouden zijn Als enig kind van de oudste zoon voelde…

Gedichten blijven eenzaam achter en zullen eigen wegen moeten gaan. Zoals kastanjes doodgaan of ontkiemen, of door kinderen toevallig worden gevonden. Zoals toevallige gedichten worden ontdekt, door grote mensen die zichzelf nog zoeken, of door kinderen die zichzelf gebleven zijn.…

Rozebottels met rozezaden rijpen, zoals kinderen in moeders doen. Gedichten in dichters. Vaders lezen moeders gedichten voor, die over zaden van liefde gaan. Liefde voor het leven.…

Er is een weg met dichters aangelegd Ik zie blije kinderen spelen op de Weg met dichters Ik hoor boer en kinkel roepen Weg met dichters! Er is een weg met gedichten aangelegd Achter mij dragen dichters gedichten voor Ik hoor rat en vanger gillen Weg met gedichten! © Jan Bontje 2013…

Frustrerend onvoorstelbaar in eenvoud zijn woorden van kinderen ook mijn gedichten zullen helpen problemen op te lossen die eigenlijk niet bestaan…

Een gedicht maken Een gedicht maken met als doel om mensen te raken Emoties, pijn Omschrijven hoe mooi liefde kan zijn Kijken naar is een leuk ding Nadenken over: dat is mijn vriendin Maar dan spreekt de werkelijkheid Want als ze met kleine witte pilletjes gaan gooien Wordt er toch nooit een kind geboren Maar ik blijf positief en houd me vast…

Wat is werkelijk de vrijheid in ons land zijn het de talrijke hoofd en binnenwegen een oprechte mond in zachtere fluisterstand, waarmee wij ons in onze voertuigen begeven. Zijn wij tevreden met ieder uur genieten we van vogels die zich vrij bewegen of klagen we dagelijks tegen mening muur, over de diversiteit zonder verzet er tegen. Diversiteit…

vliegtuig dat oplost in dorpsregen een gedicht als een ding. ----------------------------- Uit: Gedichten 1948-1978…

je leerde kijken ogen mond gezicht je leerde spelen doosje open dicht je leerde lopen lampje knopje licht je leerde lezen letter woord gedicht…

maar ze is daar wachtend op tijden dat het de mens niet voor de wind zal gaan, tot het keert en het koesteren zich opnieuw laat baren in de oergeest zij is het kind van de rekening op het conto van het tijdelijke een lange obscure lijst van onaffe geschiedenis dat zichzelf langer maakt met dode kinderen…

Beter kinderloos dan ouder van een kind dat doodongelukkig is…

Kind je bent Nog zo klein Je ziel leeg Gedachten verrot En je leven kapot Is dit de bedoeling Van een kinderleven?…

het kind bemint zijn vader zeer. het spel begint. ik was de vader, zegt het kind. de vader staat verbeten op. de vader slaat door haat verblind de deur in 't slot. 't is bitter koud. de vader zint: ik zoek een vrouw, ik maak een kind. ------------------------------------- uit: De gedichten 1974-1983, 1987…

Bij een ieder ver voorbij de jeugd met een vertrokken grijns van vergane glorie de kille mondhoeken moeizaam opgetrokken tegen de zwaartekracht moet staan een dapper dollend zonnetje dat zijn omgeving kan verwarmen dat spelend en ongedwongen met heel zijn lijf en leden naar jou schaterlacht…

Nee geen dode gedachten over ons kind dat is zo fout en verkeerd hij is als een levende bloem die is overgeplant door een goddelijke hand bloeien zal hij in hemelse kleuren als ons huilen weer begint verdriet ons wil verscheuren spreken we samen af noem steeds zijn naam want die zullen we nooit vergeten hoezeer ons hart…

Ik zocht hem jaren, lusteloos, tot ik hem aantrof op mijn knie: hij was mijn kind geworden. ----------------------------------------------------------- uit: 'Gedichten en aforismen', verzameld werk deel 1, 1980.…

Zij kirren en zij hopen zij zien het kind nog niet dat hen begraven zal. ------------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 1986.…

wandeling in het park bomen in takken, door de zon gevangen en ik denk aan welke wil ik hangen dan het besef hier komen kinderen spelen daarnaast, een laatste gedicht opgehangen aan een tak dat is toch geen gezicht…

Hij zocht zichzelf maar vond de dans om zich te profileren zijn moeder zag het stille leed zo fraai verhuld in wat hij deed. Begreep wellicht de vraag van hem, de wanhoop in zijn aangezicht. Moeder laat mij, mij toch zijn; doorzie mijn pijn erken mij, laat mij vrij.…

en de dichteres zei met kinderen om je heen kan je haast nooit een pen vinden en de man zei dan gaan er veel gedichten verloren daarop zei ze niets ze dacht dat hij gelijk had anders kon ze niet ze was eerst moeder .…