267 resultaten.
geheim middel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 Liever hang ik
in het landschap met een hoofd
dat scheef hangt van verbeelding
de vijvers ontwaren met bootje
iris de blote ogen van ‘t oeroude
baarvoets badend in arcanum
Liever dan
de naakte essentie vangen
stokstijf op het doek gedwongen
veel weerglans gebroken
met barre ongenaakbaarheid
de bevangenis van blootte…
van harte gefeliciteerd
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.547 wezenloos, als al ver gestorven
maar ademend zo de adem wil
heeft zij haar status verworven
in vergetelheid, monddood en stil
twee wielen op wat leder
veronderstellen nog beweging
mijn hart schrikt, maar huilt ook teder
toen ik haar glazige ogen
haast gedwongen in mij opving
van harte gefeliciteerd
schreeuwde de gelukwens
op haar gesloten…
Schijnheiligheid
hartenkreet
5.0 met 11 stemmen 605 De pastoor in het Brabantse Reusel
Weigert aan Prins Carnaval de communie
Want homo zijn in de kerk: dat mag niet
Wat een schijnheiligheid zo’n geneuzel
Priesters die spelen met kleine jongens
Dat wel: door de kerk tot seks gedwongen
------------------------------------------
De Volkskrant 17 februari 2010: ‘Pastoor weigert Prins communie…
Kindsoldaat
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 343 Zijn jeugd is gestolen
Door 't oorlogsgeweld
Misbruikt en gemarteld
Wordt hem dan verteld
Dat als hij wil leven
Hij eerst doden moet
Gedwongen te schieten
Te wennen aan 't bloed
Zijn vriend die is dood nu
Gedood door zijn hand
De drugs en de drank
Verdoofden 't verstand
Als dit leven is dan
Wil hij liever dood
Die wens komt snel uit
Daar…
SOMS BEGRIJP IK ....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Even daarvoor een vluchtelingenkamp op Lesbos waar mensen, die wel willen leven, langzaam gedwongen aan honger en epidemieën sterven, omdat dat hulp achterwege blijft. Nieuwsuur 17-2-2020.…
Vergeten in hout
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.070 Was het enkel de specht
die het hout verwondde, zich liet gaan
als was het een zonde tegen wil
en schade rest niets meer dan een stervende,
gedwongen tot overgave, verloren.
Hoor, hoe leven verdwijnt
in een geluidloze zucht en toch
schreeuwend om een wonder.
Zo davert de grond nog eens
en weer en kunnen we de ogen sluiten.…
Verloren
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 371 En ze valt
alsmaar dieper en dieper
zonder begin en zonder eind
Gestoken steeds weer gestoken
met scherpe messen zonder bloedvergieten
lijkt het als of ze in luchtledige verdwijnt
Gezicht vertrokken van diepe pijn
geeft zich gedwongen over aan het lot
dat haar beschoren is
Zij kan alleen nog bidden om een wonder
echter niemand heeft…
Onbekwaam?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 215 De geest en lichaam
dat genoegen neemt
met een andere ziel
en onbereikbaar bleek,
moet gedwongen
toestaan dat bewustzijn
de moraal ontwijkt naar
een vergeten uithoek
van het geheugen, pleegt
selectief verraad aan
het ethisch woord en
daad, blijkt gevoel niet
met de rede gebaat,
laat staan voor enig
begrip, daarin verblijf
ik…
Gebroken vleugels
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 173 donkerrood
is de dag waar het zand
scherper is dan glas
waar kale stammen
fel afsteken aan de horizon
verzonken in het eeuwige licht
gedwongen te buigen voor de nacht
nog kaler dan dorre aarde
is de wens
om een teken van leven
slechts schaduwen halen het water
waar dromen sterven
voor ze de ochtend zien…
Het verlangen blijft
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 220 Vier keer achter elkaar
Hetzelfde stapeltje
Washandjes recht leggen,
Zes keer dezelfde sleutel
In het slot alleen maar
Om zeker te zijn
Dat het klopt voor mij,
Voor mij, vandaag,
Zoals ik elke dag alles
In gedwongen regelmaat
Moet doen
Om vrede te houden
Met mezelf - maar
Het verlangen blijft
Naar een leven zonder
Angst…
Vergeten zielen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 152 woorden werden gesproken vol lof
over hen die te werk waren gesteld
jonge knapen die geen keus hadden
in opdracht van de bezetter
voerden zij opdrachten uit
met gevaar voor eigen leven
één man had tachtig bombardementen overleefd
tachtig bombardementen
zij die toen gedwongen werden te werken,
hebben wij op 4 mei herdacht…
Jonge nestvlieder
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 195 (voor R)
Er valt een nare stilte over mij heen
en ik zie je overal in huis lopen,
dansen, liggen op de bank, blij zijn,
achter de computer, de spiegel met geen
echte beelden meer daarbij, touwtjes knopen,
en speels met dingen gooien. Bittere pijn
resteert en de vurige hoop je weer te zien,
want mijn vaderhart dwaalt verbijsterd rond…
Dichterskind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 362 enkel schrijf ik gedwongen door mijn pen
het klamme passionele zweet drijft mij zover
hoe bewonder ik de dichters schrijfsels spinsels
doorzie het geworstel het lijden van geest
mijn beelden liggen verankerd gesloten beheerst
soms explodeert een bloesemknop in mij
en verlang ik naar het rijpen en de pluk…
Hoe heet je?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 28 Ik heb mijn naam geschreven
Vrijwillig, haastig, sierlijk, routineus, trots
Gedwongen ook
Onder vele mails, aktes, contracten, petities en protest
Vele jaren lang
Getekend met de hand
Die jou heeft opgepakt
Boven het hoofd heeft gehouden
Het leven heeft ingeduwd
Heeft vastgepakt en heeft losgelaten
Draag, bewaar mijn naam
Zonder naam is het…
Hondsverlangen
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.076 Een rilling doortrekt zijn doffe vacht
Zijn vermoeide ogen staan dof tranend
Zijn getrimd leven en gelakte nagels
Heeft hij willoos moeten ondergaan
Gedwongen in stilistisch keurschijf
Bekroonde hem met pijn en leed
De meute in de weide die lokte
Was niet gegund aan hem besteed
Geen prijs kon zijn leed verzachten
Hunkerend naar dat hondse…
Met gebalde vuist
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 123 weer vlagt het doek
strak in de heersende wind
de echo’s van duizenden kelen
zijn gelukkig verdwenen
stenen beelden
met gebalde vuist
vormen nog het decor
van wat teloor is gegaan
maar aan de grenzen
van het plein speelt venijn
alweer de dubbelrol van
lotgenoot en vriend te zijn
niet confronterend
toch gedwongen en met pijn
weer…
Levenssymfonie.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 781 Zo’n valse gedwongen liefde die
we ooit met elkaar begrootten.
Doch; waarmee we uiteindelijk vaak
ons aller leven verkloten.…
Brute kus
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 596 S trijdend tot de laatste ademsnik
E enzaam vechtend om een waardig bestaan
M aar brute kussen laten geen traan
I s zij naar een vrije wereld gedwongen
R esten van een waarheid worden gedoofd
A fgelopen is haar leven, van vrijheid beroofd
(Semira Adamu, een Nigeriaanse vluchtelinge,
gestorven voor een zucht van vrijheid)…
Duogedicht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 562 Dit gedicht
is tweestrijdig
zonder dat
we overdrijven
En het verlicht
altijd wat
om te beklijven
Jouw rijmen
vind ik
nogal gedwongen
Doe ik dus niet
aan mee
Heeft me nog
nooit bekoord
Zoals je ziet
voldongen
met twee
heeft altijd één
het laatste woord
Dat stoort me
buitenmate
Al ram ik
deze keer
op rijm
het slot
door…
Het weer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 273 Zelfs Moeder Natuur
Weet niet meer: is het vriezen
Of is het dooien
Na een lentekerst
En een krokus nieuw begin
Treedt de winter in
Gedwongen ijspret
Geen trein of bus maar schaatsen
Op stoepen en straat
Dan smelt het water
Zonneschijn, warme regen
Winter slechts even
Twee maanden te vroeg
Strijden winter en lente
Roert de maand…
Verlaten land
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.086 gedoemd door onwetendheid
gewond, geslagen
neergehaald zonder enig belang
diepe groeven, aangebracht
in emotie naar verlangen
gestrand in achteloosheid
van wetenschap en vooruitgang
waar onverdraagzame waarheid
beklemtoont, geen smeekbede aanhoort
elke scherf zijn doel bereikt
en angsten doet overstijgen
mateloze eenzaamheid
het gedwongen…
Wankel perspectief
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 205 gedwongen door de werkelijkheid
zoomde ik heel anders in
en veranderde daardoor
het mij vertrouwde vergezicht
zo kwam de einder in het zicht
maar ik zie niet scherper, nee
zonder contouren wijdser, grootser
als in het ijler lentegroen
alle obstakels zijn vervaagd
het voelt alsof er dieper diepte is
de verte deel van mij
de toekomst…
Andere bühne?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 198 Kon ik maar zijn zoals de aarde,
woordeloos, meeslepend, alles
omvattend, temperamentvol
of loos,van iets van alles
en niets van niets wetend,
maar zie wat ik gedwongen
ben te zien, de gestileerde
tijd van op- en ondergang,
hoofdpersoon in eigen overgang,
een acteur aan onzichtbare
lijnen bewogen in een
overladen seizoen zoekend
naar…
Zomer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 142 zinderende hitte drukt op mij
de mensen klagen
zwetend zij-aan-zij
het felle licht
de lucht van wolken vrij
de zon brandend in het gezicht
van de anderen en van mij
de tuinen met een overvloed aan bloemen
het gras wordt bruin
de droogte doet ontgroenen
de sproeier cirkelt in de tuin
wij zitten in de noen
de warmte houdt ons gevangen
gedwongen…
Stem
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 588 Ik houd me doof en blind,
vergeet het zingen en
vrees mijn stem ,
gedwongen in een kind
Ik open mijn vuist,
laat woorden ontsnappen,
open en dicht,
de betekenis ontwricht
Mijn mond breekt af
wat mijn lippen verzwijgen,
zo veel, zo weinig,
mijn tong blijft drijven
Een zin klimt
tot in mijn keel,
doof en blind, zoals weleer,…
Muzikaal vernuft
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 64 jij hebt
met lichte druk
en later pure
hartstocht
lucht in buizen
gedwongen
hun volumes
zijn op diverse
scherptes
gestoten die
tonen floten op
verschillend niveau
pas later kwam
de moederpomp
die buizen van
verschillende
materialen vulden
in onderscheidenheid
trompetten en
bazuinen kenden
het orgel als hun
vadertoon samen…
VEREEUWIGD
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 376 Vereeuwigd achter glas
staan moeder en vader
plechtstatig tentoongesteld
omrand door glanzend kader
Met haar mooiste kleding
zit zij met doffe oogopslag
het hoofd passief geheven
en met gedwongen lach
In zijn trots versleten
staat hij vlak naast haar
zijn arm om haar leuning
plechtig van gebaar
Oud en moe als zij waren
en met doorleefd…
onlangs
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 452 zwijgen getrokken
het was overmacht
van buiten
wellicht eigen
onbewuste gedachten
of gestorven gedrag
wie zal het weten
in elk geval zat
ergens op mij
een verdovend licht
te wachten:
een god of een duivel
te lokken
het uitzicht
is mij derhalve ontnomen
en kan slechts in schaduw
enig inzicht trachten
te ontwaren
ik word gedwongen…
Pearl
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 398 zij woont in zichzelf
en wiegt haar lijf in lege uren
drijvend op golven van verstand
tussen gestoorde binnenmuren
soms grijpt ze radeloos naar penselen
gedwongen door de schimmen die haar kwellen
schildert zij de helse pijnen in grove lijnen
mondloos, dan hebben zij even niets te vertellen
haar signatuur tekent ze kolossaal
met enorme…
Jeugdnormen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 168 meer geleerd
is een jungle van de sterkste
zoiets heiligs niet meer geëerd
tegenwoordig zijn het kelderboxen
alwaar de daad wordt verricht
zelfs vanaf zeven is niet choquerend
onverschilligheid leesbaar op hun gezicht
op haar dertiende al stomdronken
werd ze genomen door die jongen
nu rollen tranen over haar wangen
want ze voelde zich gedwongen…