Netgedichten

netgedicht (nr. 54.360):

Levenssymfonie.

Soms lijkt het dagelijks leven op
een onvolmaakte symfonie.

Zo’n muzikaal mismaakte -
asociale - compositie.

Partituren met afgunst, oorlogen,
vrede en ruzie.

Teksten die elkander zelfs niet
kunnen verdragen.

Zo’n valse gedwongen liefde die
we ooit met elkaar begrootten.

Doch; waarmee we uiteindelijk vaak
ons aller leven verkloten.

Zie ook: http://blog.seniorennet.nl/leonardo_1

Schrijver: Leonardo, 31 januari 2015

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: moraal

levenssymfonie

verkloten

verdragen

3.9 met 7 stemmen

781

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 5 februari 2015; Goed en duidelijk neer gezet.

Naam:: Fari Sohi
Datum:: 3 februari 2015; Een mooi gedicht dat veel waarheden blootstelt. Je hebt gelijk, wij dienen ongedwongen te lieven, zonder de verwachting dat onze daden als liefde beschouwd worden.

Naam:: Adeleyd
Datum:: 1 februari 2015; Op het vlak van liefde en verdraagzaamheid zijn we nog niet ver gevorderd, daarin heb je volkomen gelijk!

Naam:: Inte feelders
Datum:: 1 februari 2015; Zeker Leo, het kan zo anders. Je onvrede duidelijk verwoord, mooi!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 1 februari 2015; De mens is onvolmaakt....en we spelen de ene valse noot na de andere...Goed neergezet!

Geef je reactie op deze inzending: