1968 resultaten.
lentepartituur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 234 We hebben afscheid genomen van
crocussen en narcissen
Nu is het de beurt aan de bomen
die weelderig groen zullen kleuren
we genieten van de magnolia
die haar bloemen heerlijk laat geuren
en van het zonnige geel van de forsytia
dan gaan roze en witte bloesems
met overvloedige trossen weer bloeien
zo heeft alles in de natuur
z'n eigen tijd…
observant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 grijs licht
ontwaart mij mijn wereld
ik tuur de tuin in
nog niet veel beweging daar
ja, twee vissen in de vijver
een grote bruine
en een kleine gele
versuft door de koelte
het windmolentje
draait maar langzaam
vanochtend geen witte rook
uit de schoorsteen van de overburen
zwoeligheid wil mij de deuren laten openen
het buiten…
Herdenken
poëzie
5.0 met 2 stemmen 1.116 De laatste gele boterbloem,
Die bloeide tussen 't dorrend gras,
Deed mij de tijd gedenken toen
Het Lente en zij nog bij mij was.
Die Lente-tijd keert nimmer weer,
O, Leven, wat is uw droefnis groot,
Al wat zo schoon is, is zo teer
Zo broos, — zo wreed de Dood.…
Tuin der Lusten
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 2.768 mijn warme wens is
dat ik je vind
in dit lichtblauw labyrint
mijn rood gemoed
schaamrood op de kaken
doet me naarstig zoeken
opgewonden passeer
ik die blauw stralende
lichtheid van jou
sporen van een rein verleden
ik ploeg door je gele
afstandelijkheid heen
struikel over je opgelegde
paarse spiritualiteit
tot ik je zie verschijnen…
herfstig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 179 wijl één enkel vlinder
honing tracht te puren
uit een roze rode begoocheling
bloeiende munt me aanmaant
de blaadjes te plukken vooraleer
ze wegkwijnen onder de grond
mijn berk zich met gezichtsverlies
bezig is aan te kleden
in herfstig geel
talrijke geruchten uit de notenboom
verloren raken in
het hoge droge gras
speel ik helemaal…
Aduard 825 sonnet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 147 Licht strijkt over wapperend geel
van Heereweg tot in het hart,
een slinger door heel Aduard
versiert het dorp als feesttoneel.
Het inspireert de kunstenaar,
kom in het rechthuis exposeren,
hoor Juliana musiceren,
ideeën worden scheppend waar.…
Hoeveel herfsten?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Hoeveel herfsten
zullen we nog
samen wandelen
over het bladgoud
op de paden -verstrooid-
door onze voeten
betreden, belopen
die de weg zoeken
in tunnels
van spetterend
groen en spattend geel
...als 'n omarmen
Niet oud
voelen we ons
als we samen
....wandelen
We 'lezen'
de bladzijden
van de natuur
...als boeken
We…
in het groen verval
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 425 ik zie je kleuren in
het groen verval tot geel
en rood weer rijpen
je vruchten heb ik
kunnen grijpen in
het zachte bladerbal
jij was vooral
het lentense begin
de warmte van een zomer
ik koester je
als dromer maar
weet dat winter komt
de tijd van rust
waarin het voorjaar
binnen groeit en bloeit
ik feest met jou…
Elementen haiku
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 200 Vuur
Vlammende golven
Oranje, geel en vuurrood
Verbinding met Al
Lucht
Adem na adem
Leven we bijna vanzelf
Totdat het op is
Water
Soms hartstochtelijk
Soms een sereen oppervlak
Niets is wat het lijkt
Aarde
Voeten op de grond
Hoofd in de koele regen
Een idee ontkiemt
Geestkracht
In de stille nacht…
insomnia
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 aan het plafond kleven
vergeelde memo’s
kleine etters die hem
van rust beroven
vanuit de hoogte
blijven de parasieten
plakken als vileine
ongenode gasten
balancerend op het
matras trekt hij de
rovers van het plafond
smijt ze onder bed
je moet slapen
prevelt hij iedere nacht
door zijn wimpers ziet hij
dezelfde gele briefjes…
het erven van de dood
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 427 zand brandt geel
op okermatte vlaktes
de hitte loeit in
as van vele dagen
myriaden zingen hoog
een droog geluid
vibrerend in de stekels
van verdorde distels
de laatste tranen
blinken in het zout van
witte meren, het verdriet
is hier al eeuwen oud
dit leven lijkt gedoemd
te sterven maar het erven van
de dood is weer herboren…
Seizoenen Haiku
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 145 Moeder Natuur zucht
Vier seizoenen in één week
Dat is wel wat veel
Libellen paren
Terwijl de paddestoel groeit
Bomen kleuren geel
De struik aarzelt nog
Krokus weet het ook niet meer
Wordt het koud of warm
Nieuw blad in de knop
Naast het vallende blaadje
Vivaldi fronst diep
Dan speelt de viool
Klanken van alle kleuren…
Overpeinzing Haiku
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 130 Herinnering roept
Vele levens op een rij
Verleden voorbij
Blauw, geel, purperrood
Zwart en tinten witter grijs
Een hemelpaleis
Liefde komt, bloeit, gaat
Ze geeft en neemt als de zee
Mijn hart beweegt mee
Lucht ademt voor mij
Totdat de klok niet meer slaat
Leven mij verlaat
De eeuwige reis
Als een rups incognita
De…
In memoriam matris (13)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 85 Ach ja, de mooie kleuren,
het roestbruin en het geel,
het donkerrood der eikenblaren,
de wind, de mist, de plotse regenvlagen,
de specifieke geuren van november,
de innigheid der avonden.
Je zegt het wel,
maar sta me toe,
verdomme toch,
wat raakt het mij.
Mijn moeder is niet meer,
niet eens de zomer haalde zij.…
KETTINGREACTIE
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 393 .
-----------
Toelichting:
Mede door de sombere voorspellingen over klimaatverandering wil staatssecretaris Van Geel de kerncentrale in Borssele langer openhouden,
op voorwaarde dat de centrale één van de veiligste ter wereld wordt.…
Werkweekrest
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.157 een gele denkhoed, emmers
vol liefde, handen en armen - meer
heb ik niet te bieden, plus
ongenoemde eigen ervaring
ik ben er, als ze gaat
maakt ze rechtsomkeert
dan keer ik mee
het is gebeurd en dat is dat
alles wordt meegeweven in de lange
wollige sjaal van mijn leven…
De melodie van het ijs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 147 vaak als ik
in de polder verblijf
hoor ik in de verte
de melodie van het ijs
staande achter
geel groene kragen
zingt het glijden in
de wissels van slagen
gedragen komt
die muziek dichterbij
in een rij stoere
gasten en meiden
een kleurige sliert
die lichtjes dansend
de ijsvloer versiert met
vrolijke lijnen en krullen
nog is…
appelsiensap (droom)
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.188 lig ik niet alleen en langs
haar stroomt een gelige gracht
samen liggen we te wachten
tot die gelige citrusgracht
zou stilstaan met de tijd
ik mors wat oker over haar
doordacht oranje onderpracht,
met langs de kant een eenzaam plukje bos
sop sop servetje
water, traag, wat toch niet wacht
lekker lam lig ik vooruit
geluk is geel…
Proost
netgedicht
1.0 met 15 stemmen 1.330 Ogen groen van blauw in geel.
De waas trok je rimpels recht
en de rook bracht het verleden,
verschaalt als bier en de cologne,
waarmee je me wist te overreden.
Ik zit weer in mijn kroegje,
terwijl de ochtend van haar liefde zingt,
die ik hier ooit heb gedronken
en waar ik nog regelmatig op drink.…
waar ik mij vinden zal
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 453 toch zijn er weer die warm oranje dagen
waarin de wereld klopt in mij
verlaten wil ik dan de schemer van voorbij
om blije vogel tussen groen- en blauwe veren
hoger dan hoog het leven in te dragen
de onderstroom verdwijnt en ook de kou
daar waar het zonlicht tovert tussen groen
van geel tot blauw en vermiljoen
baad ik me vrij in alle kleuren…
Boterbloem
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 31 hij wiegde
een grote
boterbloem
tussen sprietig
gras dat schuurde
net als constante
irritatie over
ongemakkelijke buren
zij gingen voor
een eigen pad
dat voor een ander
onbegaanbaar was
omdat geel te heftig
domineerde en zij
in overleg en toegeven
nooit iets zouden leren
vriendelijke mensen
maar met rotsvaste
overtuigingen en…
BIZARRE VRIEND
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.954 Zijn groenig-bruine huid
die blauw wordt in de kou
bij emotie kleurt hij geel
maar ach, wat deert dát nou.
De wratten op zijn snuit
vergroeide vingers en tenen
zijn bewegingen wat traag
't maakt me allemaal niet uit.
Voor wie het níet bedenken kon
ik ben bevriend geraakt
met een...kameleon!…
In stilte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.200 kleine witte kiezelstenen
zo zorgvuldig neergelegd
bloemenkransen zijn verdwenen
verstomd de woorden hier gezegd
boeketje rode rozen enigszins
verregend veel te vroeg verlept
tonen de liefde van je gezin
voor wie je trouw gezorgd hebt
bladeren dwarrelen naar beneden
bruin en geel dekken je teder toe
verbloemen hoe je hebt geleden
rust…
Eikelien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 185 Hij pelt neerlands taal
schift fel geel van wit
draagt een hoed van vilt
waar geen vorm in zit
snijdt scherpe bochten
in kromme zinnen
weet altijd puntig
aandacht te winnen
eenzaam aan de top
hekelt hij ontrouw
nekt met grove streken
ieder nieuw gebouw
maar alles buiten kijf
was hij geen alfa betje
dan vast een lekker wijf…
Bolero
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 Een bekend deun klinkt uit de radio
Uit straatlicht valt regen als gele gensters
Vervormd neonlicht door betraande vensters
Ik neurie mee, ach ja, Ravel's Bolero
Je bent daar, God zij geloofd
Lichtbundels zwaaien langs kamermuren
Ik wacht, ach nee...de auto van de buren
Twijfel heeft mij van blijdschap beroofd
Ik wacht...…
Vlucht
gedicht
3.0 met 134 stemmen 15.505 daar klapwiekt een kind
het kan kijken met ogen groot
als van een jonge nestvogel
het kind houdt iets
in de holte van
zijn smalle vuist
een onzichtbaar insect
met stippen en
een breekbaar schild
schoksgewijs beweegt het kind zijn hoofd
verscholen in de capuchon
van een gele regenjas
het klapwiekt boven bergen
versgemaaid gras…
Leven is
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Oog
op doofnetels gericht
keel gesnoerd
gehoor geremd
alles gaat langzaam slapen
luister en kijk
hoe mijn leven te boetseren
handen brokstukken rapen
scherven rood geel en blauw
blinde hitte
voelbaar kouder
borsten wiegend op de wind
het late voelen
vroege oorsprong vindt
kus ik de glimlach van je lippen
scherven raken goudgetint.…
Klankgedicht I
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 901 En menigeen en een en een
Van homogeen naar molensteen
Eerst vrij en blij dan zij aan zij
Een eendenei en weer een ei en
Dan nog een en dan alleen
Van luchtkasteel naar groen en geel
Van zielsveel naar pikhouweel
Meestentijd steeds weer strijd
Van sluitertijd naar eenzaamheid
Machtssystemen afscheidnemen
Van lief naar leed naar hartenkreet…
SLEEPING FAWN
poëzie
2.0 met 4 stemmen 651 Op 't oud, geel boek, zie hoe, deze effen morgen,
Teer glanzend groen de bronzen vorm zich sloot:
't Reekalfje ligt in de eigen slaap geborgen,
Als vroeger in de donkere moederschoot. -
Mijn ziel, nu zó lang stom, kan ik nog hopen,
Dat iets, uit u geboren, in mij rust,
Maar straks ontwaakt, en dan, hoe rank mag lopen,
Op lichte voeten, langs…
Toteninsel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 149 Gehuld in dampe sluier
vaart veerman weer zijn wrange vracht
door gele schijnsels van de nacht
als `s levens laatste kruier.
De zielen onder zijn gezag
zij gaan van licht naar duister
of wezenlijker juister
zij reizen naar de nieuwste dag.…