Netgedichten

netgedicht (nr. 77.922):

Boterbloem

hij wiegde
een grote
boterbloem
tussen sprietig
gras dat schuurde
net als constante
irritatie over
ongemakkelijke buren

zij gingen voor
een eigen pad
dat voor een ander
onbegaanbaar was
omdat geel te heftig
domineerde en zij
in overleg en toegeven
nooit iets zouden leren

vriendelijke mensen
maar met rotsvaste
overtuigingen en
de souplesse van
een diepgevroren zee
waar goede raad
en welgemeend advies
paarlen voor de zwijnen zijn