Alle inzendingen over gehangene

ik heb de bladeren geraapt vruchten terug gehangen met muziek van wolken gespeeld de wind uitgefloten maar jij ging niet open in zomerse bloei ruiste kou dwarrelde dood in uitstervend rood je ziel lachte zachtjes want in de grond stroomde jouw leven niet jij maar ik viel aan afscheid ten prooi bij lentes eerste dooi…

Ik werd wakker van een licht Dat door mijn gordijn scheen Het bescheen mijn gezicht Heel even,en verdween Het was een ster die viel Door niemand opgevangen Nu zit hij in mijn ziel Als sieraad,om mijn hart gehangen Nu mag hij mijn ziel verlichten En mijn hart verwarmen Mijn weg die ik ga,belichten En als ik verdriet heb,mij omarmen…

Wie zorgde ervoor dat je uit het nest viel, opgepakt werd en bij je poot in de kersenboom gehangen? Hoelang heb je getracht te vliegen? Je noodlot: te kleine vleugels voor te grote zwaartekracht. Je fladderde tot in het zomerse late donker van de nacht, verschrikkend en verschrikt. Toen werd het stil.…

Dagen in de regen gehangen, Maar nog altijd zoeter Dan de zoute druppels Die hij op zijn schoudervulling droeg. Het was een lange avond en in open portier vroeg zij de eeuwigheid; ze kreeg de avond. De tragedie van de zwarte strik. Die onder een grasmachine, In een smerige sloot, Werd verdronken.…

wij zijn de zorg voor de medemens vergeten participatie wordt nu voorgeschreven hebben aan alles een prijskaartje gehangen om het bestaan economischer te vangen wij zien geen ogen meer maar vraag en aanbod blikken haastig heen en weer verdwenen is arbeid met plezier targets tools en kennis bepalen nu de rendementen hier norm en waarden…

Als iedere herfst pakt de zomer haar spullen in: al haar boombedekking wordt uitgestald op kleur gehangen gesorteerd, dan uitgedund en weggelegd tot volgend jaar. hun stapel kleding belandt in bladerbakken of op de grond daar slordig weggesmeten omdat dat harde groen geen mode is.…

De 19de eeuw en van de 20ste het begin was de havelock ontzet- tend in Toen gehangen over de schouders met armsgaten zonder zin, dus zonder mouwen maar mét bedekkend pelerine vaak als overmantel gedragen in een nacht die dan laat weten zon is gezakt een verspilde nacht; om te vergeten Desolaat landschap verwaait vrijheid dat in een…

Alleen in duistere nacht weerklinken vermetele paarden , die de helse vonken slaan uit de met goud beslagen hoeven, die als vuurstenen zijn gehangen aan dat vermaledijde uur en alles wat er in dat tij is beweend, drijft het scherpe bit me in die galop te wanen, gezadeld achter de fiere manen van het ochtendgloren, in de beugels…

als morgen dan toch zoals verwacht misschien vandaag zal zijn en jij gewoon weer jij en wij een droom van gisteren met de muren vol gehangen donkere rechthoekjes daar waar eens jouw foto hing de mijne er nog aangescheurd de tijd nog niet gebeurd de afwas na de afdroog wij minnen morgen niet wat vandaag ontgonnen kan het is aan jou,…

hangt zij de avond tevoren versgeplukte kersen in de groene notelaar om dauw voor de ochtend te vergaren te laten proeven hoe diep en vluchtig zij met heel haar hart om hem geeft Zo begint de volgende, dampige ochtend verzamelen van wat aan de boom hangt wat met zorgvuldigheid is gezaaid tot vrucht gebracht en tussen elkaar gedeeld, gehangen…

Tegen 't licht gehangen slingertjes van goud; aarzelend, bevangen raak ik aan het hout.…

De langgerekte gang afstandelijk onsamenhangend onoverbrugbaar steriel licht laag benauwend gehangen schreeuwt de stem van waarschijnlijk vervallen waanzin onmenselijk brandend in rappe etappes van verstikkend draaistaal Wacht en hergroepeer de verstooide gedachten verstrengeld in vaste routes en schaduwberijdende glooiende heuvels…

ik breng geen groet aan duizenden in een stampvol stadion met geestdrift en applaus leid de kudde niet die zonder herder voedsel zoekt en enkel slaapt en poept mijn woorden heb ik aan de lucht gehangen om in weer en wind ieders aandacht te vangen duurzaamheid is de nieuwe kwaliteit geen snel consumptiegoed maar liefde en medemenselijkheid…

Groen met loofliederen beladen bomen oogverblindende oases woestijn vol ongemak rolprent van wat ik waakzaam droomde luchtig mijn grauwsluiers riool van blinde hemelwolken stilte vergalmd restanten aan dak van de wereld gehangen zo flitst het lyriek loofgeluid de bruiloftzang voorbij het was de tijd van slaap die mijn waarachtigheid beroerde…

Hoefgetrappel, bloesem alom Bijen zoemen in het rond Een kwispelende hond Kinderen spelen met hun fietsjes Vogels zingen hun hoogste lied Een boom wordt aangeplant vandaag Een mooie linde samen met haar as Zo licht, zo helder grijs Iedereen wordt stil Crêpe bloemen worden gehangen Aan de reikende armen van deze ‘Tilia Cordata’ Een…

Hoe gaat ge in barre hoop, hoe draagt ge onvruchtbre waan, en heeft uw liefde een liefde om mijn gelaat gehangen?… Al slaat in mijn moe hoofd uw zware zomer-geur, Vergéefs zult ge, als een roos, uw adem míj-waarts keren; want, ben ik úw door al de macht van uw begeren, gij kunt niet míj zijn, daar ‘k om eigen liefde treur.…

Ik heb mijn lier aan de wilgen gehangen, ik heb genoeg van al dat gemiereneuk met al dan niet rijmende woorden en geshow met flitsende beeldtaal. Ik ken de kneepjes van het vak, maar dat zorgt niet voor geneugten. De woordroofdieren zijn in de meerderheid en het residu wekt enkel hilariteit op.…

ontmoette warm de zon in blauw langs witte wolken haar stralen gaven licht voor even weer het zomerse gezicht ik spon een web om jou te vangen onzichtbaar in wat schaduw neer gehangen je landde in bekend oranjegeel en spon geen draad te veel je daagde uit ik hoekte nog mijn trekdraad vol met dromen maar jij hebt mij genomen…

Mijn knip had in de boom een uurtje pas gehangen, Of deze koolmees zat er in.Toen zei ik bij mij zelf: wat zal ik vogels vangen! Dat heet eerst recht een goed begin! Maar ach!…

Weer tot water geworden En de druppels aan de neus gehangen Heb ik haar gezien, zien staan, zien lopen. Mijn mond viel open. Stromen regen aan mijn voeten. Natte sokken in schoenen nat. Haar gympen klikte niet Klakte niet. Liep ze daar. De teksten van liedjes In mijn hoofd gefloten. Als lava van een vulkaan Aan haar gegeven.…

ik heb de stenen weggerold de graven gaapten dood op witte doeken zag ik jou je rug getekend in het rood de wereld maakte vuist sloeg met lange riemen doornen haakten in je huid schreven pijn in lange striemen ze hebben je gekroond tot koning van het woord gehangen aan het kruis met anderen vermoord maar je bent opgestaan hebt ons…

Ga er maar aan staan drievoudig gevangen in brons op een heuvel waar men de aarde eet als het allerlaatste brood er is er een die vraagt waarom hij heeft de armen tot de hemel geheven de roep om vergeving op de lippen weet dat aan alles een einde komt stijgt hij hier boven zichzelf uit loodrecht in de lijn van een hogere sfeer gehangen…

mijn kasteel is gevallen de slotgracht heeft gefaald bandieten zijn weer binnen hebben koppen van de romp gehaald ik sprong, mijn schaduw heeft me opgelapt toch word ik weer gehangen in de grijns van hen die mij hebben gevangen de torenkamer was te groot in uitzicht over leven en de dood toch ga ik hen ontsnappen door met een andere…

op een stalen ros gezeten met achterlating van alles wat niet vast gehangen slechts ballast kan zijn door de jaren van jeugd blik op oneindig in het hart de wetenschap van morgen dorpen rondom armoede met stof op het bord eenzame gitaren snaren over melancholie en rust die berust in de ondergang van stukjes vlees en bot de onaanraakbaren…

Het is zondag, de 13e augustus Van het jaar des heren 2023 Met blijdschap ga ik naar het Huis des Heren Gods onderkomen in de bergen Hier in Waldkirchen, Zuid-Duistland Laat Hij zijn nederigheid zien Niets groots, ’n altaartje, wat bankjes Geen orgel, toeters of bellen maar wel De kruisweg, Christus smalste weg, Mooi gehangen doch…

Een stethoscoop interessant om zijn nek gehangen. Hij leest hardop voor wat hij gisteren heeft geschreven, zijn ogen staren meer dan kijken. Hij vraagt ongeïnteresseerd “Hoe is het leven?”, terwijl hij een grimas trekt. Ik wilde nog wat zeggen. Hij loopt al weg. Nutteloos eigenlijk om uit te leggen. dat het wel eens beter is geweest.…

tussen avond en morgen krijgt de fantasie weer kans in houdingen en standjes, worden de oude gewaden afgelegd en maskers aan de kapstok gehangen. tussen avond en morgen doen die kerels bij hotsende, botsende rockmuziek energie op om het , om de brode, van negen tot vijf toch te kunnen volhouden.…

Zie vlaggen slingers wapperen in oranje van straten huizen daken gehangen in trance door volwassenen die dof ogend elk ongeloof laken Dagen vol éénrichtingsverkeer voerden ieder voor zich gewillig tot passie kuddes klinkklaar blerrend achter 't kassie Kom jongens maak ze gewoon weer Maar je ziet nu dat Duitsers Denen zich er, beter ook…

Ten dode gehangen? Paulus en Silas hadden het verlangen, ondanks zorgen en pijnlijke wonden in de kerker hun Heer te verkonden, wekten de nacht op met blijde gezangen. Trots tegenslagen, wanhoop en gevaar de Hemelvader aanroepen en loven is heldhaftig, maar onnoemelijk zwaar.…

Waar de zilveren maan in de pupillen verdwijnt het spookt, in december motregen één omgekeerde tarotkaart, die van de gehangene zwijgende op het gezicht van mijn moeder voor haar vertrek, in ons allebei, klinkt cello traag, traag, traag innerlijke beweging die strekt zich als herinneringen en liefde dolken en verwijt en weer, liefde…