Alle inzendingen over geheim

Zij kent het geheim van de lettertekens zwarte sierlijkheid op zachte zijde, verschuilt het in de brede plooien van haar mouw. Haar glimlach is als zegellak. Gestold.…

Woont er iemand onder de brug in het geheim die eenzaam is en verlangt zoals ook ik? --------------------------------------------------------- uit: Och ik elleboog me er wel doorheen', 1988.…

Los gezaaide ledematen oogsten het geheim van het schuurtje. De sloot ruikt naar de trein die flessen telt waarin verlopen staken zich zien waggelen in de wind. Hun lege doppen staren naar het kind dat al kon tellen.…

Jouw stem klinkt zuiver in mijn hart Jij bent mijn muze mijn geheime liefde niemand die ik eerder zo beliefde Jij straalt warmte fijner dan zonnestralen bereikt mijn gevoel in nachtelijke verhalen Jij bent het licht van de mooiste dag Ik geniet van jouw fluisterende lach Het is jouw zachte bries die mij vervoert Jouw zoen die…

Ik heb doosjes (eerste kwaliteit) met spijkers, een jampot vol sleutels van onbekende deuren en een berg koffers bewaard vonderwerpen uit mama's huis geheim geworden herinneringen als onbeschreven museumstukken schraal op een schap in de schuur door mij weggezet om later ooit mijn verleden mee te openen als de tijd stil gaat staan, en…

Veluwse nachten Waar de schoonheid zal zingen Natuur zal omringen Eindeloos in tijd Het mooiste ongezien De sferen van sterren De waarheid is naakt Het licht verzaakt Zingende padden Nachtzwaluwparadijs Uilen roepen Veldkrekels tsjirpen De nacht geeft haar geheimen prijs Je hoeft niets meer te zeggen Natuur zal het uitleggen De…

Beiden doen graag iets liefs terug wat dat behelst, is nog geheim misschien vertrouw ik het u toe, maar doe het, vele strofen later... U leest en denkt, zie ik het goed? Het is de bloem die zegt wat u mevrouw, ook graag voor manlief doet...…

Het ligt in het geheim van de natuur besloten hoe gij het hart hebt weten te bevriezen het leven met ingenomen dood tot stilstand bracht om te verteren onder zuiverend maanlicht uit 't duister van de nacht gekomen volgt afscheid om nieuw geboren ochtendgloren van lente in stralend begin gelouterd om de kringloop te volmaken het is met het…

wie jou heeft bezit het geheim van de spiegel die laag voor laag het hart en ego ontsluiert wie jou heeft kan zijn wie hij is bezit de ziel van passie voor alles wat er leeft wie jou heeft samen én alleen rijpt aan de vriendschap die jij overvloedig vlindert waar de tijdstroom van leven jouw jaren kalendert vlammen wakkerend…

de middagzon wikkelt zich af met een verholen lichtstreep alles er onder verkeert in een verdoken geheim alles buigt zich in de schaduw naar het vallende gras de noen heeft een middenrif dat afzakt naar de avond mijn handen als kleppen op hoogte van mijn wenkbrauwen zakken richting de knoop van het middenrif de staar is voorbij het begin naar…

Ik verlang naar het begin van iets Loskomen van de tijd Verroeste gedachten Met andere ogen Kijken naar de omgeving van Vertrouwde vergezichten Zijpaden inslaan, afdwalen Ontdekken wat jij zag en Voor mij nog geheim was.…

ik zocht wat je verborgen had je ogen straalden een geheim maar in je lach voelde ik altijd het warme bij je zijn je liet in zacht gebaar ontdekken wie je was ik volgde, zag je openen in woorden die ik las liep door je seizoenen wist lente met je zomerzoenen maar oogstte misverstand met jouw mysterie in mijn hand weer zijn we een…

Hoe erger het is, hoe minder ik anderen lastig val met mijn ziek zijn ik wil wel verbonden zijn, maar weet niet hoe mijn chaos in vriendschap te vangen ik doe mijn best er is geen geheim er zijn geen verboden gedachten, ik zie je graag omarm je als het kan onder de bloesembomen maar wacht alsjeblieft tot ik beter ben, nou ja, goed…

wat stenen een dak een ruimte een huis je bewaarde mijn boeken deelde m’n muziek gedachten stille geheimen je was mijn kluis nu ik je ga verlaten heb ik pas in de gaten hoe belangrijk je voor me was hier kon ik in stilte huilen en schaamteloos lachen in jouw kon ik mij verschuilen jij bood geborgenheid en warmte jij die…

het oneindige Hoge Rijk bewaart veel geheimen mag meteen verhoren of lang wachten laat soms regenstralen dikwijls fijne druppels neer die duidelijk misschien ook onbegrepen de wil en bijstand van de Heer en Diens engelen in zich houden.…

Dan wordt het avond en morgen, een dag samen onbedekt, zonder schaamte en zonder offer dat hun gevoel groot te zijn klein maakt en dan worden de avonden en morgens een leven samen de kinderen worden groot en markeren in het jaar de dagen van hun ouders met aandacht, als een dagelijkse moeite om elkaars ideaal te zijn aandacht, het geheim…

Wat het geheim is van het Zweeds succes Is hun midzomernachtzon 'femmely' Ze heten Utbjuda of Gladelig Lerflundra, Strimmig, Pappensbjörk, Nissöga Of Korsning, Vitlok, Skarpö en Torparö Ömsesidig, Spartansk, Upptyld, Plogfära Brunbär, Blecksjön, Lungön of Akerbär Maar nooit eens Esmeralda, Magdalena Ghislaine of Mylène, Emily Vroeg…

ik hoef de avond niet te zoeken deze komt vanzelf naar boven of beter gezegd hij verschijnt in de kim en beslist zelf of hij de dag zal loven geen mens die dat met de hand kan beroeren hooguit voorspellen uit eigen gemoed het zijn de elementen die geheimen vervoeren ooit doven zij een ondergaande gloed ik hoef de avond niet te zoeken en…

Zij is moment waarin het nu bewoog, straal waarin het licht zichzelf betekent, stroom die zich in de stroom vanzelf herkent, parel in het wak van het verlangen, geheim dat met een zucht haar naam bekent. Uit de wonde vloeie haar gezangen.…

Het afscheid duurt nu al een uur Stiekem samen beneden in de schuur. Jouw handen kroelen in mijn nek Het maakt mij opgewonden en stapelgek. Zachtjes fluister je lieve woordjes in mijn oor De opwinding in mijn lichaam gaat maar door. Jouw lippen strelen mijn mond En jouw handen liggen op mijn kont. Wij verdrinken in de liefde voor elkaar…

herkent, omarmt, de namen noemt en onbeschaamd in erkerramen zich van haar vrieslichaam ontdoet hoe zij giechelend de sneeuw onhaalt rijp likt van mijn bevroren armen verwarm mij, zegt zij, jij bloedarme gendarme zij die door poollicht wordt warm gestraald hoe zij kijkt naar wolkenluchten de wonden heelt in vogelvlucht zij mijn sjamaan met geheime…

‘Ante mare et terras et quod tegit omnia caelum’ Ovidius, Metamorphosen I, 5 chaos was alles, geen woord benoemde leven, dag was nacht, nacht dag, zee land, land zee, mateloos wit was alles één, en heerlijk om het even. verheven niets, geen ding dat deinde met iets mee. aarde kleefde niet in’t duister, geen zon was daar, geen kring van…

daar gaan ze weer hou ze tegen laten ze mij vertellen wat daar in de verte is wat ligt daar achter de horizon waarom terug naar toen waar de tocht naar ons begon hou ze tegen ontfutsel hun geheim want het moet daar wel fantastisch zijn neem me desnoods mee laat het me zien daar aan de overkant van die eindeloze zee laat me opgaan…

Gij zoekt op ‘t marmer en de steen ‘t geheim van vroeger dagen: gij vindt de rassen van weleer, de sporen van de schepping weer, gij gaat aan ’s hemels sterrenheer zijn eeuwge wetten vragen.…

Zo zal straks ook Piggelmee bij deze geheim- zinnige locatie aanlanden; waarvan niemand op de wereld zijn mysterieuze levenskracht kent; dat pas zijn mogelijkheid zal openbaren, wanneer je er getuige van bent.…

Jonge meisjes, korte rokken Losse lange blonde lokken Grote stappen zij aan zij Lopen lachend op een rij Meisjes van de H.B.S Gaan als schapen naar de les Denken over sommen na In de mathematica Wonderogen als violen Achter wimpers weggescholen Kijken naar de lucht misschien Om er iets geheims te zien Meisjes van de H.B.S Gaan als…

Blind en struikelend over woorden Een nutteloos geweld Letters die uit verzonnen zinnen ontspoorden Door het geweten gekweld Een geheim alphabet Gevangen in een leugen In een vreemde taal omgezet Zinnen die niet deugen Muren van onzekerheid Gebouwd in een duizeling De liefde raakt zijn glans kwijt Bij de schaduw van herkenning…

Ik pluk je, voorzichtig, maar zonder aarzelen, en proef en ruik je geheimen van zich openend paradijs.…

Ik zwem met mes en vork maar kan niet staan de huidige symbolen dompelen de middelen ook onder elke traan die over gewassen handen mompelen Zo zoek ik oude relikwieën en beschouw van wijze ketters’ middelpunt geheime geesteskind’ren en herken de golven nu nog niet aan mij gegund Ik zie de beker ruim gevuld met gif de prediking van vrijheid…

Ik wil je wat vertellen Eigelijk is het geheim En mag ik er niet over jokken Hoop dat je er blij mee kan zijn Het is wel moeilijk te bewaren Het weegt best wel een beetje zwaar Plotseling is het gekomen En het voelt ook nog zo raar op Ik heb nu van die rode wangen Die ik al jaren niet meer had En zitten van die lichtjes in mijn ogen Kijk…