264 resultaten.
Groene hart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 169 Je fietst
door 'Het Groene Hart'
voor mijn part
wandel je er
De einder ver
en immer
het geruis
van snelverkeer
Maar de vogels
strijken neer
op plassen
op zomen van groen
Hun snavels
in beweging
nerveus
hun vleugelslag
Er ademhalen
'moet je doen'
je ogen
op steeltjes.…
enkel
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 409 ik bewonder de stilte
alleen daar voel ik me thuis
er is geen enkel geruis
alleen maar een zoeken zonder vinden
ik bewonder de schaduw
in een dal van liefde
alleen daar
in een wereld van gemis
er is een zuchtend gefluister
voortdurend in mijn hoofd
alleen
daar
vluchtend van een geloof…
Verdwaald
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 113 Getergd dwaal ik in de straten
mijn ziel verloren in het onbekende
het geruis dat mijn oren tart
is niet eens vervelend te noemen.
Waar zonlicht langs de toren schijnt
en mijn wangen zacht verwarmt
brengt een glimlach mij terug
in de wereld die ik nog niet ken.…
hand in hand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 151 zee,
prachtig groen
ben jij
het geruis
van jouw golven
is ritmisch
net als muziek
zand,
elke korrel telt
hoe klein ook
op je eigen manier
ben je
groots
zee en zand,
beide
steeds
hand in hand…
onhoorbaar gefluister
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 928 luister naar de nacht
hij fluistert jouw dromen
onhoorbaar zacht
enkel jij zal het horen
in het geruis van sterren
die oneindigheid
waar liefdesverlangen
weerkaatst in het licht
wat ontnomen aan het duister
geborgen in de nacht
als een woord van liefde
onhoorbaar wacht…
O trouwe vazal
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 397 hij vertelde aan de bomen
zong het in de wind
geruis van stille dromen
alleen aan mij
zei hij het niet
rietstengels langs de zonnebeek
vertelden zijn verhaal
wiegend met hun kopjes
in elke nog gesproken taal
"koning Midas heeft een ezelsoor
dat is de waarheid eerlijk hoor"…
In stilte
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 866 de vormeloze stenen
die mijn zwijgen dragen
rusten in een kloostermuur
als engelen rond de ziel
beschermen zij de stilte
nadat mijn stem van
een donker geruis beviel
er is ook liefde
die warmte wil bewaren
hierdoor behoeven
alleen mijn handen
de eenvoud te verklaren…
Het geheime leven
gedicht
2.0 met 22 stemmen 3.974 onder langgerekte
hooggestrekte
bomen woon ik
in een groot geruis
wiegend in de ruimte
sta ik
boven op mijn lemen
huis.
als de bomen ben ik
langgestrekte ruisvrouw
in de wind.…
ik zogenaamd
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 82 wolken
drijven
de vogels
vliegen
en dan ik
die er naar
kijk
kan ook wel
zonder mij
maar ja
hier ben ik
en wat waren
de vogels
en de wolken
zonder mij
wolken en vogels
weten niets van zichzelf
ze bestaan niet
zonder mijn weten
maar evengoed
zeg mij wat ik weet
vermoedelijk bijna niets
de aalscholvers
het geruis…
tussengeluid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 74 nu de dag voorbij is, zijn
wolkenluchten en sterrenhemel verdoofd
nergens dringt nog geruis door tot
hoornen oorschelpen
we vermoeden enige stilte
ontstaan door luisteren, dit is
het resultaat van fluisterstenen gehoor
en met stomheid geslagen
zijn we ingenesteld in onze
ademloze vallei…
vrijheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 866 Woester dan de zee,
meer kracht bezitten jouw woorden
die hun teleurgang vinden
in het geruis van het nu
Hard is het zachte
onthuld in zijn zijn en willen zijn.…
Glariënd gloren
netgedicht
1.0 met 13 stemmen 2.497 Geen geraas
deze morgen
alleen geruis en gekwaak zachtjes
nog voorzichtig en gezoem
huidbedwelmend gestreel van achtergebleven engelen
een gewaad dat in de doornen steken bleef
en het lekte verholen uit
vissen spartelden op de waterlijn
en hapten ademloos toe
het was de stilte vlak voor de verdoving…
geen andere zee dan deze
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 279 ik wacht niet langer
op enig teken van leven
noch laat woordjes achter
op de rand van je oorschelp
en terwijl jij langzaam verdwijnt
schep ik de zee uit jouw lijf
golf per golf
ik val in slaap
het geruis binnen bereik…
gefluister in jouw droom
hartenkreet
3.0 met 35 stemmen 2.156 luister naar de nacht
hij fluistert in jouw dromen
onhoorbaar en zacht
enkel jij zal het horen
het geruis van sterren
oneindig in de stilte
waar het verlangen van liefde
weerkaatst in licht
dat ontnomen aan het duister
geschonken aan de nacht
als een woord van liefde
onhoorbaar
op jou wacht…
Paarse hemel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 167 Want een hemel is zo kalm,
als hij elk geruis ontbeert.
De vroege avond
houdt de adem in schijnbaar.
Tot de nacht verblindt,
in de kleur van glanzend haar.…
Handreiking
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 113 ik sluit mijn ogen en wacht
tot kruimig geruis mij raakt
licht gaat sneller dan geluid,
ik vertrouw liever op de tast
en neig naar een handdruk
in luchtledig vlees en bloed
straks is het nog te laat
en heb je me nooit gezien
dan snijdt een witte striem
dwars door kalm hemelzoet…
novembernacht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.687 vannacht zag ik je zwaaien
onder de kale bomen
bij het kruis
vannacht hoorde ik je roepen
tegen alle stormen in
ver van huis
vannacht proefde ik jouw angst
op de versgevallen sneeuw
zacht geruis
vannacht voelde ik mijn tranen
in donker land de pijn van
nooit meer thuis…
dit ene moment
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 358 dat op het slingerend pad door
het avondland nog laat ontwaakt
waar een buizerd op eenzame
hoogte door mijn blikveld wiekt
en een knoestige eik met zacht
geruis me koelte biedt
waar ik met buizerd en eik in het
geslonken land en licht verzink
nog lang in de schemering alom
aanwezig blijf
.…
Het onbeschrijfelijke
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 141 een toegeknepen vuist kan
evenmin water vasthouden
het sijpelt door de vingers
vogel en vlinder behoren
toe aan hun element
met eigen vleugelslag
ogen sluiten voor geruis
van de kwakende wereld
vraagt om stille inkeer…
De nachtegaal
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.047 Door de avondwereld
Gaat geen geruis
Alleen een vogel
Gaat stil naar huis.
Een purper boompje
Staat heel alleen
Daar vliegt op eenmaal
Een vogeltje heen.
Dat gaat aan 't zingen
Dat zingt zo hard
Dat zingt weer wakker
Mijn arme hart!
-------------------------------------
uit: Eenzame liedjes (1906)…
weemoed
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.896 misschien is dít het wel,
heimelijk nog hechten
aan wat ooit verloren ging
aan vage schaduwen in de
schemering, een zacht geruis
een verre roep, een geur
een oude afdruk in het zand
iets van droeve leegte voelen
in een stille polder
terwijl er een zwalkende
dierbare vogel vluchtig
in het niets verdwijnt…
strandbericht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 743 " wie kijkt niet graag naar binnen;
deze ronding, de meest intense kleur voor eenheid
waarop het leven in meer dan fragmenten steunt "
het zwijgen verbreedt
ons gesprek
jij legt je hand erover
we worden branding
en vullen de schelpen met echo
't geruis zingt mee
als rood vuur…
de reiziger en ik
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 192 zo draag ik schelpen
achteruit
een zelfduel
met geruis
in oren
wie hoort het waaien
het zand
dat in een laatste dag-
gezicht valt
het eiland langs mijn voeten
gekneld tussen stenen
meeuwen schreeuwen
op natte vlekken
schreien om de vuurtoren
die langzaam uitdooft
overspoeld door ijle woorden…
Langs de vloedlijn
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 609 Licht tipte zand, ogen bogen
en het strand raakte bedolven
onder een lange adem, de oceaan
een nachtsonate van geruis
en wij keerden op onze schreden
over gouden duinen, wuivende palmen
indrukken achterlatend
later dwaalden vingers
tussen schouder en blad
een levensloop van stiltewoorden.…
Onvergetelijk
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.045 Op een dag had ik je gezien
meende ik toch
jong en mooi
een zilverster
in de blinde nacht
het lied
van een windbazuin
dwalend over een blij,
zonnig landschap
Als zindering van zomerhitte
onder eindeloos azuur
was je licht
Als geruis van de branding
over schitterwitte stranden
was je lach
Hunkerend wacht ik
op de dag
dat ik jou zal…
Kleine liefdesverklaring
gedicht
2.0 met 165 stemmen 31.643 Ik ben al bijna dood, en ik
zal nooit aan mensen wennen;
zo meen ik ook geen ogenblik
je werkelijk te kennen,
maar soms, tezamen in het huis
en in één bed tezamen,
met het behoedzame geruis
van regen langs de ramen,
heb ik wel eens een kort moment
gedacht dat ik doorgrondde
hoe ondoorgrondelijk je bent,
en dat al veel gevonden.
---…
Meandert door het land
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 229 het rad schept
zwart door oplichtend
water van de beek
die na de sluis
met veel geruis
meandert door het land
woordloos is de kracht
van het donkere schoepenwiel
grote stenen malen graan
geheimzinnige verhalen gaan
over bewoners van het huis
zij persen ook de boeren uit
het landelijk tafereel
heeft iets mystieks maar
de eeuwenoude…
uit: getuigenis van een vriend
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 156 blijft deren
ook het breken -God verhoede-
van dorre takken die zich met
niets meer kunnen voeden
koude voert schuldbeladen benen
langs rafels van een versleten nacht
wanneer ben ik gegaan, wanneer
heeft men mij tot zwijgen gebracht
het is in deze donkere tijd
dat al wat sterft, krimpt en kraakt
mij in mijn wezen raakt
het onhoorbare geruis…
Heerlijkheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 237 We zouden op een bankje zitten
‘s-morgens in den vroegte
omgeven door het groen
op de achtergrond toenemend geruis
van het vracht- en autoverkeer
Tijd hebben om vogels te tellen
te kijken naar het vallend blad
niet veel meer doen dan glimlachen
Wij hoorden Lorelei zingen
verroerden ons niet.…
Heerlijkheid voor Aafke
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 156 We zouden op een bankje zitten
‘s-morgens in den vroegte
omgeven door het groen
op de achtergrond toenemend geruis
van het vracht- en autoverkeer
Tijd hebben om vogels te tellen
te kijken naar het vallend blad
niet veel meer doen dan glimlachen
Wij hoorden Lorelei zingen
verroerden ons niet.…