Alle inzendingen over gescheiden

De waaivlakte ligt er verlaten bij Weide richelpalen wat daar graast wat hier raast door prikkeldraad gescheiden Zij daar wij hier duidelijkheid is geschapen wij rijden zij blaten En bij het zien van een aardappelrug rustend op het land weet ik het zeker grazen is een gave. --------------------------- uit: 'Roodvocht', 2003…

en dat verbindt ons, zelfs indien we gescheiden zijn door een grote afstand Wij blijven in dezelfde band van " L I E F D E "…

kleintje, met je blauwe ogen nooit voel je jezelf bedrogen hou je liefdes gescheiden probeer het mixen te mijden uit is uit, thuis is thuis werk is werk en kroeg is kroeg mijn vraagteken vroeg zwijgend naast hem naar huis Praat niet met vreemden…

We houden sport en politiek gescheiden en kijken slechts naar het olympisch spel. Die onderdrukte…, ach die redt zich wel en zelfs de aarde zal elk schokje mijden. Dus critici, stop dat aanhoudend zeuren: in China zal niets schokkends gaan gebeuren!…

Twee harten zo verschillend met ongelijke slagen onherroepelijk met elkaar verbonden vele malen van elkaar gescheiden maar ook al wil je elkaar vergeten, het hart liegt nooit houden van is als je de kleur van je hart herkent het voelt als thuis komen zonder een deur te openen…

vlieg langs hoge toppen door de lichte lucht zonder vleugels in gedachtevlucht op de offerbank van dood en leven wordt zonder lijden goed en kwaad gescheiden ik kantel en keer terug naar mijn fysieke entiteit die op zijn rug ontwakend weer pure schoonheid ademt…

Sommige gescheiden vrouwen weten mannen, hun exen veelal ook vaders van 'hun' kinderen hun leven lang tot bloedens toe uit te zuigen Geilen op hun geld zakgeld, bloedgeld en daarin worden ze nog gedekt ook door de overheid De wet noemt het bijna plechtig alimentatie!…

in het stille schuilen wij bij de oude beelden van toen ook nu ons pad gescheiden is duurt zo onze reis samen voort luidkeels uit het hart breken steeds weer nieuwe melodieën die bij het voortgaan van de tijd ons jou steeds weer genieten laten…

We lopen samen stroomopwaarts door de voegen van de stad mijn dagboek en ik we gaan gescheiden zij in een mystiek bloemenveld ik in een keurig joggingpak door het dagelijkse leven wanneer ze zwaluwen ziet tekent ze een landkaart haar vingers in het zand neemt ze mijn hand een land, een dromer.…

Niet de citroenboom, niet de absint en de nacht, maar haar absentie: de witte jurk over de krans van een oude muur; de lelie omkranst de herinnering aan slanke handen, gescheiden van de aarde en haar gezicht, de boom is haar stem, de rozen zijn in haar gesticht, vertrokken om het zoet der liefde te verspreiden en naar eigen inzicht…

Gisteren had ik weer eens een ontmoeting met mezelf; het was een hartelijk weerzien na een leven lang van elkaar gescheiden te zijn geweest; maar al gauw hadden we elkaar haast niets meer te vertellen; weer dreigde een scheiding, maar ik heb besloten om ons bij elkaar te houden en het contact op te voeren om die eenheid te worden die we…

ik heb haar muziek beluisterd hoorde woorden die haar bekoorden zij was ontluisterd maar in haar hart klonken nog de melodieën van vroeger tonen overbrugden wat eerder gescheiden was over goede smaak werd getwist het compromis zal worden gemist we deelden fragmenten uit de symfonie van het leven jouw onvoltooide is de laatste…

een stukje god heeft zich geopenbaard in zwarte handen een warme lach met witte tanden hij kwam over het water in onafhankelijkheid smeedde broederschap uit apartheid tot gelijk hij bond wat ooit gescheiden was gaf mensen weer hun eigen trots op de rots van kaap de goede hoop…

alles is zinloos mijn reuk een geur en de gebruikelijke rituelen mijn hoofd gescheiden van mijn hart op drift onder een betrokken hemel prik gerust in mijn vinger het zal me niet deren zoals ook pijn zijn doel voorbijschiet in een leeg hart alles is zinloos dromen in zwart/wit trekken zonder ondertitels aan mij voorbij…

een kamer, gevuld met achterkant van deuren een bed met ingebouwde nacht stapelbaar en net zo bestaand gordijnen, van goede kwaliteit vitrage, sanseveria’s, lekkend dak een voortuin met grensconflict verder landinwaarts dient zich de factor mens aan door muren gescheiden in gemeenschap van goederen…

Reeds is de winter ons voor goed gescheiden, de lente ergens ver, aadmende, wacht, de rulle sneeuw wordt van wit zwart en zacht, en komt met ploffen van de daken glijden.…

't Was geen liefde, 't was geen lust Noch verlangen, noch geilheid 't Was de waarheid op zoek Naar rust 't Was geen haat, 't was geen lusteloosheid Noch gevierd, noch gescheiden 't Was de waarheid Die wil lachen In de tijd Dit alles slechts door een Mengelmoes Van corrupt en slecht Beleid…

de ruit spiegelde licht half doorzichtig zag hij zich getekend als volleerd figurant transparant naast een langbenige schone met wenkende ogen slechts gescheiden door een breuk ze verbeeldde meer dan het tijdelijk verdrijven van zijn alleenzaamheid maar hij was al gehard door opgeloste fata morgana’s en knipoogde alleen…

het steeds weer laatste woord klopt kussens uit elkaar stort puin, onverstoord, op wartaal van het te kleine bed dat tot twee gescheiden het licht wijzigt over stenen bogen de tijd wordt kort om nog van binnen uit te verstaan ik huis onder strakke lakens en dien de dodenhoek van het heengaan…

de processen zijn gestopt ontleden is verleden tijd eindelijk adem ik jouw warmte weer voel ons bloed in samen stromen wij kijken en zien in harmonie met omgeving niet gescheiden maar delend in het gaan van ons bestaan geen kleine scenes of drama’s maar het leven nemend in zijn geheel…

ooit zal ons leven kapot gaan, worden wij van elkaar gescheiden en zal een van ons stoppen met lijden. de tijden, de tijden zijn veranderd. niets is meer zo als het was.…

Gescheiden van mijn lief, van degene van wie ik hou. 's Nachts lig ik alleen en probeer ik te dromen van die hele fijne dag dat we weer bij elkaar komen. Ik tel al af want eens komt de dag dat ik je weer in mijn armen sluiten mag.…

Gescheiden van mij lief, van degene van wie ik hou. `s Nachts lig ik alleen en probeer ik te dromen van die hele fijne dag dat we weer bij elkaar komen. Ik tel al af want eens komt de dag dat ik je weer in mijn armen sluiten mag.…

ik heb in de spiegel gekeken in mijn hoofd mezelf gefotografeerd aan het beeld getrokken, het gekeerd en de schaduw weten te breken in miljarden stukjes licht deze dan weer gescheiden of op andere plaatsen gericht minuten kon ik het beeld berijden vol hoop en valse edelheid ik ben er zo diep in gedaald dat ik niets meer heb behaald dan…

Ik heb geloofd in de kracht die je me gaf Ik heb geloofd in de wijsheid waarmee je me groot heb gebracht Ik heb geloofd dat we nooit gescheiden zouden worden Ik heb het mezelf beloofd Toen ik geknield zat met gebogen hoofd Ik geloof dat we altijd bij elkaar zullen zijn Wat er ook gebeurt Hoe ver we ook van elkaar verwijderd zijn Ik…

Dicht boven de golvende golven, - natuurlijk klemde het hout, zo lang hield het dieren en goden gescheiden - vloog ik mijn dief. ------------------------------ uit: ' Hersenmutor', 2005…

de klokken luiden in hun donkerste klanken schonen zich zielen hoog klepelt het brons onverwacht nieuwe tonen onwennig in pas samenkomen het is nog geen lied maar een eerste ontmoeten schuchter elkaar boven begroeten in verbazing zo jong al van het leven gescheiden ondertonen verhalen hun vreselijke lijden…

Het was.....slechts een lichaam; Gescheiden van me Door het koude glas......…

voor mij verglijdt de horizon en jij in lagen trillend wit mijn kleur verschiet de lust vergiet in heftig samenzijn uiteengespat in dol vergeten hoe het was de smaak van overgaaf de hitte is nu weggeëbd ik kleum van kou verschiet tot grauw en weer verglijden horizon en jij gescheiden zijn we vrij…

voor mij verglijdt de horizon en jij in lagen trillend wit mijn kleur verschiet de lust vergiet in heftig samenzijn uiteengespat in dol vergeten hoe het was de smaak van overgaaf de hitte is nu weggeëbd ik kleum van kou verschiet tot grauw en weer verglijden horizon en jij gescheiden zijn we vrij…