Alle inzendingen over geur

Eigenlijk viel het me gisteren pas op, bij het openen van een raam, terloops, ofschoon ik stilstond. Mist kun je ruiken, alsof de druppeltjes iets meedragen. Ze hangen besluiteloos rond in een doorleefde nevel van verzwaarde hemel en gecondenseerde klei. Zo ruikt een grijze waas van koude huid en klamme steen, van onzichtbare koeien…

jij bloeide naast me in het gras het gele hart omkranst met witte blaadjes een wilde bloem vlak naast het pad waar toeval jou ontkiemend wortels gaf ik streelde je pas later heeft je zachte geur me naar je naam verwezen voor mij ben jij uniek gebleven nog kom ik graag jouw bloem is nu een weelderige haag…

Wat is dat toch met die geur van de linde die mij ieder jaar weer terugbrengt naar de tijd toen ik klein was en onbezorgd. Alsof ik iets gedronken heb wat ik niet kan beschrijven: iets wat bedwelmt en verrukt, dat euforisch stemt en diep opgeborgen herinneringen doet ontwaken.…

dan rusten we samen tot zolang zal ik je bezoeken me laven ons aan vertrouwde geuren zonder jou daar leven kon ik niet…

zij mee, daar de dag van morgen zich naar de lijnen van de dagen die nog moeten komen, schikt Obsceen gedesillusioneerd raapt zij gevallen naaktheid in stukjes weer als scherven opnieuw bijeen Zij koestert de warmte van een haar nauw omringend licht dat haar blijft omgeven in de krochten van de nacht op weg naar nieuwe morgen De geur…

ze wist het donkerrode licht op een altaar vol geheimen wat snaakse vormen de geur van leer voelt zoete lust door pijnen in het tabernakel van lichaam en geest de zweep die ultiem verlossing geeft door het zachte strelen van de warme huid een eerste slag klinkt schrijnend luid pas als de meesteres haar litanieën heeft gezet kust…

nog één halve bal centraal in de boom de duizend facetten weerkaatsen gezicht zonder schroom vroeger getuigd ieder een kleur in groen met een geur nu rest nog de mijne de anderen gevallen verscherfd in de tijd ik plaats met een luchtig gebaar maar in duizend facetten spat ook mijn droom op de vloer uit elkaar…

Op naar het volgende wonder gesteund door welriekende geuren. In het schijnsel van de zon blijft het insect speuren. Zichtbaar ingenomen vangt de thuisreis aan. Vliegend op de wind, nog een lange weg te gaan.…

mij ik heb vandaag gebladerd in het boek herinnering zag de foto's weer van vroeger toen alles nog heel langzaam ging kijk zie mij daar lachen had plezier voor twee alle dingen die er waren deden in mijn leven mee later kwam de eerste schaduw foto's werden donkerder van kleur alsof de zon niet wilde schijnen ze ademen een andere geur…

zag je bloemen rapen de zwarte van de nacht een boeketje maken zonder kleur met een lint van schaduw zonder geur maar als de zon jouw bloemen ziet ontwaken ze in roze rood zonder verdriet kleurt zwart tot nieuwe dag waarin pril groen zich eindelijk openen mag…

breken jouw ziel is die zalf onbetaalbaar maar wel haalbaar bereikbaar breek maar en ruik de geur van eerbied verspilling dat is als je het niet doet…

Elke bloem heeft een speciale geur. De roos, tulp, margriet, narcis, leeuwebekje, heide, lelietje van dalen, klaproos, anjer, madeliefjes krokussen, de korenbloem. Niet allemaal ruiken ze lekker. Bij voorbeeld de anjer ruikt niet zo lekker als de roos. De lelie van dalen ruikt erg lekker. Veel en veel lekkerder dan de anjer.…

Mijn gedachten harken de duisternis bijeen In de groeven landt mijn spleen Een dag opent traag zijn luiken Mijn tuin aan ideeën netjes geschoffeld Angsten, onzekerheden weggemoffeld Een frisse herfstgeur dringt zich op…

jij wilde nooit een opa worden ik ben nog niet maar weet al wat ik missen zal je knie de zachte hand van je als alles drukker werd gewoon je geur de woorden die je sprak in eigen sprookjes die je gaf de tussenons geheimen als ik de grote mensen niet begreep en er geen aandacht voor me overbleef ik ben nog niet maar heb mijn…

Soms hebben geuren kleuren. Neem bijvoorbeeld mij nou: Na een bad ruik ik lichtblauw. Roze geurt mijn tante, rood ruik ik als zij mij zoent. Groen hangt om geraniums, oranje om een gepoetste schoen. Paars snoof ik eens op toen ik naast een opa stond. Wie een toverbal eet ademt gekleurde wolkjes in het rond.…

machten Opstaan, naar buiten kijken, ontbijten scheren, douchen, aankleden Aan mijn bestaan valt geen woord te wijten Weer tijd om de leegte te betreden Ik loop wat wezenloos in de kamer Ik voel geen grond Liever had ik een hamer en eindigde de boel terstond De gedachte aan jou komt dan de kamer krijgt kleur nog niet voor lang maar jouw geur…

lucht op het pas gemaaide gras ze doofden als vanzelf we harkten na een tijdje gras en dromen bijeen een zanglijster landde ritselend in de groene wand van het klimop met een helder lied riep hij ons op niet te vergeten we zwegen alleen hij vloog naar de groene vuilnisbak en floot daar zijn mooiste klanken de geur…

Jij op je balkon met een herinnering een mooie herinnering een mooie avond, stilte jij op het balkon, ik in de kamer schemerende nevels een gloed over de stad, zoals toen je wakker werd uit de roes verkleumd en klam een paar mannen nog aan het vissen, de geur van de wijde kleine wereld van grondmist, die sfeer die zomaar…

je gaf een bloem waarvan de kleur weer warmte had ik rook de geur van toen en keek je aan maar zag geen liefde in je ogen staan je woorden klonken heel neutraal in het verhaal dat je vertelde met nieuwe vrienden was niets aan de hand alleen onze relatie was een oude band die knelde je bent nu vrij waarom geef je die bloem aan…

Ik droom van de geur van nog te plukken appels – en word niet wakker.…

naar zeep Van kokos en vanille De parfum op je kaptafel Hangt als een sjaal om mijn schouders Ik draag je met me mee In me en om me De liefde in mijn hart Vermengt zich met de geuren van jouw leven Herinneringen Aan de mooie vrouw Die jij was…

dag zich vermengen met licht het is de ziel die daarin begeleidt immers het levendig gevoel blijkt doorgaans een zwaargewicht die veelal zijn eigen lijden leidt Als men een deel van de eeuwigheid in verwarring heeft ondergaan toont onze natuur extra rijpe kleuren als bewijs dat het leven verder is gegaan en er een lente komt met nieuwe geuren…

dat je kunt hebben Die ontglipt me vaak Dan lig ik wakker van niets te kunnen doen zolang er geen zekerheden zijn geen actuele metingen en doorsneden voor opluchting of een nieuw plan Ik wil alles proberen om tijd te winnen al mijn kracht uitputten me aanpassen en redden wie ik ben wat ik waard ben mijn hoofd vol paarsblauwe geur…

Ooit woeien geur en kleur uit straat van ergens Verloren galm voorgoed uit de pendule Spoorloos verdwenen in een tijdcapsule Met noorderzon naar niemandsland van nergens De authentieke dorpseigen gebaren De onvermengde ouderwetse geuren Oorspronkelijke spraak van halve garen De slachters die hun eigen koeien keuren Rooms-katholieke…

Een geur van vroeger Doet me denken aan toen Een herinnering aan alles Wat ik van plan was te doen Ik denk aan al die plannen En weet het nog heel goed Met een glimlach kijk ik terug Naar die jeugdige overmoed Van alles zou ik gaan doen En dat was toen heel wat Maar het eind van ’t liedje was: Ik liep op het gebaande pad Ik deed wat…

Nieuwe geuren ze kleuren nog wat vreemd, nieuwe geuren in het linnen doek, kleine beetjes leed. Nieuwe geuren ademen in, ze glijden in vrije val, de kleuren van mijn nieuw begin. De geuren van mijn bemin Het wijdse Het zilte Het zijn Het is Nieuwe geuren, ze kleuren nog wat vreemd.…

uit het westen waait een straffe wind en bijna val ik om maar de geur de zware geur van hyacinthen beurt mij op…

op luwe plekjes langs muren met ramen die al decennialang in vage verten turen dwarrelen vleugjes geur mengen zich zonder kleur tot een database van alle liefde en leed dat in de wereld gebeurt pas als de grote schoonmaak komt in het seizoen van stormen worden de geuren geüpdatet door het blad dat in de herfst gevallen is en meegenomen…

hen bedankt in dromen vol geur die je geest als herinnering aan deze bijzondere ontmoeting had meegenomen…

op m’n vraag hoe het met haar gaat zegt ze bedrukt ‘ik ben mijn leven kwijt, misschien wel verloren’ we lopen samen door de tuin, ze bukt zich, plukt een bloem in haar gelaat verschijnt ‘n lach zij heeft het leven weer betast de geur nog lonkend geroken…