239 resultaten.
bij deze foto
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 223 op dit gezicht is alles te vinden
de glimlach heel vaag en de houding
om alles te begrijpen, alles op zijn plaats
met in de achtergrond het bos met de eiken
nimfen dartelen gevleugeld kwinkelerend voorbij
hand in hand als libellen, in elkaar geklonken
de wind van zee fladdert in vlagen met hen mee…
Letteren
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 124 hoe ver ik ook kijk
nimmer verschijnt er een wolk
aan 'n hemel zo blauw
als vandaag
of toch daar in de verte
voorzichtig zie ik ze verkleuren
en hoor de door jouw gevormde
woorden al van verre
ze toveren een glimlach
op mijn gelaat
ik raap de mijne tezamen
en stuur ze gevleugeld naar je toe…
zonder voeten
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 78 ze heeft
geen voeten
nodig zegt ze
de tijd
weefde zijn web
met laag
zingende
vleugels zweeft
ze door de
Melkweg
boven het
moerasland
verduistert ze
de zon met
vogelzwermen
gevleugeld scheert
ze over aardse
vreugdevuren
om de winter
te verjagen
vandaag
doorbreekt ze
de stilte die
haar vleugels
verlamden…
De god in mijn hersenen
gedicht
3.0 met 55 stemmen 20.715 bijna ontwaakt was herinnerde ik mij
dat ik die nacht in het verleden had geleefd
en zonder de geringste verbazing weer
geloofd had dat God bestond
ik wilde hem eindelijk wel eens spreken
het is een bijzonder aardige man zei iemand
je kunt hem gerust eens bellen
ik belde en er klonk een stem, een heel lieve stem
zodat ik mij een lieve gevleugelde…
De bij aan het strand
poëzie
3.0 met 31 stemmen 2.916 Zeg, zwerfse zuster bij,
Gevleugelde schalmei,
Waartoe verliet gij 't zoet der bloemen
Om moederziel alleen te zoemen
Slechts tot de zee en mij?
Verlokte een dichterluim
Ook U tot plichtverzuim,
En zoekt ge, als ik, door 't licht verblinde,
De honing voor Uw droom te vinden,
Ach, in een kelk van schuim?…
Ik wens je
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 4.543 Ik wens je de vreugde
liefde te vinden
in de gewone dingen
Bij het ochtendgloren
te ontwaken
met een gevleugeld hart
vol dank voor de klanken
van een heldere dag
En ik wens je het geluk
van het samenzijn
met de geliefde
die achter je ogen woont
en de schoonheid
van een leven
in de geborgenheid
de weemoed en de warmte
van je uitverkoren…
Mis mij niet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 vind mij in de wolken
zoek mij in de zon
gevleugeld of gevlinderd
uitgevlogen of in cocon
plant mij in de aarde
ruik de geuren van een bloem
hoor mij tjilpen als een vogel
als een honingbij vol gezoem
verwar mij niet met leegte
herinner hoe het ooit was
vier dagelijks het leven
stamp in iedere plas…
scheppend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 het schrijvende
diepe zelf verkent
een denkbeeldig
onmetelijk landschap
het tekent beweging
een gevleugeld tweespan
dat het witte en zwarte
paard gaande houdt
het krast op wit tot het
zwart tevoorschijn komt
het hoort hoe Thor over
de rooie gaat
het schrijvende
diepe zelf
schrijft zich los
van de ander…
Een witte dood
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 299 zag de
mieren vliegen
meeuwen zeilen
hemelhoog
een snelle wenk
onzichtbaar
vond gevleugeld
zwart een witte dood
waar warmte
eindelijk expansie gaf
en vrijheid los
van aarde was
gingen zij
met duizenden op
laatste vlucht de meeuwen
hebben dagenlang gerust…
Passage
gedicht
3.0 met 16 stemmen 9.295 In het voorbijgaan zette je
met krijt geheime tekens:
driehoeken, andrieskruisen,
gevleugelde pijlen, ogen.
Ongemerkt bleef weinig.
Eén teken stond jaren later
nog onder een raam, gered
door de vensterbank - een golflijn,
getrokken zonder te bukken.…
betekenis
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 359 het is niet door de regen dat ik een huis bouw
rondom een rusteloze gedachte
noch door het vilten mos
- een trage stroom
die stenen streelt-
het is niet omwille van het gesuis
dat sluimert als een sombere wolk
tussen kale muren en verspilde tijd
het is om het geluk te vinden
-een gevleugelde liefdesdrift
geborgen in een onvergankelijk…
Je raakt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 223 Je raakt
ontroert
vervoert
haar als een gevleugelde engel
in een snuifje Jasmijn
van winter
tot lente in Mei.
Een stiekem vleugje Parfum
vlindert zinnenprikkelend doelvrij.
Als in een droom
vervaag je stervend
op haar huid.
Te luchtig in hunkering
het moment voorbij...!…
Natte vleugels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Hij schildert zichzelf als een vreemde
een zonderling achter de spiegel
met natte vleugels
probeert hij te vliegen
boven de rode rivier
in stille heimwee
tijdens de donkere nacht
vliegt hij in de hemellucht
er is geen voortijdig einde
aan dit gevleugelde droombestaan
oneindig blijft hij in zijn schildering
vliegen onder druppels…
in alle eenvoud
hartenkreet
3.0 met 36 stemmen 1.378 je ogen spiegelen mij
als liefdesranken
van rode rozenwoorden
waar gevleugelden
tussen de nog tere
bloemknoppen hun
donsjes bewaren
met liefde gevoed
mijn hart verwarmen
in tijd gerijpt door zon
zullen we geluk plukken
als rode rozenwoorden
zonder doornen
ik beloof ’t jou…
in alle eenvoud…
Langzaam
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 104 Stuurden gevleugelde
woorden hangend aan
een zijden draad.
Droegen onze brieven
voor elkaar
door het landschap.
Bliezen adem
in onze zielen
en verlangden naar wat
blijven zou.…
koud versterven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 122 nu de herfst zijn intrek neemt
in huid, mijn haar en langgerekte adem…
*
op het laatste moment kwam er nog
de glans van ganzentrek
hoog en ver
gevleugeld onder licht
verschafte het een vergezicht dat
water overwon
de zon vertelde van haar kracht
reeds tanend, tussen winterkou
ze kleurde roder op een boom en blad
haar avondbad…
Neem me mee
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.454 Lieve gevleugelde vriend
daar hoog in de lucht
neem mijn dromen en mij
met je mee in je vlucht.
Laat ons neerstrijken
op het goudgele strand
ergens hier heel ver vandaan
in een heerlijk warm land.
Laat mij schuilen onder jouw vleugels
bescherm mij tegen de zon
laat mij even kunnen vergeten
hoe alle ellende begon…
levenskleuren
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.021 waar de ochtendzon
in roodgele gloed
jouw lach doorspekt
met duizend kleuren
elke tint
mijn dromenregen
omsluieren zal
als deken der nacht
wentel ik zacht
in levenskleuren
ga op zoek
naar een toekomst hierna
waar een liefde mij draagt
in gevleugelde dromen
mijn morgen breekt
in de kleur
van jouw lach…
halsbandparkieten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 179 verankerd in gevederd bestaan,
dat waren ze, de kraai-achtigen,
de gevleugelde zwarte ratten,
ze pikten niets en alles
alles was voor niets,
de parkiet introduceerde zichzelf
weggevlogen uit gevangenschap
met een groene boodschap
ka, kraai, ekster, raaf en roek
en ook de vlaamse gaai
betreuren deze bio-overval
zo groen hadden ze het nog…
Seringenvriend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 636 De seringenstruik
die naast jouw grafsteen bloeit
in lila kleuren
laat geuren los
die dromen beloven
er is niets anders in deze wereld
dat mij meer kan bekoren
dan het bevlogen geluid
van gevleugelde vrienden
waar het kerkhof zwijgt
over diepte van jouw graf
en stilte van jouw dood
fluiten vogels kleine liederen.…
Het Elfje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 480 Weg
Het klein gevleugeld elfje ging ineens
Een knipoog maar en 't was alweer voorbij
Vertwijfeld dacht ik bij mezelf: wat raar?
Een heel kort poosje voelde ik me blij
Maar ook een angst voor alles wat bestaat
Een elfgeval bestaat toch niet nietwaar?…
Bladgeritsel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 Gevleugeld gefladder,
geruisloos gezoem.
De stilte doorbrekende
Echo die koen
De slag der gedonder
voorafgaand verlicht
met stervende flitsen
en dood bliksemlicht.…
Een doolhof
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 52 bomen trekken hun pakken aan
creëren zo een doolhof
waar gevleugelde vrienden
zich weer veilig wanen
onvindbaar lijken, daar groen
de voertaal is, ritselen zij stilletjes
tot de muziek aanzwelt en de dans
is aangenomen
leunend tegen haar in, hangen
de grote jongens met wijd gespreide
vledders als boven Madurodam
waar zij schijt aan hebben…
Een ode aan alle inzenders van gedichten.nl
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 3.772 Met onuitwisbare herinneringen
gedachten en
diepe gevoelens
in gevleugelde woorden
met passie geschreven
virtueel neergezet
breng ik een ode aan hen
die door bezieling gedreven
alle prachtige
en ontroerende
gedichten
hebben geschreven
maar ook de mensen
achter de schermen
die ze hebben geplaatst
dat vergat ik haast
want www.gedichten.nl…
Witte onschuld
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 111 waar ik gisteren nog ging slapen
met het zwarte nachtelijke licht van metaal
ontwaak ik deze morgen
in een vloeibaar wit licht
van alle ontwortelde woorden
geen enkel zicht
enkel nog een witte boodschap
een gevleugeld stil geluid
als waarheid neergedaald
een warme hartslag
in een koude wereld
ik weet het
maar ik ben onschuldig
dus…
Waanzee
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 753 schouw ik het wachten…
Ik vraag mij af
in welke wereld
jouw dromen wonen
welke paden zij volgen
jouw magische gedachten
Vanavond zal ik zoeken
langs de vloedlijn
van je waanzee
naar je gevleugeld hart
het ijle vuur van je smachten…
Spanning
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 186 Helaas blijkt het gevleugelde insect
Dat gefrituurd niet te versmaden is
Echt niet te vangen in de duisternis
De jager met zaklamp verdient respect
Wanhoop en stress om de springende haan
Don Museveni, mag het licht weer aan?
...Aanhoudende stroomstoringen bemoeilijken het werk van
sprinkhanenjagers in Oeganda.…
Laatste boodschap
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 137 Niet veel maskers te verbergen
om in het alleen zijn te ontpoppen
als een vlinder die ooit rups was
ook geen daden van roem of faam
alleen met een onbekende naam
gevleugeld op weg naar de zon
laatste boodschap aan de ontheemden
we zijn tenslotte allemaal vreemden
stille getuigen van zwijgend water
in een verleden van verloren tijden…
Federico l'aquila di Toledo
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 591 Bahamontes reed bergop iedereen er finaal af
op toppen was het even genoeg kreeg chagrijn
dronk daalzin in teugen uit karaffen wijn
waarbij hij wachtend van uitzichten hoog opgaf
was als adelaar van Toledo die slingerend joeg
naar toplocaties gevleugeld in zijn element
tot de klimgeit zijn pauzes eens oversloeg
doorging voor winst in het…
Blauwe droom
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 94 in een hoek van blauwe lucht
zijn mijn dromen scheep gegaan
de sterren brandden bij volle maan
de wereld bestond louter uit golven
ik sprak tot de vissen
in een stille zee
die in luchtkastelen woonden
tussen reuzengrote bloemen
ik floot met de vogels
die alles verstonden
briljante gevleugelde schepsels
toen hoorde ik
een zachte stap…