inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 14.183):

Het Elfje

Een fijn penseel dat alles dekt met sneeuw
De herfst is ingeruild voor wintertijd
Een wonderbaarlijk toverachtig taferéél
En alles is zo sprookjesachtig mooi
Het raam is al wat mij van koude scheidt

Ik voelde mij bekeken door een ziel
Pardoes en plots verscheen voor 't raam iets vreemds
Een klein gevleugeld elfje heel fragiel
Ik knipper eenmaal met mijn ogen. Weg
Het klein gevleugeld elfje ging ineens

Een knipoog maar en 't was alweer voorbij
Vertwijfeld dacht ik bij mezelf: wat raar?
Een heel kort poosje voelde ik me blij
Maar ook een angst voor alles wat bestaat
Een elfgeval bestaat toch niet nietwaar?

Onnozel wierp ik anderdaags een blik
't heelal door 't raam weer gadeslaan en zag
de kindjes spelen, aan 't raam een leeuwerik
'k Heb regenboog en noorderlicht geëerd
Een schilderij. Maar nimmer nog zo'n dag.

Schrijver: Monique van Ommen, 21 januari 2007


Geplaatst in de categorie: overig

3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 480

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)