Alle inzendingen over geweld

is draait me een paar miljard lichtjaar om haar vinger ze zet een dansje in draallalaa draallalaa, draal en draalt tot het zadel van mijn bakfiets afzakt lankmoedig bekneld in mijn schoenen ze gooit er nog haar boekentas tegen tegen mijn schenen laura is te zorro zegt ze ze steekt haar vinger in de lucht door de regenkap gat er in met geweld…

Dan zijn we de oude getrouwden van deze geweldige site, die net als de verhalen-site een verbintenis inhoudt! Een huwelijk zonder ring, zonder boekje eveneens zelfs geen uitbundig huwelijksfeesr! Maar dat is overbodig, bij een goede relatie als deze, immers zit het ‘m in de liefde, waarvan we genoeg hebben te geven!…

Brengt geluk aan alle werelddelen, waar het in boos geweld gesmoord. Laat geluk niet een vaag begrip zijn, een relikwie voor hen die zijn vergeten, hoe het was vòòr al het geweldsvenijn. Het kan anders, laat het kinderen weten. Waar er overal mensen worden vermoord, luister naar de kinderen, kijk in hun ogen.…

maakt angstig, men raakt van de wijs en vraagt vaak ontkenning haar deel zelfs geweld komt opstandig van stal door boosheid uit een dieper dal . de horizon lijkt steeds verder gedachten raken in de war, het spoor bijster, uitzichtloosheid versmalt zich en wordt zogezegd star .…

alles wat ik had kunnen worden de notaris blijft pragmatisch het vermogen is de bezittingen min de schulden wat een geweldige show!…

‘t Waait narcissen knakken niet opgewassen tegen zoveel geweld nog voor je ze goed en wel kon zien, zijn ze door de wind geveld!…

versleten legt zich moegestreden het oude jaar stil neer niets en bijna niemand treurt vandaag nog hem zal wat hij deed en bracht zich morgen herinneren het oude jaar dood laat het nieuwe leven schreeuwt eenieder met in volle handen knallend vuurwerk geen oog hebben zij voor ver weg en dichtbij de vernietigende strijd van oorlog en geweld…

consument die ons meteen warm welkom heet wat jij hebt geëtaleerd transformeert tot product en draagt in vorm en uitstraling jouw talent dat bij mij al een behoefte heeft herkend samen lopen wij de paden na van onze overeenkomst besluiten met warme hand zelden heb ik zo een koop gesloten want de eer en het gewin voelde geweldig…

Neen, dichtkunst is gevoel, gevoel de band ontsprongen, Behoefte van 't gevoel, door geen geweld bedwongen. Geen dichter, die het vers of navorst, of gebiedt! Maar, wie het uit de stroom van 't bruisend harte schiet!…

Maar Maart is ook een wilde gast, Een windzak en een bulderbast; Hij kan geweldig razen, En 't is zijn allerhoogste pret, Als hij gauw iemand hoed of pet Zo maar van 't hoofd kan blazen. Ook waar hij parapluutjes ziet, Spaart hij die niet, Maar keert - zo'n guit der guiten! - Die, flap!…

Je bent van pure blijdschap de weg een beetje kwijt, da's helemaal niet vreemd hoor, dat een mens zó gelukkig wezen mag, is gewéldig. Je toont het door te huilen en ook dat is normaal, het zijn tranen van geluk, dat weten wij beiden maar ál te goed.…

Hij heeft er buren, rijke, dikke en voelt er zich geweldig tussen vanwege financiële blikken: z'n bussen zijn collectebussen. Door bussen strijdt-ie tegen nood. Hij appelleert aan mededogen. Z'n financiële blik is groot: je ziet het aan z'n dollarogen. Ze bellen aan op jouw adres. Je geeft! Je wil niet, dat ze lijden.…

Vliegende bloem uit glanzen van opaal, Drijft, levend spectrum, in 't geweldig licht Van tropenzon de vlinder, even licht, Neen - drijvend, lichter dan de zonnestraal.…

Ik wilde dat, tot volmaking van 't wonder, Mijn stem 't metalen timbre kreeg van donder, 'T geweld van wereldzee-tillende orkaan, En dat 'k, ver over welvende aardelanden, De zon kon groeten, in gigantenhanden Als spreektrompet een trechter van vulkaan.…

vijf innig geliefde mensen hiermee willen we de pijn onderdrukken ik kan geen liever zussen wensen Al zijn we samen door een hel gegaan zoveel verloren in een korte tijd niemand van ons heeft alleen gestaan we raakten elkaar niet kwijt Samen met de bloemen naar het kerkhof vooral bij het graf van pap en mam weet ik dat ik met mijn zussen geweldig…

aankondiging je hebt jezelf grijnzend binnen gelaten jou bij me voelen, is de stilte verlaten die je breekt met `n dreigende fluistering Verduistering kerft als ik je omtrek zie gaten vallen in -de gedachten die me haten omdat jij ze wild naar buiten mept- vergaan kermend als ik naar binnen staar Ik bedaar in de hoop dat je van me wijkt `t geweld…

Er is geen pijnloze manier Ons hoofdstuk sluit Ik kan pretenderen Dat het anders is, niet waar Leven is beperkt Keuzes vallen zwaar Ergens ging het mis Ontrafeld, uit elkaar Laat me vrij Als je van me houdt Laat me gaan Verdriet is wat ik breng Geweld doe ik me aan Er geen juist moment Voor verzachting van de pijn Hoe kan ik jou…

Man uit duizenden Met je lieve gezicht Ik kan niet anders Ben voor je gezwicht Jouw lijf zo heerlijk Goed voor uren plezier Echt geweldig ben jij Mijn heerlijk seksdier Jong ben je ook nog En je zit strak in je vel Ik houd van al je plekjes Maar dat weet je wel Ik kan goed met je praten En je bent ook nog knap Jij laat me weer stralen…

Een meisje dat mijn hart geweldig snel is ingedaald. Een meisje waarvan ik alles wil leren kennen. Een meisje dat mij verschrikkelijk weet te jennen. Een meisje waar ik gewoon niet genoeg van krijg. Een meisje waardoor ik de realiteit geheel ontstijg. Zo'n soort meisje. Ben jij voor mij.…

Zij joegen door bestaande wolkenschaduwen, geweldige, als grotten hol van binnen. Hun stappen door geen sterveling gehoord weerklonken en ik zweeg. Ik zweeg, ik kon ze niet beschermen. Want zij zoeken en vinden, vroeg of laat, de ongeziene, de ene ware stoot tussen de ogen die men verwacht en nergens, niet zal weren.…

door oud Victoriaans geslacht dwepend met Darwin's vuur naar Eton en Oxford gebracht doordrenkt in literatuur door Lady Virginia Woolf gesterkt debuteert de bibliofiel met hoogstaand English poetry-werk in zijn The Burning Wheel wijl Flanders Fields de doden telt en hij blindheid bedwingt treft hem uit het Great War-geweld een Truiens…

Geweld als permanente staat de kindertijd ontnomen 't wapen, verlengstuk van emotie de dood, ultieme consequentie van een leven zonder hoop.…

motivatie geënt mocht hij ooit de schepping zien in zijn naakte werkelijkheid schrikt hij van wat het voorstelt Waarschijnlijk dat de mensheid te wankel voor zo‘n werkelijkheid waar hij niet voor is gemaakt in een pandemische hysterie van ’n lemming-achtige aard met liederlijke kreten als door de duivel bezeten in anarchistisch geweld…

Maar 's avonds kreeg hij schichtige bezoeken van onbekenden, de enigen die wisten dat hij zijn helpers had in alle hoeken en grof geweld bestreed met duizend listen. Hij staart door 't raam. 't Is zomer aan de grachten. De bomen en de daken en de lucht zijn net als vroeger, toen hij nog niets miste.…

Samen vormen ze een geweldig koor Elke vogel zingt zoals hij gebekt is Voor mij is het een ware belevenis De vogelzang, de hele dag maar door. Ik zie ze nestelen in de hoge bomen Ook in de struiken en in de heggen Waar ze straks hun eitjes gaan leggen Waaruit dan jonge vogeltjes komen.…

De dorre stilte van het hangend blad gestage starheid van kruin der populieren hol landschap door geen wind omvat waar somtijds toch de storm kan tieren in bulderend geweld en woest verweer tot alles vernietigend slopende krachten geeft zo ravage doet velen ’t harte zeer natuur buigt zich in zuchtende klachten kan ook het fluisteren in de…

Vuurslag, geweld van vallen. Ontelbaar maal toeval, gestapeld wegwijzer naar meer, verder, altijd dezelfde afval van stenen en verzen. Wie de weg volgt, over puin klimt groeit met de berg bij elke stap. Wie afdaalt van de kraterrand zeult met gemis aan binnenkant.…

Teleurstellend raakt de slag, geduld en beheersing, zijn betreurenswaardig arm geweldig overweegt een voorname kracht reeds tot het kookpunt verhit.…

Genade buigt voor geweld van zware woorden. Patriciërs knikken door knieën, wuiven achteloos hun wilde haren en oogsten krullen in achtertuinen. Lettersletten kuizen voorhoofden, verkwanselen op het laatst luizenmantels aan baardmannen met wollig bier, lichten witte hoeden bij wijze van.…

samen met zijn vriend, de wind komt hij er aan, met natte vlagen spoelt alles helder schoon wat hij op zijn weg maar vindt spattend en spetterend roffelt hij op de daken stroomt over wegen en land naar sloten, die verzadigd raken dan plots met de wind in de rug striemt hij het gouden korenveld halmen buigen en knakken voor het hozende geweld…