1905 resultaten.
Het hoopje plezier
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 94 zacht bijna
onhoorbaar
zweefden je
woorden langs
haar lach
die in het
vertolken van
klinkers het
grootste
genoegen had
waar ademen
nog de melodie
bepaalde
begonnen
gebaren het
ritme te steunen
van een nog
lang niet helder
uitgebalanceerde
lichaamstaal
lief is het
hoopje plezier
dat zingt
met haar ogen
dwingt tot
close…
In wederzijdse dromen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 118 ik heb nog
achterom gekeken
hoop dat schaduwen
toch niet zijn meegegleden
de stille openheid
van ons contact is het
contract dat wij zijn
aangegaan in ons bestaan
altijd breekbaar in het
hectisch manoeuvreren
niet voor grenzen maar
om de ruimte te proberen
een enkel woord
of klein subtiel gebaar
is soms niet genoeg om
misverstanden…
Valse echo's
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 113 knip maar
met je vingers ik ken je
lichaamstaal in subtiel gebaar
altijd zal ik jou beschermen
ook als je blik
wordt gedwarsboomd
door onverlaten in hun
boosaardig perspectief
en je lach in haar
hemelse reikwijdte
wordt geblokkeerd door
schaduwen van valse echo’s
daar waar
je tranen vloeien
zal ik ze drogen en zorgen
laten vervluchtigen…
JE VERLAAT ME !
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.479 Tranenvocht over mijn wangen
Nee, ik veeg niets weg, laat maar lopen
Dat verdrietig gevoel, versterkt door biggel
koester ik, in mijn smart...,
je liet mijn hand, mijn hoopvol gebaar
afglijden als een oude deken.
Mijn keel verkrampt, ik zou willen gillen.
Lucht…. ik zoek naar adem, teugenvol
ik weet niet meer…hoe moet ik….…
Het applaus is grijs
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 hij poetst en polijst
spreekt van zilver
maar zijn woorden
slaan zwart uit
wanhopig kijkt hij
zijn toehoorders in de ogen
ziet wat hoofden gebogen
terwijl de rest hem ontwijkt
nog is hij niet klaar
wie zwijgt stemt toe
maar het applaus is grijs
en zijn stem doodmoe
als hij het katheder verlaat
met een nietszeggend gebaar
ziet hij…
een valse droom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 147 van woorden
met zinnen die zij
al niet meer hoorden
het was de melodie
die dissoneerde
wat zij ook probeerden
ze bleef klinken als
een nietszeggend refrein
in jaren afgezaagd
en toch begon steeds
ergens de eerste toon
gebaseerd op een
valse droom die ruzie zocht
wijs geworden
hebben zij het vocale
nagelaten en stilte gezocht
gebaar…
Levend sterven
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 613 als oprechtheid
halfstok wordt gehesen
lijkt vertrouwen dood
ieder woord
ieder gebaar
iedere stilte
heeft aan oorspronkelijkheid ingeboet,
het delen is vermoord
of zal het zijn
als rouwen,
opstandige eenzaamheid,
woede bouwen
tranen die slijten aan hoop,
eindeloos,
in nog ongewenste dagen
blijven zij schaduwrijk
doch ongewijd…
De vlotte oogopslag
netgedicht
2.0 met 47 stemmen 129 jij hebt geen
extravagantie in
kleding nodig
die jouw figuur
op een sierlijk
charmante manier
goed doet uitkomen
mensen focussen
op jou door het
bijna volmaakte
plaatje zonder
enig raffinement
en keurig naadloos
verborgen trucs
zij willen meer
van jouw aandacht
kleding om erbij
te horen ook de
luchtigheid van
hetzelfde gebaar…
Onverbloemd
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 122 Het is rust en ik pak
voor het eerst sinds
drie jaar de telefoon
om de één in te toetsen
en wacht vol spanning
ik wil vertellen van bert, dirk
wesley, gio en vragen wat jij
van het eerste doelpunt vind
en van die verdomde vuvuzela's
ik schrik van mijn gebaar
spring op de fiets richting
kerkhof en zie dat de oranje
tulpen volop in bloei…
Houvast
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 566 Voor een peuter,
die zich heeft bezeerd,
leiden een aaiend gebaar
over de pijnlijke plek
én lieve woordjes
tot minder pijn.
Je bent op het juiste moment
een wonderdoener,
een tovenaar.
Voor een persoon,
met een intens verdriet,
voelt jouw luisterend oor
of het tonen van begrip
als verzachtende balsem,
of als troost.…
Met stenen voeten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 169 je armen reikten
naar hemel
handen een vragend gebaar
gezicht opgeheven
ogen vol adoratie
lichaam ontmoeting klaar
met stenen voeten
vertrapte je mijn ziel
alleen omdat ik op je viel
in eeuwige golving
stroomde mijn liefde
langs jouw slanke benen
maar jij koos de hoogte
rees op uit de zee
ik wilde zo graag met je mee…
Een verharde maatschappij.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 142 Hol klinkt elke beweging en ieder
gebaar is bevroren.
Terwijl de lippen vastgeklonken zijn
op het glanzende metaal kan ik hun
in beton gegoten gevoelens en gedachten
horen...…
Afscheidshartenkreet van een gestorvene...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 549 Toen mijn hart stilstond
ging mijn liefde nog niet over
Toen mijn lichaam jullie verliet
ontstond wederzijds het stoffelijk gemis
maar voedde vooral onze geestelijkheid
van de blijvende invoelbare liefde:
van 'n kus, 'n aai, 'n gebaar, 'n blik, 'n praatje, 'n lach, 'n traan
die liefde, die voelbare liefde blijft
voor altijd!…
Een vriend
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 510 Zodat we elkaar beantwoorden,
In raadsels en gebaren.
Ik sta op en moet gaan,
Kijk op de klok en zeg,
Ja de tijd is weer snel voorbij gegaan.…
piëta
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 haar moederhanden rond
zijn dode lichaam
in een wanhopig gebaar doet
ze zijn naam de eer aan,
die gestorven op haar lippen
levend in haar adem ligt
want elk gezicht op beter
lijkt verloren, in een boze droom
zonder schroom bedekt het naakte weten
nu ons aller wereldtaal
opgedeeld in rauwe stukken
lukt het de vrede slechts
een enkele…
rite
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 203 ter rouw
ter tafel
het brood gedeeld
het stilzwijgen onopgesmukt
men tilt elkaar baarvoets
stille rites ijlend van bed naar altaar
doorzichtig treedt men in elkaar
op plaatsen waar men zichzelf niet kent
het behelzen
met
voorraadkasten en rantsoen
brood en water voor het leven
wat
zout op de huid
en het ongezegde in de gebaren
als…
LAIS CXCII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 42 Haar git is niet wat er in licht vergaat:
het schijnsel kleurt te blauw haar hels gebaar,
het zwart is daar, er is genoeg in haar.
Calculaties vergelden elk moment,
data, ingelezen, rij na rij per cent,
en uitgerekend zo de mens vergaat.
Het heeft geen spijt, het deugde niet als vent:
het telt nu zelf de tijd waar zij bestaat.…
LAIS CCXCV
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Ik kleur uw wangen roodzacht,
mijn glans is jurk, glijdende zijde daar
als uw oker zich onthult, luid gebaar
van u in het nieuws van mijn verlatenheid.
Ik laat mij door uw leden leiden, scheid
hemel van aarde, hel van ons zijn, lik
de tong van het bestaan: stilte, waarheid.
Kilte in uw klaarte, mijn woord ben ik.…
LAIS CCCXVII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 56 meewarig de zwijgende dolfijnen
gebaren: weinig vin en veel venijn. en
zout legt de zon van de zee op zijn huid,
en roepende scheepshoorn, zeemeeuwgeluid.
wonden die gutsen, golven die lonken
gieten twijfel in een vaststaand besluit:
het moet hier uit, dit schip is gezonken.…
LAIS CCLXXXI
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 Het ziet zichzelf, herhaalt een oud gebaar.
De haard smeult nog, dat is maar beter zo:
je mag de hoop niet doven, hier of daar
kan het nog: dromen blijft een risico.…
Mikis Theodorakis
snelsonnet
4.0 met 14 stemmen 169 de stem van Hellas zal voor altijd zwijgen
fascisten kregen dát niet voor elkaar
M.T. stond, met zijn vrienden, altijd klaar
het lukte schoften niet hem klein te krijgen
voor ploerten is het moorden iets als feesten
- ontmasker steeds door haat verziekte geesten!
Jan woordenaar Bontje, 5 september 2021…
DAKLOOS
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 137 straten
en dacht ze, ik maak mij nog eens van kant
Koude winterwind sneed in haar dunne jas
af en toe vond ze een totaal verrotte tomaat
In een slooppand vond ze een oude matras
daar voelde ze zich even geen brokje straat
Van huis en haard verdreven, trok ze maar
van ‘t nergens naar ‘t volgende nergens toe
Bittere kou dwong passanten tot een gebaar…
sorry
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 3.288 Niet in de mist van sorry,s
Vaag zicht, onwaar
Uitzichtsloos uiteengedreven
Sorry zonder inhoud
Waardeloos gebaar
Nog wacht ik op een hand, een arm
Hoe lang nog deze weg?
Of wacht jij op tot het moment,
Dat ik voor eens en altijd
Zelf sorry zeg.…
engel van liefde
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.376 engel van liefde
omhels mijn hart
spreid jouw vleugels
in een innig gebaar
schep verlangen en hoop
passie in dromen
zweef op gevoel
zaai liefde om me heen
bezorger van geluk
dagen vol dromen
jij bent het einde
mijn nieuw begin
engel zo zacht
laat mij leven
nachten met jou
liefde beleven…
Verdriet ...
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 533 Blij met 'n teder gebaar
verstand komt met de jaren
intens genieten van elkaar
helaas niet te verklaren
Verdriet ?
Ik niet
doorgaan
niet stilstaan !…
Brekende stilte
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 82 langzaam verkleurde
haar lach de spanning
in duizenden kinderogen
nog knipperden zij
op klein vermogen
in een zacht
heen en weer
bewegen kwamen zij
weer tot leven
ademden hoorbaar uit
zo lieten handen
in een sterke kramp
eindelijk hun vingers
weer vrij in een
opluchtend gebaar
in brekende stilte
rezen zij als
een man op van…
Het flamboyante
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 soms zag ik
je hand wat vaags
wegwuiven in een
bijna achteloos gebaar
waar je ook ging
nooit hing er
iets van schaduw
rond je verschijnen
ogen en lach
waren alles in contact
dat hart en ziel
volledig presenteerden
de donkere kant
van de balans was
nauwelijks zichtbaar
in transparante openheid
pas de stilte van
ontspanning…
van liefde zot
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 373 Wetend dat jij door zult zeuren,
zonder woorden weliswaar,
vrees ik wat er zal gebeuren,
als ik zwicht voor zo'n gebaar.
Open harten, open deuren,
ooit valt alles in zijn slot.
Blikken die mij openscheuren,
stapelgek, van liefde zot.…
Alzheimers' lach
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 741 Een klein gebaar is wat ik wens,
een flikkering in je ogen.
Het is het niets dat ik nu zie,
verdwenen gedachten van een mens,
zo stil en onbewogen.
De verandering, die zoveel verhult,
is die van vergeten rituelen.
Het is Alzheimers’ bestaan
dat de broze leegte vult,
die wij voortaan moeten delen.…
angst
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 795 schimmige honden
of de eindeloze gang naar ziekenboeg
ik ken geen angst voor golven over de dijk
of dood
nee die vrees ken ik niet
wel als vroeg in de nacht
met een lichaam rusteloos
en mijlenver van slaap
ik uitkijk over landerijen
en naast de jeneverbes
jij daar weer staat
schreeuwend zonder stem
met gesloten ogen
en uitnodigend gebaar…