Alle inzendingen over glinsteren

Diep in mijn hart is een beekje Glinsterend als het zuiverste goud Daar liggen verdronken dromen In zilte tranen van liefde zo zout Soms duik ik er even naar binnen Gedreven door intens verlangen Stilletjes drijf ik dan verloren rond In mooie herinneringen gevangen Gedachten een oase van verbeelding Alles stroomt weer aan mij voorbij De…

de koude herfst huilt blaadjes tot kroonjuwelen koning winter wacht…

Etherisch stralend schijnsel door de hoge koepelring, een purpergouden glinstering, een glans van rose en violet. Gestolde wegen der verbeelding van religieuze voorstelling in glas-en-loden venstering- kristallen krans van een rozet.…

Beeldig zilverkleurig bloemachtige glinster, adembenemend hell in het bijzondere finster. Winterse glimmering, sfeerijke bloemenpracht beroert de hartsromantiek als sprookjesnacht.…

[Haiku] golven glinsteren in het naderende licht van de avondzon…

Met een glinstering als bliksemschicht in mijn hoofd treft haar laatste woord.…

Zonnestralen glinsteren door de kruinen van bomen. Schapen lopen onwennig op het besneeuwde weiland. Een moeder met een klein kindje aan de hand. Dat met haar meegetrokken slee wat loopt te dromen. Zo maar een beeldimpressie van een gewone winterse donderdag. Eenvoudige gebeurtenissen die ik zo graag aanschouwen mag.…

wandelen in de verse sneeuw de slee sleept achter ons aan ik neem het touw van haar over haar koude handjes sluit ik even in mijn vuist kijk omhoog; de hemel ziet grauw een druppeltje hangt aan haar neus wangen kleuren rood van de kou haar ogen glinsteren terwijl ze kletst zonder ophouden gewoon apetrots om in de alsmaar…

duizend sterren in de hemel, glinsterend in de nacht maar het mooiste zijn jouw ogen, want die stralen als je lacht. duizend sterren aan de hemel die stralen voor jou, duizend meiden op de wereld en slechts een waar ik van hou!!!!…

In de glinstering van je ogen waar tranen leken te zijn ontstaat een glimlach waarvoor wij allen smelten Liefde, ja, het is liefde toch is er angst en pijn dit voelt zo verdomde fijn dit kan toch niet altijd zo zijn?…

Daarin openen zich heldere spiegels met rafelige randen waarin door het penseel van de schepper de scherpe afdrukken schitteren van het glinsteren van de stam…

Leven onder zonnestralen Zorgeloos en warm verlicht Mijn hart zwanger van liefde Glanzend mijn rode krullen Ogen die helder sprankelen Nieuw leven doen onthullen Geluk is zo zeldzaam mooi Als een vlinder van fluweel Zwevende vleugels zo teer Breekbaar als stokjes kaneel Dromen kleuren en geuren Versmelting van jou en mij Gevoel zo glinsterend…

ik zie, ik zie jouw wereld en de donkere nachten eromheen je behoudt de schreeuw, de dwaling wanneer het tij tot sterven roept tot droogte eenmalig, mijn lippen bleek maar de zee sterft niet, mijn lief en ik zal teder zijn uit het licht langs je heen glijden, omlaag naar de duinen en het zingen ervan ik zal het water zijn…

Het is een fragiele glinstering over een zee van hoop in je hoofd.…

woorden vliegen door de lucht als vlinders met één vleugel zielenleed is duidelijk zichtbaar in glinsterende ogen na het vallen is het opstaan even ongemakkelijk als de weg die voor hen ligt onontgonnen en maagdelijk wit blijven antwoorden vooralsnog uit daar wordt driftig naar gepuzzeld al is dat boek wel verdomd dik…

Jij hebt mij weer een lied gebracht ook deze nacht verstond ik die pracht herkende het hout van de pijnbomen. Wachten de dagen op een vonk, vrezen ze niet langer meer de kans niet het vuur dat eventueel ontstaat. Welke zinnen zullen we opschrijven wat laten we weg of kan echt beklijven. Van welke speerpunten maken we lijven. Samen en…

Het glinsteren van de wind als veel mensen samen met gelijke tred die bocht nemen is dat het moment van ommezwaai tijd van veranderingen fluistert de wind met een glinstering er wandelt liefde klinkt het wolkenzacht en ik nam een hapje…

ijskristalletjes glinsteren alom of het feest op aarde is.…

tranen als glinsterende rivieren over heuvels van wangen…

fris nog het gras en fier die glinsteringen in novemberlicht…

Gouden glinstering spiegelt het avondwater ondergaande zon.…

glinsterende pijn druppels vergankelijkheid rustend in een oog…

Regendruppels glinsteren Zacht aan de bladeren In de late avondzon Transparant helder Glijden de druppels Langzaam naar beneden Geruisloos vallen de druppels Op de aarde die doorweekt wordt Het glinsterende water spat uiteen Langzaam sijpelt het water Verder over het mossige groen De zon schijnt op de pareldruppels Regendruppels glinsteren…

zilveren draadjes glinsterend in de herfstzon spin maakt zijn kunstwerk…

glinsterend spoortje achtergelaten dood blad geen snelheid nodig…

Glinster vanuit het donker verraadt een eeuwenoud licht van verloren gegaan of leven ons ver vooruit Uit ordelijke chaos geboren ondergaat de mensheid, zoals de Dinosaurus, ooit eenzelfde lot Sterft dit heelal uiteindelijk in wanorde zal óók onze glinster voor altijd doven…

Wat ik teder vraag is een glinstering in je wachtende ogen die verlaten zwijgen en dwalen waar ik nog niet ben geweest of je nog niet kan aanraken.…

via deze dromenrivier zonreizen de zingende stenen soms glinsterend in hun zwerversziel…

Nieuwe dauw op het veld glinsterend zonnevocht een knipoog van het land het jaar nog ongepeld…

Je ogen glinsteren als kristal, Je lichaam strakker dan strak, Maar je karakter zo rot als een appel.…