Netgedichten

netgedicht (nr. 10.768):

Het glinsteren van de stam

In de glinstering van de stam
kraken de zwartgerande scheuren

De berk staat stoer aan de rand
van het gespetter van dansende vissen
waar stilte wordt aangezet tot luister

In het fluisteren van de wind
zweven de stofjes in de lage zon
die verderop in het sluimer van de kabbeling
worden geweven tot lakens
en het wateroppervlak bedekken

Daarin openen zich heldere spiegels
met rafelige randen
waarin door het penseel van de schepper
de scherpe afdrukken schitteren
van het glinsteren van de stam