Alle inzendingen over glinsterend zout

ik zie, ik zie jouw wereld en de donkere nachten eromheen je behoudt de schreeuw, de dwaling wanneer het tij tot sterven roept tot droogte eenmalig, mijn lippen bleek maar de zee sterft niet, mijn lief en ik zal teder zijn uit het licht langs je heen glijden, omlaag naar de duinen en het zingen ervan ik zal het water zijn…

Behalve zij, die de kust in zout verdronken haalden Zo zout.…

Tranen zijn zout tranen zijn oud nog voor ze geplengd zijn ze zoeken hun baan dwars door het hart om dan naar buiten te gaan ze glinsteren op de wang in de volle zon kleine stukjes diamant maar hebben geen enkele waarde ze zijn verrot hout tranen zijn zout.…

Fascinerend hoe de zon zijn glinstering weerspiegelt.…

Even vlug trok jij een ander plan zwom aan land rekte je uit toen de zon haar warmte en licht aan je gaf jij glinsterend mooie water fee het zoute water droop van je af maar de golven wenkten je terug je riep nog kom het kan ik liep met je mee maar bleef op het strand en dacht was ik maar een zeemeerman…

Diep in mijn hart is een beekje Glinsterend als het zuiverste goud Daar liggen verdronken dromen In zilte tranen van liefde zo zout Soms duik ik er even naar binnen Gedreven door intens verlangen Stilletjes drijf ik dan verloren rond In mooie herinneringen gevangen Gedachten een oase van verbeelding Alles stroomt weer aan mij voorbij De…

de koude herfst huilt blaadjes tot kroonjuwelen koning winter wacht…

Etherisch stralend schijnsel door de hoge koepelring, een purpergouden glinstering, een glans van rose en violet. Gestolde wegen der verbeelding van religieuze voorstelling in glas-en-loden venstering- kristallen krans van een rozet.…

mijn bloed vloeit zout als het grillige zilte losgerukt van de golfbreker zwerf ik met de witte schuimkoppen mee over zee schuimkoppen zijn onschuldig enkel mensen varen te ver eindigen als lege schelpen en worden platgetrapt op het strand…

De laatste schaatsen zijn zo goed als op Er is geen slee of schuiver meer te krijgen Ook de Elfstedenkoorts begint alweer te stijgen En heel het land lijkt op kabouter Plop Voor weggebruikers geldt 'n weeralarm Het asfalt moet vanaf vandaag zoutarm. ---- RIJSWIJK - Het winterweer zorgt ervoor dat tuincentra in heel Nederland…

Het water van de zee is altijd zout, hoe men de politiek ook vertrouwt, of het nu dames zijn of heren, die met de waarheid gaan jongleren. Hoe zij de strooppot ook hanteren 't eigen gelijk zal prevaleren, 't spel, het is al eeuwenoud, het gaat om macht en om behoud. Te vaak te veel ging het al fout, het water van de zee is altijd zout.…

ze is een echte Zeeuwse van zeker zestig plus we komen aan de praat over de grote rampvloed ze kijkt me aan en zegt: "wij mensen, die hier leven kijken altijd naar de huizen in dat van ons zit zout"…

elke ochtend weer slapen mijn ogen ik wrijf het er in en er uit begin de dag met zout…

nu er niets meer tussen ogen is dan weten, dat jouw overgang aan zielen klopt stopt krampachtig klampen aan een leven dat niet langer wil jouw dagen zijn compleet jouw lichaam schept het einde en mijn tranen dragen slechts mijn hart ik zie en zwijg want zeggen heeft geen kracht meer enkel nog jouw mooie tijd verbeeldt het troostwoord…

Toen ik vergat zout in de pap te doen, wilde dat niet zeggen dat ik het zout vergeten was, dat stond namelijk klaar om te gebruiken.…

Zout en helder duizenden druppels glinsterend als diamanten lopen tergend langzaam langs mijn wangen vinden de weg over mijn kin. Met mijn tong proef ik de bittere smaak van het eindeloze stromende verdriet van verloren liefde. In de weerspiegeling van mijn tranen zie ik jouw gezicht en alles wat ik zo liefhad in jou.…

Een traan, een zoute druppel glinsterend als een diamant glijdt langzaam langs mijn wang en spat uiteen op mijn hand.…

de krekels zijn blij het trillen van bomen glinsterend begrip van zomeroogst en wij; de kern die ons voedt legt ons de wereld in het hart zwaar zwemt de middag voorbij wij voelen zijn kloppen, tellen de slagen en lieven ons breekbaar klevend in adem jou drupt warme honing van ’t lijf en ik zout het gras toeval is blauw en een spoor…

Weidse stromen nemen met volle teugen vrij baan slechts in genadevol glinsteren wijken de smalste vlakken ruim op de drempel van branding ruist milde adem schuim tot zandig zout ergens achterblijft smeden licht en water verbond alsof zwaarte wegdrijft het land nooit bestond ginds, in het hier…

de geur van vochtig zeemleer vervoert me naar oma, die fietsend in de tegenwind zich naar de markt spoedt, op haar tocht naar schol en schar, aardappelen, andijvie de blauwgrijze Keulse pot in haar keuken, gevuld met glinsterend zeezout, ik zie hoe oma's sterke hand een greep doet, en wit zeevlees glinsterend bestrooit die geur van petroleum…

Mijn ogen glanzen vol hoop Schemer verslagen door licht De wind waait zoute tranen Strelend over mijn gezicht De zon ontwaart een glimlach Van glinsterende gouden gloed Het tij zal zachtjesaan keren Zoals het gaan zal is het goed!…

Zag de mutaties, bij Blokker, de Ikea bij Lidl, Aldi en de Action in onderbroeken van Zeeman met Boerka's bij de Hema op zoek naar zoute dropjes regendauw en vlinderwolven zag glinsterende ogen glanzen boven verkouden neusjes dansen zakdoeken ingewikkeld en omgewikkeld kleurden de wereld muziek in zinvol verdwalen droomde de horizon…

Gouden glinstering spiegelt het avondwater ondergaande zon.…

witte sneeuw hard glinsterend onder de stekende zon al wat zolang al treurt en kermt knarst onder Goliaths voet in nederlagen in de donkerste dagen een brug over het ravijn de ster het lied van leven een kerstgeschenk aan jou gegeven het paradijs herschiep berg en dal weer juichen liet rondom de zon…

Mannen zijn het zout der aarde, maar wat wordt daar mee bedoelt? Zijn "ze" dan van een bepaalde meer-waarde, is het dat waar deze uitdrukking op stoelt?…

De ober was een daverende vrouw donder rommelde door het dal en stenen muren kaatsten laag het licht haar lach echode weg ik was alleen dat terras die stoelen nat wit mager één ervan lag om vochtig als mijn wangen naast het oleanderblad de avond sloeg een klamme doek mijn lippen zout als zee en weerlicht in de bergen wanhopig denkend…

eens peperduur zoetzuur de wind waait zilt zuinig Zeeuws zalvend pruimenmondje JP, ik hoop dat je binnen korte tijd aan je Balkenendje mag komen en dan wrijf ik het er ook nog in…

van het zout gewonnen uit de tranen van mijn lief wil ik met pasen een vleugje op mijn ei...…

Wat zouden we zijn zonder jou? In ieder geval niet het puntje van de tong, want daar was jij al. Jij bent bedacht om in onze wonden gewreven te worden. Jij stijgt ons naar het hoofd. Kenners weten wat ik bedoel. De zee zit barstensvol met jou, maar echt goed smaak je op een eitje. Gebiologeerd kan ik naar je kijken, het giftige witte landschap…

Het land wordt op het nippertje gered We mogen bij de Friezen zout gaan halen Dan zúllen ze een halve meter dalen..…