Alle inzendingen over gracieus

als de vlucht van een zilvermeeuw zweef ik door dromen in een dans vol verlangen het zoeken naar mijzelf door het raken van jouw hart een streling, heel zacht tuimelen wij samen in die eindeloze val waar ik de wind zal wezen wentelen om jou heen sierlijk en gracieus in een dans zonder eind…

Naakt op een trap Van boven naar beneden Geconcentreerd kijkend Standvastig Trede na trede Lijven bloot en Elkaar kussend (mond-op-mond) Met handen die Zwijgen Tongen die met Recht aanbeden Gracieus en Tevreden. Moe. Voldaan Hun lijven één lichaam Orgasme Héérlijk. Met reden…

onaantastbaar is haar schoonheid gracieus de vlucht volmaaktheid in contrasten tussen horizon en lucht heb haar pluimen nooit gestreken of het verenkleed gekort mocht uit haar handen eten delen onze creatieve dorst zacht spant zij de stilte aan om woordloos weg te gaan met feniks vleugels op te stijgen…

Op dit lommerrijke terras Heb ik er vandaag Een flink aantal voorbij Zien komen, stijgend, Dalend, Air Portugal, Air China, Southern Airways, Maar ook KLM en Easy Jet, Bijna aanraakbaar dichtbij, Maar die ene zilvermeeuw Die gracieus en koninklijk Over deze tuin vliegt Heeft de mooiste vleugels Van allemaal…

zag je wolken blond in haar benen lang gesloten slank een paar stapte uit in gracieus bewegen straalde lach je ogen bleven blauw verlegen danste korte passen in een vlinderend gaan keek me stilstaand aan wiekte vloog voorbij maar in dat godvergeten zonneogenblik bloeide jij voor mij…

Het ritme van stampende voeten, gitaren en knippende vingers, het stemt haar bevlogen -een vurig verlangen in vlammende ogen- te dansen, gracieus met verfijnde gebaren in opzwepend tempo op felheid van snaren. Ze denkt niet aan morgen, de heersende hand die haar naar zijn pijpen laat dansen, verbant gedachtes aan hem om zichzelf te bewaren.…

jij had altijd al iets met schoonheid en exquis je bewegen was als immer buitengewoon gracieus verfijnd tot in detail en harmonie met het heelal waar volmaaktheid danste en jij met voeten lachte op iedere pas waarbij jouw blik de kleuren van je partners begeleiding lazen en wij samen parelend de dansvloer van hemel…

haar voorkomen zo gracieus tederroze het gelaat zachtgroen de stralende ogen, opwaaiend, speels, het gouden haar maar het was haar oprechte ziel, vol medeleven, die mij deed smelten haar glimlach als de dageraad stal mijn hart, die zomerdag eenzaam in opgewekte menigten is het gevlucht, m'n hart ver weg, op zoek naar die vergane tijd…

hun lengte nog verpakt in lederzwart met een gracieus gebaar kwamen je vingers bloot een voor een artistiek en creatief de nagels donkerrood jij liet mij de lijnen lezen in de palm van je hand hun lengte reikte naar de pols vertakte daar tot brede band zelden zag ik levensloop zo gaaf gelukkig eindigde jouw liefdelijn nog…

Of bij de vloedlijn, door golven bevloed en beëbd, de rand gracieus bekringeld voortdurend gesierd steeds uitgevlakt wordt…

Ik houd van je loop en je ronding, in je armen is het een en al pracht Het is dáárom dat ik je zo toezing van 's ochtends tot diep in de nacht Al loop je beduidend gebogen waar je gaat, ga je o zo gracieus Beweeg je dan raak ik zo bewogen je maakt me volmaakt amoureus - ik wil ieder getij wel bij jóu zijn jij stroomt... door me heen...…

ik zag de polsslag van het leven in je lach het sierlijk speels bewegen liep daarmee gracieus in de pas waar zon het haar blondeert streept wind de donkere kleuren op een huid die in haar naturel het mooiste bruint geen lijnen die wijzen naar verborgen plekjes waar schaduw woont hooguit wat hints naar vage dromen die…

van de bloementuin streelt met haar blote voetjes het zachte dons van elk blad die zij, getooid met een fladderende hoed met voile haast zwevend betrad zij was uit het licht gesneden zo broos en ongerept en danste haar engelendans; al draaiend en huppelend, een mooie bloemenkrans waar vind ik haar nog aanschouwelijk, zuiver en gracieus…

in lilarood daal jij witmarmeren trappen af een gracieus entree de parfumvlinders fladderen met je mee je danst op hooggehakte lange benen zwarte laarzen om de schenen je robe rokt tot op de knie de adem stokt als jij je draait met vleugjes lente in je ogen langs het witte marmer weer naar boven ik begin in hemel te geloven…

ik moest wel kijken hoe hij versleten gracieus bijna op het voetpad liep neen, danste een lichaamstaal verworven met handen vol en hoe hij tuurde naar de overkant zijn sprong berekende toen overstak ondertussen viel de deur weer dicht ik luisterde draaide terug moeilijk is dat niet integendeel handen vol met medicijnen vinden…

Het riet spriet vertakt zich niet loten tenger in de winden sierlijke vingers wijzen het oog van de blinde op de schoonheid alom verbinden het wonder buigen gracieus voor rimpels en vlonder In het knisperende gefluister beluister ik het applaus terwijl het zuiden de wangen streelt troostend met hoop in het verschiet dragen zij die…

langs zonnig venster scheert gracieus de meeuw omhoog naar Lokkende lonkende luchten uitgestrekt en eindeloos ontsluit zich een zee dobberend blauw wiegt zij wattige hemel en in 't brandpunt van het deelbare vallen zij heel even samen het kind in de vrouw en het kind in de man pannenkoek met appel en rozijntjes zegt de man…

Binnen klinkt zacht de canon van Pachabel de meeuwen juist gevoed dansen hun godendans duikend naar brood stijgend op muziek het sierlijk ballet heft mij op in een tijdloos toeven in de harmonie van betovering eindeloos lijkende minuten geniet ik het samenspel tussen techniek binnen en natuur buiten zo gracieus en vol…

hey Amanda ik zag je dansen in de regen heilig water als zilveren vlammen om je heen de manier hoe je bewoog in je blauwe jurk hoorde prachtig gitaarspel in mijn hoofd reikte je je handen uit naar de nacht regendruppels rolden gracieus over je wang danste je zo fier weg van alle malheur zocht je ogen om te…

je beweegt gracieus en frivool op de langzame warme strijk van een onbekende viool in het orkest gegrepen door de muziek dans jij een schoonheid vrij die zelden zo fraai met voeten betreden is jij en de melodie trekken het publiek uit een hysterische extase voor het wonder dat hier zomaar op de dansvloer geschiedt zacht…

Olga was gracieus. Olga leefde voor haar passie; die danste op diëten met weinig keus. Een ballerina leeft voor haar balletten; heeft geen plaats voor extra lichaamsvetten.…

nu lijken je zinnen alsmaar iets van hun kracht te verliezen diep van binnen ook de spirit in oogopslag en weerwoord het helder blikken gaat wat inschikken nochtans is je aura buitengewoon vitaal gekleurd spreekt lichaamstaal nog altijd voor haar beurt in je verschijnen zijn gebaar en voorkomen zich nog steeds aan het gracieus…

Zij trekt het licht als een mantel aan zo gracieus en met een vanzelfsprekendheid van het ‘s morgens opstaan met een grandeur gevangen in verlegenheid onbekend met de glans van het ritueel laat ze niets van de verbeelding heel Elke stap straalt verstrooiend zicht op de gestolde beweging die haar deinen schalks verlicht vergeten of ze kwam…

muziek doet de rokken bollen de hakken stampen op de vloer lijven glijden langs elkaar heen hun gelaat strak en serieus arm hoog in de lucht de andere hand trekt de rok in de maat terwijl hij om haar heen danst in het zwart, haren gladgestreken voelbaar klinkt de passie door in hun dans, ogen kijken vurig samen bewegen zij innig gracieus…

hoe staat gij, schaars gekleed te wapperen op d'n krinkeldijk leunend op de straffe wind uw dijen omhelsd met flarden er keren groepen zwanen terug van de grote kreek nabij zij buigen in hun verenpak gracieus valt wit op grijs mijn achterland verpietert sterft in lagen blad en loof ik wuif u toe mee mijn klak gij blijft in mijn winterkloof…

de verraderlijkheid van water is onzichtbaar voor velen als briljantjes dansen de kabbelende kopjes voorbij gracieus lonkt het, daagt 't uit als de zon hoog aan de hemel de aantrekkingskracht doet verheerlijken zelfs als het kwik gedaald is doet het menig hart sneller kloppen om de ijzers onder te binden met die wonderschone blik…

je wiekte voor de wind fladderde in warme lagen speelde als een fleurig kind met de wind die je kon dragen maar in koude vlagen vertraagde het spel was landen snel geboden omdat de sappen niet meer stromen zag je kleuren zwakker worden opende mijn bloemenbed in geuren die jij nooit vergeten hebt ondanks de kilte streek je gracieus…

ik verlang echt dat ik jouw beeld zie door de lange nacht gracieus beschreven door mijn pen waarin niets ontbreekt jouw ziel in ware schoonheid in weidsheid van schittering waarin ik gulzig tast in feest van ogen zonder opsmuk verdicht ik mijn woorden afgevast in de vreugde der liefde ruim zijn mijn inkomsten die ik graag wil storten in je…

hoe staat gij, schaars gekleed te wapperen op den krinkeldijk leunend op een straffe wind u dijen omhelst door het gelijk er keren groepen zwanen terug van de grote kreek hier nabij zij buigen in hun verenpak gracieus valt wit op grijs en zij mijn achterland verpieterd snel sterft in lagen blad en loof ik wuif u toe mee mijnen klak dag…

Naast mij een vorm die zich strekt wanneer ik naast haar lig en haar perfectie bemin in een film die op mijn netvlies voortbewoog, zich schikt, verwekt, wikt, naar eigen naar ziel en zin, was geschapen voor mijn oog, een gracieusheid die er niet om loog, rekt de nacht van het einde en begin met alle innigheid daar tussenin, werden…