Alle inzendingen over grauwe wereld

op het acaciaroze laken het kleine onbereikbare eiland ver verwijderd van de grauwe wereld ligt het kind in de armen van haar moeder hun warme gezichten dicht zo dicht bij elkaar voor altijd verbonden in pure onuitsprekelijke tederheid…

Een ijspegel Heeft mijn hart doorboord Mijn ziel op non-actief gezet Verscheurd door pijn Bezie ik de grauwe wereld Kleurloos en troebel De kille stilte schreeuwt De leegte vult mijn wezen Met lege blik staar ik naar buiten En schrijf je naam op het beslagen raam…

de onbekende koning gaat voor de sprookjeshoeken vraagt ontroering, niet duidelijk omschreven verzameld tragedie van het ruwe slaat een hoofdstuk over willekeurige voorwerpen verstopt de digitale grauwe wereld ontvlucht, laarzen maken geen reus, het glazen muiltje geen ware slimme dame zij die het antwoord gevonden hadden willen niet…

De hartverscheurende schoonheid van de bloementuil detoneert prachtig bij de knokige koning van de weg Zijn hoofddeksel steekt als een mijnwerkershelm boven zijn onherkenbaar gezicht van waaruit twee verbaasde ogen de zeldzaam grauwe wereld inblikken.…

Schimmige spoken door nevel ontstaan angstige kleine wereld daar kijk ik tegenaan. Ondoorzichtig gordijn kleine wereld geworden zonder uitzicht ogen die kijken doen pijn. grauw betonnen muren nauwelijks waarneembaar ergens schemerlicht tranende ogen turen.…

Hij hield de handen voor 't gezicht, Hij dacht door tranen te verstaan, En in dit duister, diep en dicht, Zag hij de bonte wereld aan; Hoe blonk het goud, hoe rees de stad Gehorend opwaarts voor het blauw; Wie ooit gezocht had en bezat, Hoe maakte rook zijn vensters grauw.…

wit dekt wat grauw is, dat moet te denken geven, de wereld leeft door…

Grimmig en grauw de wereld in het nauw is er straks alleen maar blauw in de straten om ons heen de wereld is in rauw vaccin voor het virus kom toch gauw de wereld wacht de wereld wacht op jouw.…

De wereld grijs de wereld zwart de wereld wit de wereld grauw om je heen alles kleurloos alles vlak alles koud alles diep om je heen geen uitzicht geen doel geen gevoel geen toekomst zien... Toch, eens gaat het licht weer aan.…

Alles is hier gewoon zo grauw mama was jij het dan die alles kleur gaf en de wereld warm maakte? je Cindy 1999…

Alles is hier gewoon zo grauw mama was jij het dan die alles kleur gaf en de wereld warm maakte? je Cindy 13-12-1999…

In een grijze lucht vliegen grijze meeuwen door een druilerige regen ...het schijnt ze niet te deren... onder zich de grijze gebouwen van een doods Almere Dit alles waargenomen door de gaten van een aan stukken gereten zonnescherm ...zelfs dat is grijs...…

Het was een grauwe en een gure, een dag waarop ik sterfelijk moet zijn geweest als nooit tevoren, maar ik had geen last van de gedachte aan de dood - en een gedachte, dat was alles wat het was, de dood.…

En die wereld? Die blijft dan maar grauw!…

Een grauwe lucht met ondoorbroken wolken zal mijn stemming bepalen de dag voor mij vertolken. Grijs en grauw de wereld miezerig slaat de grond tranen lopen langs m'n wangen bereiken zout mijn mond. Ik voel mijn schouders schokken van de ingehouden snik mijn lichaam krom gebogen dat is mijn eigen ik.…

vanmorgen viel de sneeuw kleedde grauw in onschuld voedde de hoop op ooit in een witte wereld ademt mijn land nu stilte bevriest voor even het kwaad…

wanneer de dag ten einde is en verandert in de nacht dan weet ik dat ik je weer mis jij die zoveel vreugde bracht telkens als ik denk aan jou en de eenzaamheid me kwelt wordt mijn wereld grijs en grauw ben ik alleen en uitgeteld vaak droom ik dat de lange wegen die liggen tussen jou en mij onder luid geweld van regen verdwijnen…

Het is zo’n grauwe ochtend lijkt ’t begin van een saaie dag ’t is zo’n voorgevoel van wat je zeker niet beleven mag Zo’n saaie voorbode een grijs gedoe, ongezellig allemaal Maar straks als de zon weer schijnt is ’t een heel ander verhaal Zo komt er altijd weer een kentering, is er altijd een keerzijde Is er altijd hoop die toch weer gloort aan…

De regen drupt in mijn ziel en loopt langzaam vol… De rand is minder dan een meter. Ik lig in dat water en probeer boven te blijven maar verdrinken is misschien beter Dan kom ik schoon gespoeld weer boven met een nieuw begin in het verschiet. De put is gedempt, ik durf weer te geloven dat mijn ziel verkwikt is; vrij van verdriet.…

Dicht opeengedrongen hangen lichtgrijze wolken koel en zelfvoldaan boven de weidekreek die aangename dreiging laat waterrimpels blij huiverend voortglijden naar verhoopte ontmoeting in het wiegende riet vinden ze hun bestemming die allerlei vragen en oneindigheide bewaart.…

Grijs aangrauwend ontwaakt de dag die druipend opstaat uit de nacht het huis ademt nog de kilte van het duister en de stilte die ik dromend voorbij gaan zag met hun ziel verlammende kracht die mij ‘n ogenblik verziltte en mijn levenslust verviltte grijs en grauw verloopt het etmaal druilerig zonder zonnestraal huizen huilen langs…

Zonder jou Is er geen hoop meer Op geluk En is de wereld grauw Zonder jou Is er geen droom meer Mijn glimlach Is dan niet warm, maar lauw Zonder jou Is er geen warmte Alleen een innnerlijke Kou Met jou echter Ben ik een vechter Zonnig, warm En levensechter!…

Zonder jou Is er geen hoop meer Op geluk En is de wereld grauw Zonder jou Is er geen droom meer Mijn glimlach Is dan niet warm Maar lauw Zonder jou Is er geen warmte Alleen een Innerlijke kou Met jou echter Ben ik een vechter Zonnig, warm En levensechter!…

inventief klieft nog gauw grauwe kiekendief door de lucht loerend naar beweging beneden het veld wordt schemering. jagen, zweven het is geen leven ik word verdreven ontevreden zonnepanelen daar beneden geven hinder altijd minder open veld om te jagen alle dagen.…

De wereld van het grauwe grijs Een besloten wereld het bewijs Nevelige gordijnen Nat dood hout aan het kwijnen Een wereld zonder zichtas Stil water in een regenplas De geuren van verlatenheid Mistgordijnen dik uitgespreid Geen sijsje hoor je zingen Zelfs geen reebok zie je springen In één hand voelen vingers kou De ander is gevuld door…

en daar gebeurde het wolken verdeelden zich de engel maakte zich los om vrede te vliegen hoog in de lucht van quarteira ver over oceanen en werelden strekte zij warm gouden vleugels over grijs en grauw vrede - zong ze vrede…

Fijne sneeuw stuift voort: éven is de wereld wit, dan grauw als daarnet. De boer dwaalt en zoekt op zijn weiland, ziet ergens nog een witte zon.…

Als de wereld morgen open gaat vouw ik grauwe wolkenluchten zachtjes samen en fluister vlug wat woordjes richting jou Als de wereld morgen open gaat breng ik kleine kiezelsteentjes naar het laatste kruisjespad waar armen wijd grenzen vervagen Als de wereld morgen open gaat verschuif ik het laatste restje zand en plant een rode roos in…

De wereld is veranderd het is stil om mij heen Jij bent verdwenen En liet mij alleen.. Alleen mijn gedachten Verbinden mij met jou Het gevoel 'houden van' Voelt nu zo grauw.. De lucht is donker Het klaart nooit meer op De zon is onder Alles staat op z'n kop..…

de wereld is mij wat te wit verdoezeld zijn de harde tonen gedempt in alles dat bedekt kan het rauwe niet naar buiten komen ik mis de ruwe bomenbast de wilde takken en de stekels het grauwe drenzen van de regen zelfs het verbruinde eikenblad het is met toch te argeloos natuurlijk, euforie van zacht maar het maagdelijke kan er nu zo langzamerhand…