Wezen
Als de wereld morgen open gaat
vouw ik grauwe wolkenluchten
zachtjes samen en fluister vlug
wat woordjes richting jou
Als de wereld morgen open gaat
breng ik kleine kiezelsteentjes
naar het laatste kruisjespad
waar armen wijd grenzen vervagen
Als de wereld morgen open gaat
verschuif ik het laatste restje zand
en plant een rode roos in zwarte grond
zodat deze kan hechten in moederaarde
Als de wereld morgen open gaat
raak ik je stil nog even aan
en fluister vliegensvlug jouw naam
voor het eerste donker valt
Geplaatst in de categorie: emoties