3650 resultaten.
in het donker
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 764 buiten in het donker
helemaal alleen
in gedachten verzonken
stilte om me heen
één blik naar boven
starend in de lucht
schitterende sterren
de kou op de vlucht
denkend aan gesprekken
weer even voorbij
en ineens ben je
toch heel dicht bij mij
een glimlach verschijnt
van puur geluk
grenzen verdwijnen
dit kan niet meer stuk…
Meidag
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.667 Hoe nabij,
Hoe als eerst,
Glanst het bosje en straalt de wei,
Schalt de leeuwrik die met zang de lucht beheerst.
Zorgenvol
Liep ik uit,
Eer ik 't wist kwam Lente en zwol
De ogen vol met groen me, de oren vol geluid.
Wie bleef jong?
Wie werd oud?
Lente lachte en MIJN hart zong
De eigen tonen over die ze een knaap vertrouwt.…
Het jonge groen
poëzie
2.0 met 27 stemmen 1.885 Al dat jonge groen
Als een koele zoen
Op mijn ogen...
En mijn hart bewogen
Zoals toen...…
De zachte krachten zullen zeker winnen
poëzie
3.0 met 43 stemmen 8.064 De zachte krachten zullen zeker winnen
in 't eind - dit hoor ik als een innig fluistren
in mij: zo 't zweeg zou alle licht verduistren
alle warmte zou verstarren van binnen.
De machten die de liefde nog omkluistren
zal zij, allengs voortschrijdend, overwinnen,
dan kan de grote zaligheid beginnen
die w'als onze harten aandachtig luistren…
Jongleren ?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 165 Wat ik mijzelf te zeggen heb verneem
ik pas als het op papier staat, niet
altijd tot algemeen genoegen,
uitgedrukt in een idee of daad.
De taal als betaalmiddel is beperkt
om dit verhaal te kunnen spreken,
de woorden zijn wat leeg, missen
het gevoel van richting en wat in de
geest verdwaald, slaan bruggen te ver
en te vrij vertaald,…
gebroken
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 4.388 grenzen vervagen
groeiend onbehagen
uiterlijk stoer en sterk
sleept
hij zich naar het werk
verdronken
in zijn verdriet
hij
voelt het niet
herinneringen verdwijnen
verlies van de zijnen
zoekend in zijn hart
raakt
hij steeds meer verward
verdronken
in zijn verdriet
waarom o waarom
zag ik het niet?…
Criteria
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 360 Ik lijn:
wig tussen
binnenhouden,
buitensluiten.
Ik steen:
tussen toen,
nu,
straks.
Ik muur
een grens:
tussen
plusminus
niemand
en een
ongeveer
mens.…
slaapstand
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 390 in de kamers van mijn tuin
lopen mensen van niet hier
voorbij de grenzen van bestaan
figuren met hun hoofd in slaapstand
een denkbeeldige pauze
in beeld op zwart wit
soms praten ze met iemand
die aan het sterven is
mijn hand is wel eens geweest
het voelde groots
ik dacht mijn naam te horen
het was de wind die sprak…
Nieuwe grenzen
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 271 buurman betalen kan
hun spiegelbeeld doet zeer
ze komen ,die mijn stad verkrachten
niemand pakt ze aan
een lesje hier ,een lesje daar en ook
Jezus wordt gekocht
ze noemen het paradijs
hier moet je zijn
voor een rijk leven met elkaar
maar vergeten het refrein
we kunnen eerlijk delen
zonder een verdriet te stelen
want er zijn geen grenzen…
Levenslang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 251 Buiten zinnen plagend
drong hij zonder vragen
in haar wereld binnen
wat zij zou verdragen
daar de zwijgplicht
vanzelfsprekend was
Als een vlieg
in 't web gevangen
liet zij hem gevoelloos toe
Liet zich strelen
zonder schreeuwen
hield zich stil
en krijste niet
In zijn macht
die liefde leek bevangen
overschreed hij grenzen
zonder…
Daar ben je wel zelf bij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 95 Zo veel onnodige overlast ondergaan
Tot de grens meer dan bereikt was -
Als ik je daar mee confronteer
Haal je alleen maar je schouders op
En zegt dan slechts
Dat ik daar wel zelf bij ben geweest
En had je misschien liever wel gehad
Dat ik je voorgoed de rug had toegekeerd,
Dat was tenminste duidelijk geweest
En had je tenminste geweten…
Oorverdovend rebels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 70 Was tegen alles en iedereen,
Met hand en tand tegen hen verzet
Zonder het ooit te uiten,
Ingesloten door zelf opgelegde
Grenzen die ik voor geen geld
Wilde openstellen -
Oorverdovend het lawaai
In het brein dat alle
Gedachten hierover bestuurde;
Oorverdovend rebels,
Door anderen nooit opgemerkt,
Alleen in mezelf aanwezig,
Onhoorbaar…
Grenzen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 72 Worden bewandeld
Overschreden met gedrag
Ook als dat eigenlijk niet mag
Ongezien vaak gebeurt
Ieder zijn tijd, ieder zijn beurt
Er wordt grenzeloos veel gehandeld
In Babylonische verwarring
Zorgt dit voor verstarring
Je kent het wel of niet
Wat in het vat zit, zit in het verschiet
Wat niet verzuurd is wanneer je ervan geniet
Wat wel…
Alles heeft zijn grenzen.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 125 Alles heeft zijn grenzen.
Vooral als het om de liefde gaat.
Een mens is veroordeeld tot
de eenzaamheid. Waar de schone
vriendschap in zijn slapen nimmer
in jouw dag ontwaakt.…
Grenzeloos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 140 Toch zeker al centennia geleden
Leek onze aarde op een sprookjeswoud
Men was nog niet op zoek naar klatergoud
En leefde lustig in die hof van Eden
De man werd door de vrouw nog hoog geacht
Hij was voor haar de krijger en de jager
De paringspartner en trofeeëndrager
De held en hoeder van hun nageslacht
Men wist van links noch rechts…
Grenzeloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Met duisternis de ochtend begint
Zelfs met ogen open
Geen verlossing
Geen bevrijding
De nacht eindigt
het leven begint
Bedrog
Interpretatie
Nu speelt dat geen rol
De indelingen vervallen
Grenzen gaan open
Verdwijnen
De breuken in het denken gedicht
Het is een inspirerend organisch geheel
Dankzij jou
De nacht is geëindigd
Het leven begint…
leven en sterven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 126 landschap zonder grenzen…
Verdwijnen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.161 Mijn liefde voor jou
zal verdwijnen,
door de jaren heen
zal 'hij' op een ochtend,
pril als een bloem in de ochtend dauw
verdwijnen als een wolk zo grauw.
Omdat jij mijn liefde onbeantwoord laat,
mij onbemint laat.…
Zal met ons samenzijn
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 777 Zal met ons samenzijn
ook je warmte verdwijnen
Zal de kilte van je ogen
de stilte onderlijnen
Zal de mist duister hangen
over de weg die wij reden
Of zal je mond nog lachen
om mij en ons verleden
Zal met ons samenzijn
ook de verbondenheid vervagen
Zal je langzaam vergeten
wat we ooit in elkaars ogen zagen
Tot geen gedachte nog
een…
Verdwenen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.121 De één na de ander verdwijnt
als met de Noorderzon.
De zon als enige alleen
maar aan de horizon,
maar klimt elke dag opnieuw
omhoog.…
De zon ...voor Anna Rutgers.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 462 De zon die mij verwarmt
op deze nieuwe dag die de
kilte van mijn dromen
weer zal laten verdwijnen.
De zon wijst me steeds de
goede weg als ik verdwaal
in het donker waar alles
in woorden is verstild.
De zon zal nu ook voor mij
gaan schijnen mijn onrust
voorgoed laten verdwijnen
zodat ik rust in mezelf vind…
spoorslags verdwijnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 onder loden luchten
dwars door velden van
knoop-en duizendblad
sporen op stalen banen
lange treinen een
spoorslags verdwijnen
naar Asgrauw-land waar
het pokdalige
gezicht van de dood
loodwit aan prikkeldraad
hangt…
een meisje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 wat we weten is:
in het veld is een put
hij laat geen sporen na
onder het sneeuwdek
een put waarin zij verdwijnt
waaruit ze niet terugkeert
onder een onberispelijk sneeuwveld
geen teken van wat er gebeurd is
misschien bestond zij niet
of stapte ze in een trein en verdween
liet ze haar naam achter op een beslagen raam
geen bewijs…
verdwijnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 60 blijf maar nog even
zoek een schuilplaats
voor alles wat verdwijnt
herken de lege plekken
hang de metaforen aan
de wilgen in het aanwassend
duister blijf nog even tot
de nacht haar onmetelijke
armen spreidt…
Albino
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 91 slechts een enkele keer
ik weet nog dat het zo
een van die avonden was
die de zomer samenvat
ik weet nog waar je zat
dichter bij mij dan je ooit
was geweest maar toen
daar zat je dan langs me
op de oude stenen tuinmuur
je haalde je neus op voor de
vogels voor de vleermuizen
voor elk zoemende beest
je keek alleen de nacht in
ik…
Verdwijnen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 910 Ik wil zijn zoals de ondergaande zon,
Even weg van al mijn zorgen,
Ik wou dat ik dat even kon.
Weg kruipen voor even.
De maan die neemt mijn plaats wel in.
Ik ben weg, verdwenen in het niets,
De maan, mijn grootste hartsvriendin
Want haar kom ik nooit tegen.
Zij zweeft in een andere baan,
Komt nooit wat van mij tegen,
Blijft veilig bij…
Verdwijnen
netgedicht
3.0 met 1132 stemmen 76.378 Ik kom steeds dichter bij je
telkens, keer op keer
voel ik me meer verdwijnen
totdat ik explodeer.…
niet verdwijnen....
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.275 stel ik mij vragen
waarom dit huilen
liefde zoekt
die zichtbaar is
vinden mijn dromen
geborgenheid
die ik omhels
bij het ontwaken
is er de twijfel
of morgen verschijnt
in het zoeken
naar eeuwigheid
vraag ik de nacht
zekerheid
wat eens gegeven
nooit verdwijnt…
verdwijnen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 738 weg
ver weg
naar een strand
een eiland
een ster
overal
waar maar leegte heerst
en mijn eigen leegte
niet opvalt
zodat ik kan zijn
wat ik voel
en weet
wat ik ben:
alles
en tegelijkertijd
niets…
Verdwijnen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 741 Hoe verdwijn ik?
Hoe kom ik terug?
Een met die leegte...
dein ik op de lucht.
Ik zweef en lach,
gewichtloos,
langs de luchtstromen van de nacht.
Koude stralen langs mijn handen,
ongrijpbaar, onzichtbaar.
Hoe verdwijn ik?
Hoe kom ik weer terug?…