Alle inzendingen over groei en bloei

en bloeien En vinden wat ik echt wil en nodig heb…

het bos richt zich groen en fris op de onttovering na de winter tot groei en bloei te komen uit de versplintering van sneeuw en vorst en ijzel wederom herboren het laatste smeltwater zoekt haar heil met de gevoeligheid van een moederhand over het babyvel van haar laatst geborene en glijdt onafwendbaar haar weg naar het korstmos op de bodem…

Langs oneindige wegen in het prachtige polderland waar de natuur haar eigen gang nog gaat, ongebonden in groei en bloei, vindt het leven in volle pracht vloeiend de dansende kleuren op linnen van het netvlies gebonden als een levensboeket waar het purper eenzaam en alleen tussen al het groen zich wortelt in de klei van tijd.…

Je ziet het aan die kinderen die groeien en bloeien en wijs en blij en verstandig zoals jij, je voelt je rijk en verwonderd blijf je achter als zij dan weer gaan.…

hoor een vaag geluid voel het zacht gebrom dat eeuwig leven heet het is alom ik kijk pas om als het octaafje hoger wordt waar bestaan zich ook laat zien in groei en bloei misschien in het spel van harmonie dissoneren valse tonen schaduw in de melodie het zijn oneffenheden die men moet leren in het zingen van een eigen lied…

De wachttijd is van korte duur ook ik sta op in 't lengend licht dat groei en bloei ontspringen doet. De eerste klus met zachte hand, wordt na de vorst, ter hand genomen.…

ik ben de gouden gloed van de zon en kus iedere aar op het land in groei en bloei in de gouden glans van de zomer en streel de grond waarop het groeit de aarde voren dieper ik hoor hier alle wortels groeien maai me in de rijpheid van het graan ik aai de stoppels die blijven staan en bevries en verstil gedwongen door de ijzige winterring…

Opkomende gesluierde goudgele zon in kris-kras witgestreepte blauwe lucht voor het eerst dit jaar de uilen weer gehoord roep en tegenroep, nestelen in onze tuin uitbundigheid van groei en bloei rondom witpaarse krokus waas in lichtgroen gras de velden met geel stro en prille levenstint aan mijn zij mijn lief verzadigd in haar slaap de natuur…

ik ben het jaar begonnen op wit linnen de pigmenten mengen gebeurde diep van binnen het pastel van lente kwam al snel in sprankelende groei tot bloei op het doek een maand met koude kleuren ontsierde de zomer die toch tot diep in de herfst zijn warme teugels liet vieren met een donkerrode oogst die overrijp boog voor de eerste vlokken…

en bloei bloemen die wij koesteren in wiegend wuiven onder een weids applaus van blauw en het confetti wit van schapenwolkjes is onze dans en zang omdat ik eindeloos van je hou…

in het bomenland door groen gras omgeven ligt stil en haast verscholen mijn huis van houten planken met groei en bloei verweven de tijd heeft het beschuttend lijf en de stenen pannen gevormd het geheel is aan inzichten van seizoenen te danken midden in een verlatenheid, van mystieke aard, waar enkel natuur zorgt voor ongedwongen klanken…

midden in het bomenland door groen gras omgeven ligt stil en haast verscholen mijn houten thuis, een stulpje met groei en bloei verweven de tijd heeft het beschutte lijf van pannen op gelaagde planken gevormd, het heeft zijn pracht aan wisselende seizoenen te danken in een verlatenheid, haast van mystieke aard, waar enkel de natuur…

Westland (1) Een bosje rozen is dan wel romantisch, maar 's winters vraagt een dergelijk gewas voor groei en bloei de warmte van een kas, het gasverbruik is werkelijk gigantisch. Het Westland maakt de hele wereld blij, het gif en de vervuiling krijgen wij.…

Herfst, met ergens 't sterven van weer een blad of bladzijde die vol geschreven nu wordt gesloten, een leven uitzwaait, al zie ik ook groei, elders ook weer bloei.…

bomen, bloemen en planten groeien en bloeien naar believen onze ogen kunnen al dit moois iedere dag met veel respect begroeten tot slot is er ons bestaan waar komen wij vandaan we leven in harmonie met aarde, zon en maan dus wees dankbaar voor al dit krijgen gratis en een ware zegen… deze cadeautjes van het leven!…

Laat mij niet steeds vluchten uit het land waar ik behoor laat mij voor eeuwig lente vieren waarin ik kan rusten en zingen laat mij groeien en bloeien in vrijheid Waarom zou je mij vervolgen in een woestenij en dal van tranen beloften zijn bruut neergeslagen valse haat kan ons niet verslaan ontneem geloof, hoop en liefde niet geef onze…

Dingen die ons drijven naar expressie, via een schat van informatie; maar de lat wordt hoger naar gelang de communicatiemiddelen blijven groeien… Gedachten bloeien… Ze doen onze breinen bemiddelen tussen goed en kwaad; Zij het impulsief of met wijs beraad.…

en bloei de evolutie met nieuwe etherische componenten te enten die in vleugjes wind als bijzonder cadeau ons weer gaan vergezellen…

en bloei verloren zijn door een leven lang beoefenen van geduld…

De tijden van weleer Heidezegge en Kleine schorseneer Je hebt ze zien groeien en bloeien Een landschap mocht boeien Het droge schrale grasland Het heidepad met zand De relaties die je legt Zoals Armando het schilderend heeft vastgelegd Braamsveldje Je hebt er Heideblauwtjes geteld Het uitzicht inzichtelijk gemaakt De Veluwe die je raakt…

ze hebben ons gebonden met normen en hun waarden staan gelezen in de aarde wij hangen U nabij wij zijn niet vrij belast met zonden die in het aardse paradijs nog niet bestonden leven met die schaduw zo nabij is het groei die bloei noodzakelijk maakt die ten koste van de zwakken het ezelskakebeen laat klappen gemarteld en bespuuwd…

en bloeien O, wat ben ik toch Een klein en gelukkig bloempje Al zou ik wel eens willen Dat de wind mij meenam Naar het onbekende Een andere plek, een nieuw begin Toch blijf ik liever hier, bij het gras Stiekem er tussenin…

Als een ontluikende bloem strek jij je uit Nog maar een paar uren oud, jij kleine guit Groeien en bloeien, je doet het goed Ongelooflijk kleine dat jij al weet hoe alles moet.…

In de lente komt alles weer tot nieuw leven De bloemen en planten groeien en bloeien Elk jaar weer blijft het mij bijzonder boeien Dank Heer, voor al het moois mij gegeven.…

In de lente komt alles weer tot nieuw leven De bloemen en planten groeien en bloeien Elk jaar weer blijft het mij bijzonder boeien Dank Heer, voor al het moois ons gegeven.…

Bloemaert De zin van een leven mooi verscholen in het feit dat ademhaling per direct stopt als de deur naar de dood wijd-open staat De dood echter is grijs levenloos, gebrek aan kleur groei en bloei gestokt adem gepopt door verkregen rust opnieuw weer paraat Literair genre; de Oudheid met zich meezeulend herdersdichten van hoog…

In de lente komt alles weer tot nieuw leven De bloemen en planten groeien en bloeien Elk jaar weer blijft het mij bijzonder boeien Dank Heer, voor al het moois mij gegeven.…

een bloemenwijsje uit vroegere tijden beademt een melodie van buiten de schaduw volgt getrouw Moeder Aarde bergt diep in haar schoot eigen innigheid de oude natuur vergeet niets (ook niet de vergeet-mij-nietjes) alles zal door ‘t levenslicht verder groeien en bloeien dat zich in haar voltrekt door eigen aard op de oude wijze Moeder Aarde…

en bloei toppers waren voor ieder en allen…

metsel ik met gedachtenspecie de grillige stenen van de taal tot een wankel zinnenbouwwerk zwak getuigt het mijn verhaal kon ik regels laten zingen met waarachtig toverklanken zodat er sterke ranken groeien en bloeien tot in ver verschiet met een verlichtend levenslied deze gewillige betermaker ontbreekt node de magie die getijen…