Alle inzendingen over groet OR fundament

toch de tijd van grote oorlogen en revolutie ze zijn verankerd in het salland van de ijssel en zijn overstromingen de houten palen van hun fundament kennen hen als koning met een huwelijk als bekroning…

Het ritueel na het werk in het donker op het eind van de avondschemering Het flauwe licht van de lage wolken in 1883, toen de nachten op het land nog zwart waren De boer bukt, hij port uit het wiedsel van de dag een droge geur die blijft hangen in een rookpluim boven de vonken…

Inslagen scheuren het veilig gewaande fort en leggen een oude inhoud bloot van dieper dan diepe lagen, wat met beton gewapend was wankelt op het zwakke fundament…

Om wat voor redenen ik je spijtig ook laat gaan in vrijmoedige armoe daar je het leed verblinden kan; alleen op grond van ons fundament in de Edisonlaan, jouw zaklamp dan uitschijnt over een gebroken dakpan.…

hoeveel ik van je hou je schouder leen voor steun hoe graag ik schrijf voor jou hoe veel ik op je leun als wij er niet meer zijn -laat dat nog even duren- zal ik je dan in hemelsblauw mijn groeten blijven sturen?…

Ik groet je en je aait mijn paarse jas daarom wou ik heel even dat mijn huid van donkerlila was.…

Ik stuur je daarom nu een groet en wil je dankbaar zeggen dat ik je mooi vind, onbekend, ik kan 't niet uit gaan leggen....…

paarsberookt mijn lucht zijn afgeschenen podium de sliert die gedag als verwelkende boterbloemen zegt aan de nachtegalen ruiselaars van leeglekkend wilgenhout aan de haren van moeder aarde waar vissen zweven en wolken heiligschennis zijn aan de uitgeschoten mensenknollen, hen laat hij hun betraliede winterkoppen houden, hen laat hij…

wat down in de vroege morgen maakte jouw glimlach me weer lichtvoetig in een vluchtig elkaar passeren jij naar je werk ik aan de wandel jouw morgengroet klonk als een belofte ineens fluisterde er een zonnige glans aan mijn horizon…

Wind als fundament - vlagen uit een tijdstroom neergehaald, de grond in gevouwen, vast veen geworden onder vederlicht beton. Heel soms, 's nachts, veert krachtig dat hoekige terug, maakt plooien in slopen, krast dwars boven door de wangen van een mens die slaapt. ------------------------- Uit: 'Ikonen bij daglicht', 1982.…

Hopen maar, dat in de fundamenten, wel alles is gemeten en gepast. Kunnen wij dit jaar nog wel van de zon, genieten op ons zwevende balkon?…

Grauwerig glijdende schaduwen, Over geconstrueerde cementen fundamenten, In prille stilte. Temidden deze benevelde velden, Vol gevallen kilte: Glinsteren gewassen kiezels. Ze roepen toe als edelstenen....…

ik steel van je, niet veel van je, of zal ik zeggen dat ik leen. je mist het niet. jij plukt de dag daar waar jij ligt. je wijst de weg met kruim. je maakt het huis blij bij de deur, omhelst haast het adres. je veegt de aarde uit ons bed, zoekt mij onder het laken, ziet wie ik ben. voorspelt geluk baadt mij in rust. zo heel jij mij…

Als mensen, gelovigen, gaan schermen met hun God, hun Allah, hun Boedha 'enz enz enz' dan pak ik de degens niet meer op! Ik zou met zekerheid en preciesie hun overtuigende volle hart raken maar het zou mij ook dege(n)lijk raken niet het respect te hebben opgebracht wat ik zo graag zou willen verwachten van andersdenkenden, andersvoelenden…

’s Avonds wachtte ik hem op voor het huis in de verte zag ik hem komen blij kwam hij dan thuis heeft mij bij de hand genomen In de stilte wil ik hem ontmoeten even komt hij dan weer thuis met blijdschap zal ik hem begroeten mijn vader, fundament van het huis…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Hij groet zijn hand: klein glas. De trage kamer groet hij, het vertrek van zitkuil, eethoek, suite, tot hij ze niet meer ziet. Hij sluit de ogen, wacht. Hij groet de zachte nacht, die langzaam, langzaam, hem de laatste tonen van gedachten horen doet. De leegte groet hij, toevluchtsoord.…

Dus voor ik spijt krijg van iets dergelijks is mijn vaste tred naar die van jou, groet ik je, ga ik slapen, zonder dat ik zeggen zou: ik ga nooit heen zonder te groeten, maar mocht ik verzaken of anderszins, fluit me dan terug omdat ik nooit mag gaan, zonder te groeten!…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

vingers, open, wijzen naar stenen fundamenten, waar, stil , duiven in spelonken leven. ik vergeet het water tergend langzaam.…

Vandaag groet ik hen, die niet gaven wat ze beloofden En ik groet haar, die niet was wat zij nooit zal kunnen zijn En hem, die maar niet wil snappen, dat hij het nooit begrijpen zal. Dus, bij deze, gegroet.…

De schone schijn van de façade waarachter onzekerheid de fundamenten langzaam ondermijnt van het twijfelachtig gebouw van gemorste letters gespleten woorden zinnen zonder zin tot zwijgens toe ontroerend maar toch schijn…

ik groet je duizendmaal vanuit deze onherbergzame nacht op het stampende, kreunende schip waar het zwarte water meedogenloos op me neerslaat. ik groet je duizendmaal vanuit deze onherbergzame woestijn waar de zinderende zon met verzengende tentakels tergend het leven uit me perst ik groet je duizendmaal…

Groet alvoor je gaat zodat ik weet dat morgen bestaat waar jij en ik opnieuw ontmoeten elkaar weerzien om te groeten.…

Een blije groet voor al die velen die snakken naar wat levensmoed; een groet die mensen willen delen, die doet toch iedereen wel goed. Zo graag zou ik wat wonden helen, dus wens ik liefs in overvloed.…

In schaduw en donkerte gaan we onze weg, zoeken naar het licht de hoop Dood en verrijzenis Blijvend fundament We kijken naar de toekomst Telkens opnieuw Een levensgeluk dat het hart raakt…

Het Binnenhof laat veel te wensen over, De vloer is rot, geen stevig fundament, De staat van muren, dak, plafond, cement, Van dit complex is uitermate pover. Maar dit is niet het enige probleem, Hetzelfde geldt helaas voor het systeem.…

raap de paniek in je ogen de scherven van schrik in je blik nee niets meer gedogen in gaan is het nog altijd zoeken naar stukjes van ik maar ons fundament geeft vertrouwen in van elkaar houden totdat jij jezelf weer kent…

Een blije groet voor al die velen die snakken naar wat levensmoed; een groet die mensen willen delen, die doet toch iedereen wel goed. Zo graag zou ik wat wonden helen, dus wens ik liefs in overvloed.…

Een blije groet voor al die velen die snakken naar wat levensmoed; een groet die mensen willen delen, die doet toch iedereen wel goed. Zo graag zou ik wat wonden helen, dus wens ik liefs in overvloed.…