2613 resultaten.
zeedag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 86 Wij stappen voort
over het strand,
over stroompjes
en knisperende schelpjes,
een snelvervagend spoor
achterlatend.…
Niet meer samen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.235 Zie nog de sporen,
van onze voetstappen,
in het zand.
Een hart vol verlangen,
in eenzaamheid gevangen
Maar net als water,
stroomt door je vingers
ging ook dit geluk,
van me heen.
Voel me nu zo alleen!!…
Ken mij
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 265 dat jij mij zult weten
dat jij mij zult horen
dat jij mij zult zien
in ononderbroken ruisen
van regen en wind
in de groene sporen
tussen het grind
in golvende lijnen
van een satijnen lint
maar bovenal
mijn liefste mijn
dat jij mij zult ruiken
in de purperwitte bloesem
van magnoliastruiken…
Straatgeluiden
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 241 Kinderen die rennen voor de deuren
en met vrolijk gelach de straat opbeuren,
treinen die komen en gaan op het spoor,
een merel die zingt voor een luisterend oor,
een fiets die met piepende banden remt,
een duwtje tegen een raam dat klemt,
een kerkklok die zeven uren slaat,
dat zijn de geluiden zondagavond op straat.…
voor wie vertrekt en achterblijft
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 897 zoals elke vogel zijn eigen lied beluisteren
laat, in gedreven klanken kenbaar blijft
zo krast ieder mens zijn sporen in de aardse
tijd om niet in vergetelheid te geraken
voor wie zich met hem verbonden weet
hij zich onderhuids vermoeden laat
schuilend in stillere, onuitwisbare dagen
(aan Ad.B)…
Voetsporen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 277 Ieder vergeten moment
laat een spoor achter
woorden die je terugvind
zijn zinvol ondertiteld
door de tijd geschreven
met kleurrijke fantasie-inkt
omdat jouw verlatenheid
in de nacht zich verspreidde
uit een lang en ver verleden
blijven jouw voetsporen zichtbaar
in de herinnering van jouw dromen.…
Hondsdol
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 Smeek ik wederom om vergiffenis
Moest slechts even de stad in, tot mijn spijt
Help dit baasje weer op het goede spoor
Anders timmert Geert er vast een dorp voor…
Zwavelzurige verdoemenis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 93 in weerlicht
slaat de hemel
breuken in het graf
opent zwavelzurige
verdoemenis die
onverlaten wacht
ongekende kracht
dondert over
een verlaten aarde
storm en hagel
trekken woeste sporen
in aangerichte schade
stilte vol geladenheid
de dodelijke spanning
zijn wij nog niet kwijt…
Onverhoopt
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 168 eertijds schreef ik je nog brieven
aan jouw lippen hangend
van verlangen
glipte onvrede onverhoopt
ons leven binnen
sporen nalatend
kleurde al snel alle dagen grijs
werden blikken al gauw
bliksemschichten
sijpelde wat eens liefde was
dralend in een zee van kilte
en vergetelheid…
De natuur en de tijd
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 209 De dag kruipt de kamer binnen
de regen tikt met de regelmaat van een klok
tegen de ramen
hier in de kamer is het kermen van de wind
te horen
hij huilt als was het een kind
de zon heeft zich verscholen
achter zwarte wolken
maar dit alles is slechts tijdelijk
natuur en tijd zijn onafscheidelijk
gaan door en volgen hun eigen spoor.…
Bladwijzer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 179 ja, ik weet het wel
zal sorry zeggen
voor alle ezelsoren
of geknakte boeken
die ik even weglegde
zodat ik wist waar ik was
altijd verdwijnen ze
wanneer het nodig is
dus pak ik kladjes,
tandenstokers, ansichtkaarten
of oude benzinebonnen
de aangebrachte vouwtjes
strijk ik altijd weer glad
zo wis ik sporen uit…
Vergeten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 250 Onbeholpen loopt zij cirkels
Tempo
Dan weer traag
Beent gedachteloos hopeloos
En woordeloos cirkels
Haar sokken slijten
Het tapijt toont sporen verwarring
De donkere lucht weent met haar mee
Al drie herfstseizoenen geleden
Toen hij haar verwardheid vond
Cirkels almaar Cirkels…
Bewustwording
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 265 De straat bezoedeld met sporen die nooit
Hun doel bereiken.
Want zoals zal blijken zijn zij slechts
Bestemd voor de vergetelheid.
Nooit is het hoogste doel bereikt
Wanneer men vlak voor de dood
Terugkijkt en ziet dat alles niets
Meer is dan een in alle kleuren van de
Regenboog geblazen zeepbel.…
In de tijd van nooit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 128 In de tijd van nooit
Was het dat ik mezelf
Was kwijtgeraakt - nergens
Meer een spoor te vinden
Van hem die ooit ik was -
En toen ik dan tussen
De dagen was gevallen
Vond ik iets van mezelf
Terug tussen varens aan een
Zacht kabb'lend beekje
Waar de rust zichtbaar werd
Gemaakt door ragfijne dauw
Die in druppels de
Spinnenwebben…
Nulmeting
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 ik twijfel aan de rede
het nut van verstand
bestaat wel het verleden
als sporen in los zand
ik twijfel aan de ziel
aan de passie van het hart
de weekheid van mijn achilleshiel
onbestemd als smart
ik heb me aan gedachten bezat
ooit kom ik weer bij zinnen
in de haven van een schervenloze stad
ik moet bij het begin beginnen…
Ongewis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 de sporen in het zand
die ik gisteren zette
zijn vannacht verwaaid
zou ik ze willen zoeken
de wind die nam ze mee
de vloedlijn kruipt omhoog
als ik langs het strand loop
ik weet van de getijden
die mij nog steeds verrassen
als onvoorziene golven
mij meesleuren
hoe kan ik weten
of ik aan het einde van de de dag
de Avondster begroeten…
In de tijd van nooit
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 106 In de tijd van nooit
Was het dat ik mezelf
Was kwijtgeraakt - nergens
Meer een spoor te vinden
Van hem die ooit ik was -
En toen ik dan tussen
De dagen was gevallen
Vond ik iets van mezelf
Terug tussen varens aan
Een zacht kabb'lend beekje
Waar de rust zichtbaar werd
Gemaakt door ragfijne dauw
Die in druppels de
Spinnenwebben…
lees
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 102 ik las een paar
verhalen vandaag
van deze of gene
direct hield ik er van
hoe dat kan weet ik niet
verhalen van lang geleden
die blijkbaar iets zeggen
leg mij uit
hoe dat kan
ben ik nog steeds zo
zoals men ooit schreef
en wie weet eigenlijk
nog veel verder daarvoor
een paar sporen
in de sneeuw las men toen
van vogels, begin…
Vorst van de Duisternis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 239 Hoewel...
....daders nooít zijn gestraft
is hun wáárheid inmiddels
gelogenstraft
't Gelijk draagt de sporen
van hun kennis in zijn duim
Uitgezogen
Heel typisch dat juist dan
op hun moment van heengaan
de Vorst van de Duisternis
(samen met die Ander)
verstek laat gaan...
....ongestraft
Op de grens van millennia…
De spiegel heeft gekust
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 361 de voordeur klapt
het hek slaat dicht
ik hoor nog hoe
de motor start
en weg ben je
alleen de sporen
op het pad
vertonen in twee
richtingen dat
jij het hebt gehad
je geur hangt
flauwtjes in de kamer
sterker in het bad maar
alleen de spiegel heeft gekust
wat jij nog op de lippen had…
Langs wuivend riet
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 420 hoorde het zingen
van de slagen
in samen schaatsen
op het dragend ijs
langs wuivend riet
de zon geniet op
laagstand van de
stilte in ons gebied
het slijpsel
is een feest toont
in witte sporen
waar we zijn geweest
altijd een verder
maar wij keren om
kijken naar van
waar wij zijn gegaan…
Sergeant-majoor
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 Haar billen in een strakke broek
beroerden mij door en door
haar borsten in een badhanddoek
daar waren geen woorden voor
zij zat naast me in de hoek
bij ons op het kantoor
zij typte brieven ik hield boek
de tijd trok een diep spoor
in mijn zucht naar haar bezoek
zingen wij ooit in koor
want zij die ik zo naarstig zoek
wordt mijn…
Wild en vrij
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 80 Flanken zonder littekens van sporen of roede.
Duizenden paarden - wild en vrij.
Als golven die rollen over de oceaan.
En in overvloed tekeer kunnen gaan.…
het weerzien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 180 zij vult de glazen
het rituele drinken
naar jaren van weleer
bloemrijke borders
buiten aan de randen
van vergetelheid
in gangen de holle lach
luidkeels repeterende
mismaakte memories
het laatst geheven glas
nog eentje dan op daar
en toen op nu en later
in achterwaarts begrijpen
toon ik mijn sporen van
verleden naar weerzien…
piekt als hij thermiekt
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 1.679 de lucht draagt
als ik vlieg
de verte vraagt
bestemming
van mijn vlucht
de wind vertraagt
in koude vlagen
het glijden
piekt als
hij thermiekt
mijn schaduw
streelt de aarde
speelt licht en
donker uit als ik
mijn vleugels sluit
ik wil ontsnappen
verder gaan
voordat de sporen
van mijn stappen
zijn vergaan…
vogelman
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 45 de vogelman sprak niet over liefde
wilde niet dichterlijk zijn
hij was niet blij met een gebroken strik
met de ontkomen bijna dode sijs
de vogelman was niet uit op doden
leestekens wilde hij nalaten
sporen achterlaten
het gevederde van zijn merktekens voorzien
de vogelman god in het woud
de ziel gevangen in zijn eigen strik…
Diana
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 43 Zie ik Diana's ozonlaag
haar zwarte nighty negligé
ontwaar ik haar als luciféra
donkere maan in casa luna
Dan komt plots Phaëton met paarden spant de teugels, geeft de sporen
gevolgd door maangodin lucina
opgejaagd in overmoed
bevrijd van duister nachtgewaad…
Lekker dier
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen 553 Nu komt er een politie voor de dieren
- een aardig voorstel van de overheid -
en wordt een korps vakkundig opgeleid
om hier de beestenboel te gaan bestieren.
Die dierenliefde is men snel vergeten
wanneer je het voor weinig geld kunt eten.…
Vervaging in gedachten
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 2.096 grijs is het blauw
van het zilvergrauw,
zoals het baren van trage
golven die nog gelaten
stranden al zijn dagen
als toen hij verlaten
zijn stappen bedacht
hij ze voet voor voet
in het zand bedrukt
achterlaat voor goed
enkel de herinnering
spoelt de sporen naast
het water dat achterblijft
tot de vloed zich haast
en alles weer vervaagt…
Blinde Nacht
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 916 Donkere wolken
Die de nacht dimmen
Een eenzame ster
Wordt gesmoord
Zonder één spoor
Zonlicht
Een woord zonder betekenis
Maneschijn
Vervaagt met de herinnering
Aan jou
Regendruppels
Verdringen mijn blinde tranen
Het donkere pad
Verslindt mijn toekomst
Ik ben het, alleen
Verscholen in de schaduwen
Mijn handen reiken
Naar de dageraad…