Alle inzendingen over handschoen

De drek van onze welvaart ligt op het Noordzeestrand Waar de badgast heel gênant op een vuilnisbelt belandt Wegwerpflessen, nylon pluistouw, zachte brokken gelig schuim Lekke emmer, harde kwasten, gore handschoen zonder duim Flarden plastic, lege tubes, stukken visnet, Colablik Doppen, stoppen, alle kleuren, blinde barbiepop met strik Ginds…

zwart gepoetst lijken ze sprekend op elkaar weliswaar de ene rechts, de ander links in het midden verbonden door een rits met mijn rechter hand gestoken in de één de linker aandachtig verborgen in de ander stond ik plots met handschoenen aan eerste paasdag was ze onverwacht verdwenen geruisloos en blootvoets opgestegen alle nagels voor vertrek…

het zal me wit voor de ogen worden stilletjes worden we toegedekt zorgen pas voor morgen voor de kou ons toegezegd herinneringen breken open ik zie me sneeuwballen gooien met een sleetje lopen pa op het pad de as rondstrooien want het was glad het weer vullen van de kit met kolen een dikke sjaal handschoenen verbonden door een…

Er lopen massa's mensen door de straten Gehuld in jassen, handschoenen en sjaals Ze spreken allen een soort koeterwaals En houden alle lichtjes in de gaten Ze drinken glühwein, raken uitgelaten Het licht verbroedert zelfs het Vlaams en Waals Het stedelijks en het provinciaals Het roept een kerstbestand uit voor soldaten De bomen zijn verlicht…

weer onweer stralend weer mistroostig weer zeikweer waterkoud weer sneeuwballen weer regent weer voor de zoveelste keer zomers weer haren in de wind wapper weer fiets weer tussen de druppel doortrap weer regenpakken weer je toch kouder dan je dacht weer geen gezicht weer tram trein bus weer niet vooruitkom weer je maakt me gek weer handschoen…

De stomme lul speelde gewoon door, terwijl ik hem allang doorhad en zijn extra pakje uit zijn witte handschoen sloeg, ik trok zijn baard eraf en hij jaagde mij brutaal naar mijn kamer. Ik lachte me rot om die snertSint.…

heeft te veel in handbagage doet aan handbal, handstand, handlezen handjeklap handkussen, duwt de handkar alles gewoon in een handomdraai hanteert de handrem steekt de hand op en uit is met de handschoen getrouwd haakt hoofddoeken en slabbetjes, is de rechterhand van een handelaar neemt alles in eigen hand dat komt door de handelsgeest…

winterse koude waait weg glinsterende dooi drupt van katjestakken, wollig glurend uit opengebarsten bruine velletjes een summiere geur van lente vermengt met nog klampende friskou ijs en sneeuwvermoeden paalzittend de snelle slechtvalk muisstaart bungelend uit zijn bekje borstkast nahijgend van de jacht ziet op het bospad fietser met muts en handschoenen…

Haar handschoenen die zij inderhaast is vergeten? Twee halve gezichten. En de achterdocht in mijn pretoogjes? Sterk als de impuls verantwoordelijkheid te weigeren! De sleutelhanger zegt: Doe wat je Vader zegt en je zult veilig zijn.…

Zou je de vogel aan een ring op handschoen zo in een middeleeuws ridderlijk jachttafereel kunnen situeren. Maar beter kijkend naar haar silhouet hoog in de lucht; op volle spanwijdte in haar vrije vlucht, gelijk bewondering vragend zoals andere roofvogels als de haviken en torenvalken.…

fladdert om dijen een pittig model met een ruitmotief in vlakken en plooien verknipt met een zigzaglijn van knopen het witte shirt was met vet besmeurd ik heb er geen ogen naar het had een wijde hals uitgespaard hield op boven de leest en liet de navel vrij ik zie het bandje over jouw schouder glijden je beet in de vingertoppen van een handschoen…

In de Eusebiuskerk vallen soldaten Met dichte parachutes nog naar omlaag Zij komt uit Canada verhaalt ze traag Haar man heeft hier gevochten met zijn maten Ik laat de grootste klok voorzichtig luiden Kijk daarna uit over de Neder Rijn Voel van de stad het stukgeschoten zijn Het met de handschoen huwen van de bruiden Karel van Gelres praalgraf…

op het balkon Enkel bijen met een lange tong zuigen de beloning: het stuifmeel Wie mislukt valt dood Een bloem met roze lippen op lange stelen Buigt naar de lotusvijver Wordt vaalgeel in volle zon Het blad lijkt vlijmscherp Glanzend als opgeblonken leer Hij bloeit in de vroegste zomer De gifmenger steelt zijn zaad Snoeit met plastic handschoenen…

Sommigen doen het voor hun plezier In de regen op weg naar station de uitlaat (als vegetariër) trotseren van viskraam, poelier Ergens uitstappen in een klein plaatsje In één hand de beschrijving op een a vier dat al gauw een vod, nat, de plu in de andere omhuld door handschoen die nat en koud een 3e hand, waar ?…

het verleden zo gemakkelijk aan de kant gezet er was een tijd dat ik al je problemen had willen dragen op mijn rug In mijn hart, in mijn handen Er was een tijd dat je mijn handschoenen droeg opdat je maar geen koude vingers zou krijgen al vroren die van mij er haast af ik was bij je en jij bij mij En toch was ik altijd op zoek naar je……

Het pak leek van een toneelstuk geleend, een legde de keurige handschoenen af en keek naar het opdringend gewas. Een derde wisselde de stand van zijn benen in gedachten bij een komend uitstapje.…

“So smoothly” bewegend op het ritme Zwarte lakschoenen onnavolgbaar op toneel Een witte flits komt van jouw handschoen Ademloos bekeken, gepassioneerd en emotioneel De toeschouwers raken buiten zinnen Je bewerkt ze diep, zoals nog nooit tevoren Schreeuwend raakt het publiek in extase De mensen zijn overdonderd, over wat ze horen Dit is het…

terugreis, die nog natter is dan de heenreis, slalom om grote plassen heen doch valt niet altijd te kiezen, en heb dan ook al snel natte sokken, na m'n recept te hebben gehaald en ook nog vergeten wc papier, klim ik voor de laatste keer vandaag op de fiets, en probeer uit te kienen welke plas dieper is dan die op links bij thuiskomst kan ik m'n handschoenen…

Hij wil handschoenen. Gaat niet. Zie je, dit is complexloos groter dan onszelf. Druppels rinkelen zonder jouw toestemming. De natuur werkt hard aan alles, en vooral zichzelf. Zijn overbodig zwijgen. Het raakt de gevoelige snaar van het bos.…

Ik liet me brood en wijn brengen in de restauratiewagen en dankte god voor het grote geschenk, Parijs, gedecoreerd met smaragden dennentakken, fonteinen waar de os en de ezel gedrenkt worden, bankovervallen, verkeersopstoppingen, agenten met onbeschaamd witte handschoenen, hoogmoedige jonge officieren, zeeschuimers spektakel in het Cirque d'…

scheerden ze langs je kruin of scheiding in je haar Een valk, sperwer, uil en arend streken neer op de uitgestoken hand van 'n valkenier gedragen om beurten met dode kuikentjes beloond als ze -na hun vlucht- op z'n handschoen ons werden getoond.…

Let op de schaduw van de hand, de handschoen en de kip van de marketenster. Remco Ekkers 1941 - 2021…

Ik vraag u geen handschoen; ik weiger die eer; Al waart gij Jouvin in persoon! Uw harige rechte, mijn Bello, zegt meer, Dan 't pootje, zo keurig, zo schoon! Een hand zonder zenuw of leven of kracht, 't Is onzin, 't is laster, verraad!…

Een vergeten man straalt, Nog drie tanden in zijn lach, Bedelend langs het droompad, De ruiten jaszakken uitgescheurd, Zijn handschoenen missen drie vingers, Een paar eurootjes gebeurt, En duizenden lege gezichten, De opbrengst van een dag, Striemen in de snijdende kou, Zichtbare tekening in grauw gezicht, Vol honger warmen aan neonreclame…

De geur bij mensen thuis die aan vroeger herinnert Geurige halletjes Die geur herken ik altijd weer Die hangt in hun jas, in alles En allen hebben die mensen het een of ander voorwerp dat daar al eeuwen hangt Een barometer Een souvenir uit Nederlands-Indië Een hoedenstand of kapstok tafeltje om tas en handschoenen op te leggen Paraplubak…

Een koning en een diender, Die gingen samen wandlen; De diender knoopte zijn handschoen dicht, De koning at amandlen. Zij kwamen aan een groot groot bos, Daar zaten zeven boeven. Toen zei de koning: diender, sluit Die boeven in de schroeven.…

voorzichtig zijn Ik moet heel voorzichtig Dat hart openleggen Ik ben geen chirurg Mijn handen trillen Mijn kleine mesjes zijn veel te stomp Maar kom maar hier Ik moet het doen Of je wilt of niet Vandaag of morgen Een keer moet het er toch van komen Natuurlijk moet je lachen Schateren om mijn onnozelheid Om de manier waarop ik alles aanpak Handschoenen…

ijzegrimmige kwatrijnen, Gij staart mij zo verschriklijk aan, Als waar’ hij erger dan profaan, Die aan uw saaie schuifgordijnen Zijn wufte handschoen durfde slaan. ’t Is boek van onderen tot boven! Hier groeien boeken uit de grond: Ai help! ik voel mij zo bestoven, Als rolden al die filosofen Gelijk uit hun papieren mond!…

Daar huis te koop, het uitzicht, over handschoenen ging het, machines, over een houten auto met kachel, dan over een Tesla, langs kantoor, vis en langs haven van vroeger, waar toen tonnen, een Knoester, over vaders zelfs en het verstrooien in die haven, jij weer terug, of ik een zoen, ja natuurlijk!…

Drie man op de honken, klaar met de handschoen. Om de slagman uit te branden. Ik zit daar, op mijn honk, eindelijk. Het was een lange, lange weg. Ik kan nu, met recht zeggen: álles, wat ik heb ervaren mag ik nu uitleggen! Ik bepaal over dag en nacht; ik houd de wacht. Niemand wilde, ooit in mijn geval de catcher zijn...…